'Oké, we hebben héél véél om aan te werken.' Liam gooit het trainingsschema op de grond en trekt zijn shirt uit. Zijn hele lichaam is één bonk aan spieren.

Ik sla een hand voor mijn mond als ik begin te gapen. Na een week ben ik nog steeds niet bijgekomen van alles wat er gebeurd is. En dan helpt het niet dat ik ook nog eens in dezelfde cel moet slapen als waar ik wakker geworden ben nadat Daemon me ontvoerd had. De Consuls hebben me uitgelegd dat dat voor de veiligheid is. Door de dikke muren en de bewaking is de kans dat me 's nachts wat overkomt daar het kleinste. De eerste paar nachten had ik de ene nachtmerrie na de andere. Inmiddels zijn mijn dromen minder eng geworden, maar ik slaap nog steeds onrustig.

'Serieus, ben ik zó slaapverwekkend?' Liam spant zijn spieren aan. 'Ik had toch verwacht dat je wat meer onder de indruk was van deze schatjes. Denk je dat ik een kans maak bij Noah?'

Ik glimlach. 'Waarom niet? Hij ziet er aardig uit en hij heeft de perfecte lengte voor jou. Je moet een beetje op je tenen gaan staan om hem te kunnen kussen. Dat is ideaal.'

'O, schatje. Dat is niet nodig.' Liam maakt een overdreven wegwerpgebaar met zijn hand. 'Het overgrote deel van de tijd zal ik toch naar onder moeten, niet naar boven.' Hij glimlacht naar me op zo'n manier waarop alleen homoseksuele mannen dat kunnen terwijl hij een aantal keer met zijn ogen knippert.

Ik frons mijn wenkbrauwen. 'Wat bedoel je?'

Een lach ontsnapt uit Liams mond. 'Je bent zo lekker onschuldig.' Hij maakt een gebaar. 'Kom mee, bonbon. We gaan de matjes pakken.'

Ik volg Liam naar de opslagruimte en kan niet voorkomen dat ik een beetje jaloers word op het feit dat Liam vrouwelijker kan lopen dan ik.

'Oké, we pakken deze dunne.' Liam slaat met zijn handen op het karretje waar zes dunne matjes op staan. 'En als we ze hebben neergelegd gaan we onszelf eerst even lekker opwarmen.' Liam trekt met een kracht waar ik u tegen zeg het karretje van zijn plek af. 'Warming-up is héél belangrijk.' Hij schudt glimlachend zijn hoofd, terwijl hij zegt: 'Niet alleen bij de trainingen.'

Ik kijk hem afwachtend aan. Waarom gaat hij nou niet verder met zijn uitleg?

'Nee, die snap je ook niet?' Liam rolt lachend met zijn ogen. 'Oké. Is niet erg, bonbon. Dat komt nog wel.'

Liam en ik leggen samen de matjes op zijn plek.

'Dan gaan we nu beginnen met de warming-up.' Liam zet zijn handen in zijn zij en ik spiegel hem. 'We gaan eerst even lekker drááien.' Hij maakt een cirkeltje met zijn heupen. 'Gooi die heupjes maar lekker los. Doe alsof je aan hoelahoepen bent, maar dan in slow-motion.'

Zo comfortabel als Liam zich lijkt te voelen in zijn eigen lichaam, zo ongemakkelijk voel ik me. Ik maak kleine rondjes met mijn heupen, zodat het amper zichtbaar is.

'Je bent nog wat stijfjes. Het mag veel losser,' zegt Liam. 'Laat alles maar helemaal gaan. Kontje naar achteren.'

Ik voel me totaal niet op mijn gemak en ben ontzettend opgelucht als Liam zijn schouders begint los te maken.

'Gewoon lekker draaien. Gooi het allemaal maar los.'

Schouders losmaken. Dat kan ik wel! Ik volg zijn voorbeeld.

'Heel goed, meid!' zegt hij met een trotse glimlach. 'En dan maken we nu onze nek los. En onze enkels. En dan zijn we er hélemaal klaar voor.' Liam klapt een keer in zijn handen. 'Oké, wat we gaan doen. We gaan op onze knieën op de matjes zitten en dan gaan we elkaar tegen de grond proberen te werken. Gewoon een beetje stoeien, zodat jij wat comfortabeler kan worden en ik kan zien op wat voor niveau je zit.'

'Worstelen? Dan zit ik op het laagste niveau dat mogelijk is,' zeg ik. Ik voel de schaamte op voorhand al opkomen. 'Ik ben niet goed in gym. In geen enkel onderdeel.'

'Dat maakt niet uit, bonbon. Geen druk.' Liam gaat op zijn knieën op het matje zitten. 'Een heel belangrijk onderdeel van zelfverdedigingslessen is een goede docent. En dát zit wel goed.'

We doen drie rondes en alle drie de keren verlies ik. Alleen al doordat Liam veel sterker is, kan hij met gemak van me winnen en dan heb ik het nog niet eens over de tactieken en strategieën die hij gebruikt.

'Als eerste gaan we een hele simpele zelfverdedigingstechniek leren. Deze wordt ons al aangeleerd als we kleuters zijn dus het is echt niet moeilijk.'

Ik weet dat Liam het goed bedoeld en dat hij me gerust wil stellen, maar hierdoor wordt de druk om te presteren alleen maar groter. Wat als ik dit niet kan? Dat zou zo gênant zijn.

'Je bent best klein dus de kans is aanwezig dat ze je gewoon van achter bij je middel vastpakken en optillen. Niet schrikken.'

Het verbaast me dat ik geen ongewilde schrikreactie heb als Liam zijn armen om me heen slaat en me van de grond lift.

'Ben je links of rechts dominant?' vraagt hij.

'Rechts.'

'Dan gebruik je je rechter been en die klem je om mijn been heen, precies zo dat je met je voet in mijn knieholte kan duwen.'

Ik adem diep uit van opluchting. Dat kan ik wel. Ik sla mijn been om de zijne heen en al snel laat Liam me los om te voorkomen dat hij zelf niet op de grond valt.

'Heel goed! Je hebt nu al je eerste zelfverdedigingstruc geleerd, bonbon. Lekker bezig.'

Ik glimlach. Ik kan mezelf niet helpen en voel me zelfs een beetje euforisch. 'Dat was makkelijker dan ik dacht.'

'Het is heel belangrijk dat je in het begin wat zelfvertrouwen kweekt. Zelfvertrouwen is cruciaal om jezelf te kunnen verdedigen. We zullen elke keer een stapje moeilijker gaan. En als het even niet lukt, doen we weer een stapje terug. Dat is helemaal niet erg.'

Liam leert me nog een paar simpele technieken en dan zit mijn eerste zelfverdedigingsles er op.

'Goed gedaan. Lekker gewerkt, meid!' Liam heft zijn hand en blij geef ik hem een high-five. 'We trainen voorlopig een keer per week en na een maandje maken we daar drie keer per week van. Je zult zien: je conditie zal keihard vooruit gaan.' Liam trekt zijn shirt weer aan. 'En nu we de calorietjes verbrand hebben, kunnen ze er ook meteen weer bij. Zin in een ijsje? Ik trakteer.'

Ik knik. 'Dat is goed. Ik kan wel wat verkoeling gebruiken; ik heb het heet.'

'Bonbon, wij zíjn heet.'

Ik lach en wiebel ongemakkelijk van mijn ene voet op de andere. 'Dat weet ik niet, hoor.'

'Die snapte je wel!' roept Liam uit. 'We maken zóveel progressie!' Hij loopt naar deur en houdt hem voor me open. 'Dames gaan voor.'