'Daarom is de rivaliteit tussen vampiers en weerwolven zo groot. Ze geven elkaar de schuld. Een van hen gaat onze kant kiezen.' Zegt Selene met een gesmoorde stem. 'De ander zal zich tegen keren, en de kant van de heksen kiezen.'

'Beide wezens hebben goede en slechte eigenschappen. Eigenlijk zijn ze bijna het zelfde. Mens en wezen.'

'Er was toch een wolventweeling? Prinsen van de wolven.'

'Ja, en ze waren bevriend met de tweeling van de vampieren. Ookal kende ze alle vier het verhaal,' Selene schudt haar hoofd. 'Het liep slecht af.

'Laten we slapen.' Amelie kruipt onder het dekentje.

'Goed idee.'

--------------

De volgende morgen.

'Ik ruik vreemden! Wie gaat mij dit uitleggen?!'

'Alfa Remix,' een jonge man komt aarzelend dichterbij, 'het zijn twee meisjes, vlak bij de zee. Gisteren kwamen ze uit het water. Volgens mij zijn het zeemeerminnen.'

Alfa Remix bijt de man dood. 'Wie heeft betere uitleg! Wat doen twee onschuldige meisjes in Wolnivië? Waarom hield niemand ze tegen?'

'Alfa, misschien kunnen we het ook gewoon aan ze vragen.' Zegt iemand aarzelend.

'Misschien ja, het is niet de tijd om een gezellig theekransje te gaan houden! Laurenz, jij krijgt de opdracht ze te ondervragen. Vraag of ze van die bloedzuigers komen!' Hij spuugte bloedzuigers uit.

Laurenz knikt. 'Mell, Connor, Maria, Anne. Kom mee.'

Ze transformeren en rennen door het woud, aangekomen bij het meer zien ze dat de twee meisjes al wakker zijn.

'Wacht. Hoor je dat ook?' Het bruin harige meisje kijkt geschrokken op.
De ander schudt lichtjes haar hoofd. Laurenz en zijn team sluipen naar ze toe.

'Wat doen jullie in Wolvinië? Op het terrein van Alfa Remix?'

Geschrokken draaien de meisjes zich om.

'W-we z-zijn o-o-op door-rreis.' Mompelt de bruine.

De wolven nemen de meisjes op. het meisje dat sprak heeft bruinhaar en grijs-groene ogen. Het andere meisje heeft goud blond haar en ogen met een mix van grijs, blauw en groen.

'Ik ben America, en dat is Sella.'
'Wij zijn Mell, Connor, Maria, Anne en ik, Laurenz.' Een voor een wijst Laurenz ze aan. 'Dus jullie zijn op doorreis? Hebben jullie de roep gehoort?'

'Welke roep?!' Amelie kijkt naar Selene.

'øø@ Đæņþæßįæ! Voor Elementum.' Zegt Selene. 'Die glamde door alle rijken. Jij sliep al.'

'Kunnen we jullie als vriend of als vijand stellen?' Sceptisch kijkt Amelie hen aan.

'Dat, beste zeemeermin, is over aan Alfa Remix. We laten jullie alles inpakken.'

Snel pakken de meisjes alles in en volgen de weerwolven.

'Laurenz, ik zie dat je, integenstelling tot die idioot, je opdracht wel kan voldoen.'

'Ja Alfa. Het zijn twee meisjes. Geen bloedzuigers.'

Alfa Remix knikt. 'Mooi.'

Selene en Amelie komen aanlopen.
'Meiden, dit is Alfa Remix. Alfa, dit zijn America en Sella.' Stelt Laurenz voor.
'Het is een eer om jullie te mogen ontmoeten.' Alfa Remix buigt. 'De bloedzuigers hebben geen kant gekozen. Wij kiezen het pad van het licht.'

Al snel volgen meerdere stemmen van weerwolven.

'Kiezen jullie onze kant omdat dat volgens jullie beter is, of omdat jullie dat hebben besproken met andere roedels?' Vraagt Selene.

Meteen valt er een stilte. Iedereen kijkt naar Alfa Remix. 'We kozen voor jullie kant omdat we wouden vechten. We altijd al naast elven hebben gestaan, zij hielpen ons met bomen planten voor het bos. En, ons bondgenoten koos deze kant. Ons leger staat al klaar. Ik leid de roedel naar de oorlog, Laurenz doet de verdediging.'

Dat klopt niet. Elven haten weerwolven. Onzeker kijkt Selene naar Amelie.