Alles. Kwijt!
Je leeft,
Dat ene normale leventje die aan je kleeft.
Het is oorlog in je land,
Je hebt niks meer in de hand.
Alles gaat voor je ogen ten onder,
Overal om je heen hoor je donder.
Er klinken pistoolschoten en bommen die uit de lucht vallen,
De dode aantallen is enorm van steeds grotere getallen.
Vrouwen en kinderen vluchten naar een ander land,
Maar voor hun mannen is dat te riskant.
Zij blijven in het land om het land te verdedigen, om terug te vechten tegen de vijand,
Het hele land word helaas een bloedbad.
Alle burgwrs zijn alles kwijt,
Geen huis, geen voedsel. Zelfs ieders vrouw verliest haar man inndeze bloeddorstige strijd.
Andere landen komen in actie,
Zo brengen ze overlevingsmiddelen met een heli.
Gelukkig zijn ee ook landen die een vluchtelingscentrum oprchten om je op te vangen,
Want als je in je eigen land blijft zit je gevangen.
Maar durf je nog na de oorlog terug?
Helaas is die nad oorlog in je hoofd nog niet achter de rug!
Je bent bang en weet als je terug gaat niks meer hebt,
Heel misschien de mensen die je liefhebt.
Deze oorlog zal je nooit meer vergeten,
Alle angsten lopen je voor de rest van je hele leven op te vreten.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top