"Breek on troe toe die odder sijt"

~R00saaa's prachtige versie van break on through (liedje van The Doors) ~

Vince rende en rende. Als hij zijn best deed kon hij Izzy wel aan, maar ergens voelde hij dat hij het verdiende. Het leek wel alsof er twee mensen was. De ene helft van hem wilde gewoon weg gaan met Molly en de andere helft van hem wilde bevriend blijven met Guy. Terwijl hij rende voor Izzy leek het alsof zijn ene helft het ineens overnam. Hij stopte met rennen voor Izzy. Hij voelde die woede weer opkomen. Izzy remde af. Hij zag hetzelfde haatvolle vuur in Vince's ogen dat Molly had gezien net voor ze werd gekidnapt en maakte rechtsomkeer. Bang dat Vince hem zou vermoorden. 'Ren! Ren voor je leven!' schreeuwde hij met zijn armen in de lucht. Molly en Guy keken elkaar verbaasd aan. Molly begon richting Vince te rennen. Een keuze waar ze jarenlang nog spijt van zou hebben. 'Vince! Het komt goed.' ze wilde dat het allemaal stopte en dat ze gewoon terug gingen naar huis. Vince zag haar aankomen rennen. Hij deed alsof hij blij was haar te zien en rende naar haar toe. 'Molly!' riep hij gemaakt blij en hij omhelsde haar. Molly glimlachte. Ze dacht dat het allemaal voorbij was, maar dit was pas het begin. Vince trok zijn zwaard en hield het op haar gericht. Molly gilde waardoor Izzy en Guy opkeken. Ze zagen de witte wambuis van Vince door de bomen. Ze keken elkaar geschrokken aan en begonnen te rennen. Maar Vince deed hetzelfde en hij trok Molly mee. Guy en Izzy rende zo hard als ze konden, maar Guy stond niet bekend om zijn goede conditie en ook Izzy was geen marathonloper. Ze hadden geluk dat Vince en Molly niet verder konden door een groot gesteente. Het was een rotsachtige berg en je kon er niet omheen. 'Nu hebben we jullie.' zei Guy trots. Hij dacht dat het hier voor deze berg zou eindigen, maar het was pas het begin. Vince begon namelijk te klimmen. 'Hé! Staan blijven.' schreeuwde Izzy naar Vince, maar Vince negeerde hem. Izzy rende achter Vince aan en begon ook te klimmen. Molly werd uitgeput meegesleurd door Vince. Ze was kapot door het rennen en de emoties, maar Vince had een zwaard. 'Ja klim maar!' riep Izzy. Hij voelde een woede die hij nog nooit had gevoeld. Het was weer goed met Guy en Guy geloofde hem eindelijk. Hij wilde het beste voor hem en bewijzen dat hij meer was dan een bediende. 'Houd je bek!' schreeuwde Vince terug. Hij klom een paar meter boven Izzy met Molly boven hem. Molly begon te snikken. Ze viel bijna door een losse steen, die naar beneden viel. Bijna op Izzy die hem net kon ontwijken.Hij dacht maar één ding omhoog klimmen. 'Ik vermoord je!' schreeuwde hij naar Vince, maar Vince negeerde hem. Molly was boven en Vince was ook niet ver meer. Hij was te gefocust met het klimmen. Hij hoorde Izzy niet eens. Toen Guy Izzy's bedreigingen had gehoord begon hij ook te klimmend. Guy, die al die tijd beneden had gestaan en gekeken naar de hoogte van de berg, begon nu ook te klimmen. Hij schatte in dat hij zo'n 40 meter moest klimmen. Molly was er al, Vince moest nog een paar meter, Izzy was op de helft en hij moest nog beginnen. Ondanks zijn hoogtevrees begon Guy te klimmen. Adrenaline stroomde door zijn aderen. Hij voelde niet meer dat hij uitgeput was. Hij moest Izzy tegenhouden. Izzy bleef maar schelden en wenste Vince de dood toe, maar Vince negeerde hem. Guy kwam steeds dichter bij Izzy. Hoe hoger hij kwam hoe harder het waaide. De haren van Vince, die al bijna boven was, vlogen alle kanten op. En Izzy's strohoed vloog weg. Izzy en Guy zagen hoe de hoed steeds verder weg waaide en uiteindelijk ver weg neerviel. Guy dacht dat Izzy het nu wel zou opgeven,maar er kwam juist meer woede bij Izzy op. 'Ik heb mijn hoed opgegeven voor jouw dood!' schreeuwde hij naar Vince. Vince stond bovenaan de berg Guy en Izzy op te wachten. Hij hield zijn zwaard klaar om toe te slaan en dat deed hij. Izzy probeerde zichzelf op te trekken om bovenop het plateau van de berg te komen. Hij was bijna helemaal op het plateau toen Vince toe sloeg. Hij sneed met zijn zwaard in Izzy's hand. Een diepe snee verscheen in Izzy's linkerhand. Donkerrood bloed vloeide uit zijn hand en hij schreeuwde van de schrik. Hij tilde zijn bebloede hand op. Izzy had nooit oorlogswonden gezien en het ergst dat hij had gezien was een papiersnee. Izzy dreigde flauw te vallen. Het was levensgevaarlijk. Hij stond namelijk helemaal bovenaan bij het plateau en hield het maar met één hand vast. En toen gebeurde het. Izzy viel. Guy en Molly schreeuwde. Izzy viel en viel en het leek eeuwig te duren. Gelukkig voor Izzy klom Guy recht onder hem. Voordat Guy doorhad wat er gebeurde viel Izzy op hem. Het scheelde weinig of Guy en Izzy waren samen naar beneden gevallen. Izzy zat nu ongemakkelijk op Guy's schouders. 'IZZY! Ga van me af!' schreeuwde Guy in paniek. Izzy klom van Guy af en wilde weer terug naar boven, maar zijn nog steeds bloedende hand hield hem tegen. 'Guy, ik kan niet klimmen.' Paniek sloeg nu echt toe. Izzy kon niet naar boven en niet naar beneden klimmen. Izzy voelde zich licht in zijn hoofd en de wereld draaide om hem heen. Guy zag wat er gebeurde; Izzy verloor te veel bloed. Hij zou flauwvallen. Opeens zag Guy een tak. Het was een dunne tak en hij groeide tussen de stenen door. Er was een kans dat de tak Izzy niet zou houden, maar het was hun laatste kans. 'Izzy! Izzy!' schreeuwde Guy. Izzy keek hem afwezig aan. 'Zie je die tak daar?' schreeuwde Guy boven de wind uit. Izzy keek om zich heen en zag de tak. Langzaam klom Izzy naar de tak. Hij ging zitten op de tak. Even klonk er gekraak en Guy vreesde dat hij het verkeerd had. Hij was bang dat Izzy zou sterven omdat hij hem naar die tak had gestuurd, maar Izzy bleef zitten en de tak brak niet. Izzy scheurde een stuk van zijn blauwe kleding af en wikkelde het om de wond om het bloeden te stoppen. Guy ademde in en uit en klom toen verder naar boven. Vince lette niet op. Guy kon niet zien wat hij aan het doen was, maar toen hij boven was, zag hij het. Vince had een enorm vuur gemaakt. Molly stond er angstig naast. Ze voelde de hitte van het vuur. 'Vertel Guy dat je niet van hem houdt en trouw met me!' zei Vince en hij wees met zijn zwaard naar Molly. Guy keek hijgend naar het tafereel. Hij snapte er niks van. 'Vince, ik heb een paar vragen.' zei Guy. 'Ten eerste waarom zou Molly met je trouwen? Ten tweede waar komt dit vuur vandaan?' Vince lachte gemeen. 'Sommige mensen kunnen wel vuren maken en ik kan je ook goed in het vuur roosteren.' zei hij. 'Als je het Guy niet vertelt, vertelt niemand ooit nog wat aan Guy.' zei Vince tegen Molly. Het duurde even totdat Guy begreep wat Vince bedoelde. Vince richtte zijn zwaard nu op Guy. 'Dag, dag Guy.' Guy liep naar achteren. Bij elke stap voelde hij dat het warmer werd. Hij keek om en zag het vuur. 'Guy, je zwaard!' klonk het van beneden. Guy keek om zich heen. Izzy die niks kon zien vanaf de tak en alleen kon horen wat er gebeurde, besloot Guy even te helpen. Guy trok zijn zwaard en held het lemmet tegen het lemmet van Vince's zwaard. Guy was misschien niet zo dapper of snel, maar hij kon prima zwaardvechten. Hij was niet zo goed als Vince, maar toch. Hij omklemde het gevest strak en maakte zich klaar om te vechten. Guy sloeg tegen het zwaard van Vince. Het geluid van ijzer tegen ijzer galmde door de bossen. Izzy schrok van het geluid. Dit geluid betekende dat er werd gevochten. Vanaf het kleine gebergte keek je uit over het bos en in de verte zag je Cashewlot. Izzy keek naar het kasteel terwijl hij luisterde naar het geluid van ijzer op ijzer en het geschreeuw van boven. Misschien wilde hij toch geen ridder meer worden. Vince lachte. Hij wist dat Guy prima kon zwaardvechten, maar hij had amper uithoudingsvermogen. Vince haalde uit naar Guy, maar die sprong opzij. Hij rolde over het gras bovenop de heuvel. 'Is hij geraakt?!' schreeuwde Izzy. Maar niemand hoorde hem door de wind. 'Stop!' gilde Molly. Ze zag haar man en haar liefde tegen elkaar vechten en wilde dat geen van beide stierf. Guy stond weer op. Hij wilde niet vechten tegen zijn beste vriend, maar hij moest anders zou hij sneuvelen en Molly ook. Het geluid van knetterend vuur en een huilende Molly, maakte dit gevecht niet makkelijker voor Guy. Zweetdruppeltjes liepen over zijn gezicht door de hitte van het vuur. Vince hakte als een maniak. Het kostte hem veel moeite, maar ook Guy vond het moeilijk om zichzelf te verdedigen. Vince raakte uitgeput en Guy zag zijn kans. Hij sloeg hem in zijn zij met de knop van zijn zwaard. Vince kuchte en viel neer. Hij schreeuwde van de pijn. 'Steek hem! Guy steek hem!' schreeuwde Izzy van beneden. Guy stond boven Vince. Zijn zwaard bungelde boven het hart van Vince. Zijn leven lag in Guy's handen. 'Guillaume de Zwabberaar, steek die mafkees!' gilde Izzy boos. Zijn stem vloog mee met de wind. Guy's ogen vulde zich met tranen. Vince keek hem zwak aan. Zijn ogen boorde zich in Guy. Een blik die Guy nooit zou vergeten. De ogen die hij ook had. Hij kon zijn vriend niet vermoorden. Zijn broer. Hij kon het niet. Vince maakt gebruik van de situatie en tackelde Guy. Guy viel languit op het gras. Molly kwam nu ook in beweging. Ze pakte het zwaard van Vince en probeerde ook die van Guy af te pakken, maar Guy liet niet los. 'Molly, liefje. Geef mijn zwaard terug.' zei Vince. Hij keek haar bezeten aan. 'Ik hou van je. Je bent het licht van mijn leven geef mijn zwaard terug.' zijn ogen schoten heen en weer. Molly wist niet wat ze moest doen dus liet ze het zwaard vallen. Guy raapte het razendsnel op. Hij hield het gevest in het vuur, zodat het heet werd. Niemand zag het en toen begon de charismatische Vince ook op Guy's geweten in te praten. 'Guy, geef me mijn zwaard terug. Lief broertje van me. Alsjeblieft.' zei hij. Guy geloofde hem echt. Hij dacht dat Vince het meende. Misschien voelde Vince echt broederliefde. 'Guy luister niet!' schreeuwde Izzy. Het leek of Izzy de betovering van Vince verbrak ineens besefte Guy zich dat Vince maar deed alsof. 'Guy de Zwemzwam, doe het niet!' zei Izzy smekend. Hij begreep heel goed wat Vince zou doen als hij het zwaard af. 'Guy, luister niet naar hem. Hij is gewoon jaloers op onze vriendschap.' zei Vince weer. 'Wij zijn vrienden tot het einde.' Guy kon wel schreeuwen. Hij wist niet wat hij moest doen. 'Guy, steek hem!' schreeuwde Izzy. 'Guy, mijn broertje.' zei Vince teder. Hun stemmen galmde door Guy's hoofd. 'Guy, hakken!' gilde Izzy. 'Guy, mijn beste vriend.' reageerde Vince rustig. Guy had het idee dat zijn hoofd ging exploderen. 'Guy.' begon Vince. 'Nee, Guy.' ging Izzy in protest. Guy hoorde zijn eigen naam echoën in zijn hoofd. Toen schreeuwde hij; 'STOP!' vogels vlogen op en Guy's stem klonk door het hele bos. 'Vince, ik geef je je zwaard terug.' zei Guy rustig. 'Maar steek niemand.' 'GUY NEE!' gilde Izzy. Hij voelde zich hopeloos. Hij kon niks doen. Guy haalde het zwaard uit het vuur en gaf het aan Vince. Toen gebeurde wat Guy had verwacht, maar het escaleerde heel snel heel fout. Vince pakte het verhitte zwaard. Zijn hand verbrandde, het geluid van brandend vlees drong binnen bij Guy. Vince liet het zwaard vallen en schreeuwde het uit van de pijn. Dit was wat Guy had verwacht. Vince zou zo z'n lesje hebben geleerd en ze zouden naar huis gaan, maar dat gebeurde niet. Vince pakte zijn hand vast en gilde. Molly huilde. 'Stop! Stop met hem pijn doen!' gilde ze. Vince viel om en belandde in het vuur. Zijn eigen vuur. Guy zag hoe de witte blouse van Vince in de fik vloog en de vlammen aan zijn haren likte. Vince gilde uit angst en tranen liepen over zijn wangen. Guy stond aan de grond genageld. Hij kon alleen maar kijken hoe de vlammen om Vince heen laaide. Molly probeerde hem uit het vuur te trekken, maar het was al te laat.