Hoofdstuk 47
Vince
Ik kijk bezorgd naar haar. Ze ziet grauw van uitputting, en de vele kwetsuren op haar gezicht en lichaam doen mij ineenkrimpen van schaamte over mijzelf. Ik heb sorry gezegd, maar hier niet voor. En dat zal ik waarschijnlijk ook niet doen. Sorry impliceert dat ik spijt heb van een bewuste daad van mijzelf en ik was toen niet van mijzelf. Isabel had mijn hoofd gekaapt en het is vreselijk om wakker te worden en te beseffen dat je de liefde van je leven aan het fijnknijpen bent. Het scheelde maar een haartje of ik had pas echt spijt gehad. En het ergste is, de aanstichter van dit alles is spoorloos.
Ik volg de link van Emiel en Roderik, maar ik hoor ook een voor dit moment erg onwelkom geluid: regen. Het begon met miezeren toen Alexis in slaap viel -voor zover het daglicht-, en ondertussen valt het met bakken uit de lucht.
Isabel heeft de lange geheime gang genomen. Mijn mannen hebben daar een luik gevonden die vrij aan het begin verborgen in het plafond zit. Isabel hoefde geen dagen te rennen voordat ze uit die gang zou komen. Ik geef het niet graag toe, maar Isabel is ontsnapt. Voor nu. Zij gaat haar terechte straf niet ontlopen. Daar zal ik persoonlijk voor zorgen.
Alexis kreunt in haar slaap. Haar gezicht vertrekt van pijn. En ik voel diepe wroeging voor wat ik haar heb aangedaan. Ik voel woede voor wat anderen haar aan hebben gedaan. De twee directe ondergeschikten van Isabel zijn allebei dood en daar ben ik blij mee. Hun overdragen aan de autoriteiten a.k.a. mijn ouders had niet gewerkt. Ze zouden anderen in no time het leven zuur hebben gemaakt. Bully's die het zijn. Met deze uitkomst ben ik content. Nu uitzoeken wat er met de resterende minions moet gebeuren. Misschien heeft Gerard een idee. Hij en zijn zoon hebben een cruciale rol gespeeld in het gevecht en ik heb ze nauwelijks begroet, zo druk was ik met Alexis. Ik kijk nogmaals naar haar en besluit om voor nu naast haar ook maar tot rust te komen. Behalve de bewakers is er niemand meer wakker, we rusten uit, laten de adrenaline wegvloeien en zijn vanmiddag allemaal wel weer klaar voor geregel en besprekingen. Nu kan ik mezelf maar beter verliezen in het geurige haar van mijn woman. Nu ben ik er voor haar en we zien straks wel verder.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top