Nieuws doet vlug de ronde. Zodra we hand in hand in de keuken verschijnen, lijkt het wel alsof er een lichtbaken op mijn hand-met-ring schijnt. Ik hoor opgewonde kreten en mijn hand is even niet meer van mij.
Solange neemt mij op een gegeven moment even apart en kijkt mij indringend aan. Ik zeg glimlachend: "Ik sta volledig achter mijn jawoord aan hem. Ik houd van hem. Dat regeren neem ik voor lief. Ik hoop dat ik daar wat in ga groeien. Ik maak me daar wel op een ander moment druk om." Ze kijkt me begripvol aan en drukt me aan haar boezem. Ze geeft aan dat haar ouders er vanavond zijn en we maken een afspraak zodat we hun het heugelijke nieuws kunnen vertellen. En na het ontbijt zijn mijn schoonouders aan de beurt. Ik hoop dat ze het niet erg vinden dat ze het niet als allereerste horen. Maar ik vind het wel even goed zo. Mijn schoonmoeder heeft even genoeg 'aangericht'.

En mijn schoonouders zijn door het dolle heen. We worden keer op keer omhelst, en Zarah heeft het gelijk over een verlovingsfeest, het trouwfeest en het regeren van het koninkrijk. Ze schiet door, waar ik al bang voor was.
Ik kijk Vince aan. Met hem heb ik dit al besproken, maar Zarah en Richard gaan dit niet leuk vinden. Ik kijk ze verontschuldigend aan en zeg: "Ik wil voordat er hier ook maar iets veranderd eerst nog iets anders belangrijks doen.
Zoals jullie weten is mijn vader, William, zoek. Hij is hier twintig jaar geleden met ruzie vertrokken, maar hij is nooit bij mijn moeder aangekomen. Onderweg is hij vermist geraakt, en ik wil uitzoeken wat er gebeurt is. Vince gaat met me mee, en we weten niet wanneer we weer terugkomen."
Ik zie de ogen van beiden groot worden van schrik. Natuurlijk ben ik me ervan bewust dat dit gevaarlijk kan worden. Of dat dit heel snel een misschien wel letterlijk dood punt bereikt. Maar de onzekerheid knaagt aan mij. Ik wil hierin een aanvaardbare afsluiting vinden.
Na veel gesoebat, gaan ze schoorvoetend akkoord. Natuurlijk heeft dat er met een groot deel mee te maken dat we beiden volwassen zijn en ze in principe niks van deze aard over ons te zeggen hebben.
Nu deze horde is genomen is de rest kinderspel. We ronden onze zaken af, we hopen binnen korte tijd te vertrekken. Een weekje meer of minder zal waarschijnlijk het verschil niet maken op 20 jaar, maar nu ik dit plan heb, kan het ook niet snel genoeg gaan.

Ik verdiep mijn vriendschap met Liesbeth en Solange en heb veel contact met mijn eigen en nieuwe familie.
Ik dwaal veel rond in de tuin, wat heel snel één van mijn lievelingsplekjes is geworden. Ik help Vince met een aantal projecten afronden. Ik kijk bij de pupillen. Ik leer het kasteel grondig kennen. Maar bovenal verander ik zo vaak als mogelijk in mijn alter ego en ik leer mijzelf in wolvenvorm kennen. Ik leer de omgeving kennen in dieren- en in mensengedaante.
Ik leef op. Dit is waarvoor ik geboren ben. Mijn zoektocht naar mezelf is tot een goed einde gekomen. De zoektocht naar mijn vader is het volgende hoofdstuk. En ik smeed plannen en bereid me voor.

E I N D E

Deel 2 heet 'De slaaf'