Hoofdstuk 26


Nachtschaduw staat voor een tafel met een tactische kaart voor haar neus. Op de kaart, die ongeveer net zo groot is als zijzelf is, staat in detail aangegeven hoe alles ervoor staat. De robots werden eerder die dag de stad ingereden op trucks met platte laadbedden. Ook had Kahless een set Rail guns op trucks de stad binnen gereden. Op zijn commando werden de kanonnen omhoog getakeld en op statieven gezet. De statieven zijn net hoger dan de muur. Ze zijn op het moment bezig om de torens met titanium platen te bekleden. De kanonnen worden meteen geladen en laadsystemen worden al aan de onderkant geplaatst. Alle bataljons worden op de kaart weergegeven aan de hand van beeldjes en figuurtjes. Nachtschaduw wordt depressief als ze er naar kijkt. Het leger van de vijand is 3 keer zo groot dan dat van haar. Ze zijn wel beter bewapend maar ze missen de getalen. Kahless keek ernaar in diepe gedachten. 'De verdediging van dit fort is redelijk in orde. We hebben alleen een probleem. We kunnen niet wachten in het fort en hopen dat ze ons aanvallen, want we kunnen het nog maar 8 maanden uithouden. We kunnen ze niet direct aanvallen want dan worden we in de pan gehakt.'

Nachtschaduw gaat naar haar troon en gaat erop liggen. Ze stuurt een van de bediende weg. Even later komt hij met een gedetailleerde grondkaart aanlopen. Ze rolt de kaart open. Het geeft Drikano Heva en de omgeving in detail weer. Ook zitten er overlappende kaarten die de geologie en bodem weergeven. 'Ik heb een idee. Enzvo en ik hebben deze geul hier een tijd geleden gebruikt om te jagen. Als we hun legers hier heen lokken, dan kunnen we het ravijn hier en hier gebruiken om hun legers te pletter te laten vallen. Dan gooien we de keien van hierboven boven op hun en we hebben hun leger uitgedund.'

'Dat is riskant. Maar ik vind het wel wat. Hoe lokken we hun leger erheen?'

'Een deel van hun leger bestaat uit drakenjagers. Een aantal draken geleid door Lìronie lokken hun erheen. Die groepen worden met touwen de vallei uit geholpen. Lìronie en haar draken blijven in de vallei en moeten doen alsof ze aan het jagen zijn. Ze lokken de groepen zo ver mogelijk de vallei in. Dan in de bocht van de vallei maken we een tweede ravijn. Met magie verbergen we dat ravijn. Vlak achter dat ravijn staat een van de legers met een paar van jouw support robots. Dan blazen we ze terug naar dat hel gat waar ze vandaan gekomen zijn. Jij moet alleen wel het leger samenstellen, want de helft ken ik niet en ik weet hun specialiteiten niet.'

'Dat doe ik graag.'

'Lìronie, ben jij het er ook mee eens?'

'Zeker majesteit. Ik wilde al een tijd zoiets doen.'

'Dit is je kans.'

'Ik neem hem met beide klauwen aan.'

'Laten we het plan dan in werking stellen.'

'Je zegt de magische woorden.'

Even later staan Nachtschaduw en Kahless in de vallei. De vallei heeft steile schuine wanden waar ze makkelijk stenen van kunnen werpen. De bocht is goed gecamoufleerd. 'Dit is precies wat we nodig hebben. De bocht is perfect voor mijn plan. Nu nog de legers en we hebben het plan compleet.'

'Weet je zeker dat dit gaat werken?'

'Ik kan niet nog zekerder zijn. Ik heb veel tijd in dit plan gestopt. Er kan niks fout gaan.' 'Had ik jouw vertrouwen maar.'

'Jij hebt tegenwoordig weinig vertrouwen.' Zegt Arachnos. 'Wat is er met de onverschrokken en brutale Kahless gebeurd? Vroeger zocht je de gevechten op en vocht je vijanden met 10 tegen 1. Nu ben je bang voor 3 tegen 1. Wat is er mis met je?'

'Ik ben niet meer degene die ik ooit was. In de tijd dat je weg was moest ik vechten tegen het kwaad. Ik heb gezien hoe die wezens zich gedragen naar overwonnen rassen. Dat wil ik niet dat er met jullie gebeurt. Ik ben dus heel voorzichtig. Die beesten gebruiken gruwelijke wapens en martelen iedereen die ze vangen voor de lol. Ze gedragen zich als kobolden. Ze gebruiken speren die zich ingraven en maar een kant op kunnen, namelijk dieper. De pijlen op hun bogen zijn giftig, maar niet dodelijk. Ik maak me zorgen. En met een goede reden.'

'Als mijn plan werkt worden die pijlen niet afgevuurd en die speren niet gebruikt. Ik ben van plan om het leger te verpletteren zonder dat wij ook maar een gewonde hebben. Ga jij die robots halen?'

'Ik heb ze al gehaald, omdat ik weet dat je zo eigenwijs als een ezel bent.'

'Wie is hier de ezel?' zegt Nachtschaduw terwijl ze hem aanstoot met haar heup. Met een glimlach laat ze zien dat ze een grap maakt. Hij lacht er ook om.

Even later staat het leger helemaal klaar. Er komt een laag geronk uit de lucht. Twee silhouetten vormen zich in de lucht. Ze verschijnen achter het leger. Het hele leger kijkt naar achter. Alleen Kahless blijft rustig. De objecten vliegen steeds lager. Dan landen ze op de valleivloer. Eenmaal op de grond vallen een aantal kleine stenen naar beneden. Ze lijken een beetje op mislukte vliegtuigen. Als ze stil staan gebeurt er wat. De achterkant van de vliegtuigen splitsten zich in vier stukken. De onderste stukken bewegen zich onder het vliegtuig, dat zich op de wielen had opgekrikt. De vier poten gaan vervolgens op de grond staan. Wanneer alle vier de poten op de grond staan krikt het vliegtuig zich op en de wielen worden opgeborgen. Dan worden de wapensystemen van geactiveerd. Het zijn twee zware raketwerpers en twee zware machinegeweren aan de zijkant. Kahless geeft een signaal aan Nachtschaduw. Zij zegt tegen Lìronie: 'Je mag beginnen. Wat je ook doet, hou je aan het plan. Ik heb het plan ontworpen om iedereen te beschermen en we kunnen het niet veroorloven dat iemand iets stoms doet. Waarschijnlijk nemen ze wat van die zware wapens mee, dus wees voorzichtig.'

'Ik ben voorzichtig van mezelf dus maak u toch geen zorgen. U kent me.'

'En dat baart me zorgen.' Lìronie knikte en loopt naar de wachtende draken.

Ze beginnen weg te vliegen proberen het te laten lijken alsof ze aan het jagen zijn. De jagers doen ook hun taak. Even later komt er een impulsbericht van een van de schepen van het fort dat een kwart van het vijandelijke leger zich aan het afsplitsen is. Ze zijn ongeorganiseerd en proberen zo snel mogelijk in de vallei te komen. Nachtschaduw prevelt een spreuk om het te laten lijken alsof er een kudde stieren wegrent voor de draken. Dan land Lìronie vlak bij Nachtschaduw. 'Het is gelukt. Niemand is gewond geraakt. Ik weet alleen niet of ze er in trappen. Maar we zitten nu zo ver in het plan dat we niet terug kunnen. Dus duimen maar. Voor zover we hier duimen hebben.' Dat laatste voegt ze toe met een knipoog naar Kahless.

'Ik weet het nu niet meer zeker of het een goed idee is.'

'Je moet nu wel, want die robots krijgen we nooit meer op tijd weg voor het leger hierheen komt.' Zegt Kahless beduusd.

'Ok, laten we dit doen.' Zegt Nachtschaduw met een zwaar hart. Ze weet dat als er een fout in haar planning zit, er mensen of draken zullen sterven. Dan komt het leger de hoek om. Op het teken van Nachtschaduw vuren de boogschutters hun peilen af. Dat gecombineerd met het verborgen ravijn zorgt ervoor dat al snel een deel van het leger dood was. Dan geeft Kahless eindelijk het teken en beginnen de robots te vuren. De machinegeweren blijven continu vuren. Dit veroorzaakt een complete chaos in de ranken. Een van de draken achter Kahless gooide hem iets toe. Hij trekt een pin eruit en gooit het naar het leger. Een explosie laat de aarde schudden. Het ravijn opent zich nog verder. De helft van de overlevende vijanden wordt de afgrond ingesleurd. 'Dat was een plastic springstof granaat. Zelf ontworpen.'

'Waarschuw me de volgende keer dat er weer een ontploft.'

Dan proberen de vijanden zich terug te trekken. Nachtschaduw en een aantal zwaarddraken stijgen op en vallen de terugtrekkende soldaten frontaal aan. Als het stof zich terug trekt staat geen soldaat meer overeind. De hele operatie was succesvol.

'Nu zijn er een paar honderd duizend minder vijanden waar we ons zorgen over hoeven te maken. Heb je nu nog commentaar op mijn plan?'

'Ik neem alles terug.'

'Mooi zo. Nu heb ik nog een plan bedacht. Haal de generaals en breng ze naar de troonzaal. Ik laat me even wassen. Ik voel me niet meer me zelf.'

'Ik regel het wel.'



Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top