Vince pakt mijn polsen beet en voegt de ene moeiteloos bij de andere in één van zijn handen. Ik heb mijn beha nog wel vast, maar dat is dan ook het enige, mijn borsten zijn nu zeer goed zichtbaar. Gespannen doe ik even helemaal niks. Ergens verwacht ik allerlei acties van Vince, maar hij staat eerst een tijdje alleen te staren. Daar sta ik dan, met alleen een slipje aan: tegen de muur gedrukt en bewonderd door een prins.
Mijn huid is van zichzelf heel licht, zeker de delen die bij het in de zon zijn door kleding bedekt blijven. Maar ook het gebruinde gedeelte steekt wel erg wit af bij zijn donkere lijf.
Hij houdt mijn polsen nog steeds losjes vast en ik probeer me los te trekken. Hij reageert door me steviger vast te houden, maar kijkt me nu wel weer recht in de ogen. Ik kijk terug, mijn brein heeft het allang opgegeven, dus woorden kan ik niet maken. Dan buigt Vince zich naar me toe en drukt zijn lippen licht op de mijne. Het begint als een kuise kus, maar zelfs die zorgt voor snelstromend bloed door mijn aderen, ik zucht zacht door alle indrukken die ik te verwerken krijgt en Vince maakt hier gelijk gebruik van door de kus te verdiepen. Eisend komt zijn tong naar binnen en draait rondjes om de mijne. Wat allerlei sensaties teweeg brengt. Mijn polsen heeft hij nu wel losgelaten, en hij legt één hand tussen de muur en om mijn achterhoofd. Zijn andere hand dwaalt af naar beneden en beroert heel licht mijn borst. Ik kan niet zeggen dat ik een kleine cup heb met mijn D, maar moeiteloos wordt mijn linkerborst compleet omvat door zijn hand, wat allemaal vlinders loslaat in mijn erogene zones. Als hij dan ook nog zachtjes rond en over de tepel begint te wrijven heb ik het niet meer en ik besef opeens dat ik mijn rug gekromd heb, zodat hij er vooral extra goed bij kan.
Door deze heldere gedachte merk ik dat ik weer na kan denken. Mijn verstand begint me eindelijk weer instructies te geven. Ik zet een hand tegen Vince zijn borst en duw. Met mijn andere hand probeer ik zijn hand van mijn borst te krijgen. Als reactie komt hij nog dichterbij en drukt zijn knie tussen mijn benen waardoor ze gedwongen uit elkaar moeten. Ik word er helemaal nat en sta op het punt om me over te geven en erin mee te gaan, maar het laatste gedeelte gezond verstand in mij weigert mijn hoofd verder op hol te laten brengen en ik probeer hem te laten stoppen.
Ik begin met mijn hele lichaam te bewegen en tegen te stribbelen. Ook dat is gevaarlijk, zeker nu ik zo schaars gekleed ben. Daar ben ik me van bewust. Maar overal om mij heen staat hij, we zijn helemaal verstrengeld, dus ik kan niet anders. Met alles wat ik in me heb weet ik mijn hoofd los te krijgen en ik kijk hem zwaar hijgend aan. Vince kijkt verbaasd terug, hij heeft er geen idee van dat ik al mijn aanwezige kracht heb ingezet. En alleen doordat hij het toevallig merkt, wil hij wel meewerken. Hij doet een mini-stapje achteruit. Ik zucht maar eens diep.
"Waarom deed je dat?" Vraag ik schor. Ik besef tot mijn schaamte dat ik vol verlangen naar meer klink. Hij kijkt me weer aan met die sexy opgetrokken wenkbrauw en zegt: "Tegen die aanblik had niemand weerstand kunnen bieden."
"Jij komt ongeoorloofd mijn kamer binnen." Beschuldig ik hem. Hij kijkt gepast beschaamd en zegt: "Je hebt gelijk, het spijt me." Ik kijk hem vorsend aan, ik heb niet echt het idee dat het hem spijt, daar kijkt hij veel te tevreden voor, maar ik kan er nu toch niks meer aan veranderen. Ik zie zijn blik donker worden en afdwalen en besef dat ik nog steeds met alleen een broekje aan voor hem sta. Dat ik dat even kon vergeten vind ik al een wonder, want ik voel me echt niet zo zelfverzekerd in zo'n situatie. "Draai je om." Gebied ik hem. Ik besef dat ik hem al een tijdje tutoyeer en hem bepaald niet behandel alsof hij een prins is. Maar daar gedraagt hij zich ook niet naar vind ik dan, en haal inwendig mijn schouders op. Hij zoekt het maar uit.
Vince ondertussen doet met een klein glimlachje wat ik hem bevolen heb en snel kleed ik me volledig aan achter zijn rug. We spreken geen woord meer met elkaar en er is nog steeds een behoorlijke spanning.

Na zeer korte tijd zeg ik: "Ik ben aangekleed, je mag je weer omdraaien." Dat doet Vince onmiddellijk en hij laat zijn blik over mij en mijn lichaam gaan. Wat prompt voelt alsof ik nog steeds naakt voor hem sta. Mijn hartslag gaat gelijk omhoog en ik probeer mijn versnelde ademhaling niet te laten blijken. De blos kan ik niet verbergen, maar ik wil zijn triomfantelijke reactie niet zien, dus ik sla mijn ogen neer. Hij blijft nog even talmen, maar als hij doorheeft dat ik weiger mijn ogen op te slaan, zegt hij: "Kom mee, de agent wacht nog buiten op je. We gaan iemand zoeken om je hier te ontslaan en dan mag je met ons mee."
O ja. Dat was ik even vergeten. De man die mij net heeft verleidt heeft me daarvoor aangeklaagd voor poging tot moord. Ik word gelijk chagrijnig en bedenk dat ik hieraan moet denken als hij het nog eens probeert. Over moodkill gesproken... Al lijkt die kans me zeer klein gezien de huidige situatie. Met lood in mijn schoenen volg ik hem de kamer uit.