'Ga je dat echt aantrekken?' vraagt Maddie als ze naar mijn jurk kijkt. Ik snap niet wat er mis mee is, hij heeft een rok tot aan de knieën, driekwartsmouwtjes en zit iet wat wijd zodat het niet al te onthullend is. Dan hoor ik in één keer de stem van Casper in mijn hoofd die mij vergelijkt met Tessa. Dit is net zo'n jurk als zij aanhad naar haar eerste feest.

'Waar denk je aan?' Maddie merkt dat ik in gedachten was verzonken. 'Vind je mij op Tessa uit het boek 'After' lijken?' vraag ik onzeker. 'Wat nee, ja, misschien. Ik weet het niet. Waarom denk je dat?' 'Casper zei dat, tijdens literatuur vandaag.' 'Nou je moet niet te veel op hem letten, maar je moet echt iets anders aantrekken als je hem iets anders wilt laten zien. Daarbij hij moet niet praten, hij lijkt nog erger op Hardin.' We lachen en dan pakt Maddie iets uit haar tas. 'Maar goed dat we dezelfde maat hebben en ik een betere smaak in jurkjes heb.' Ik lach en ze geeft me een strak rood jurkje dat bedekt is met kant. Hij heeft korte mouwtjes en een V-hals die net geen decolleté laat zien. Ik trek het aan en kijk in de spiegel. Perfect. 'Klaar om te gaan?' vraag ik terwijl ik me naar Maddie toe draai en we vertrekken.

Op het feest zijn veel mensen en de muziek is al te horen aan het begin van de straat. We lopen naar binnen en ik krijg gelijk een beker sterke drank in mijn handen gedrukt. Ik zet het snel weg aangezien ik de persoon die het mij gaf niet meer kan vinden. We lopen verder naar de woonkamer, het is erg druk. Hier en daar dansen mensen of zijn ze drinkspelletjes aan het doen. 'Kijk daar is Jake.' Maddie pakt mijn arm en sleurt mij mee naar de bank.

'Hey, dames.' groet Jake ons. Ik kijk om mij heen. Jake staat met Tom en nog wat anderen naast de bank te praten. Dan gaan mijn naar de bank. Daar zit Casper, met Melissa op zijn schoot? Ik voel een soort telleurstelling, maar snap niet waarom. Snel staat Casper op en loopt naar mij toe. 'Wat doe jij nou weer hier, Theresa?' Oeh wat haalt hij het bloed onder mijn nagels vandaan. 'Lol maken.' antwoord ik koeltjes. 'Hm, niks voor jou.' zegt hij en Melissa komt naar ons toe. Oh nee, dit kan niet goed aflopen. 'Hey Livvie, niet verwacht jou hier te zien. Hoe is het met Jason? Ik heb hem zooo gemist.' Zegt ze met een gemene grijns. 'Zijn naam is Josh.' Zeg ik knarsetandend. 'Ach boeie hoe hij heet. Hij heeft nog steeds een relatie met je terwijl hij mij heeft gezoend en daarna de benen naar Brussel heeft genomen.' Ze lacht en Casper lacht mee.

Ik besluit weg te lopen voor het nog verder uit de hand kan lopen. Ik ga niet huilen op mijn verjaardag en daarbij heeft Josh mij verteld wat er echt is gebeurd, wat ik later ook terug kon zien op een filmpje van één van mijn vrienden, die het bij toeval had gefilmd.

Ik kom boven aan en bots per ongeluk tegen een vreemde jongen. 'oh, euh, sorry. Het spijt mij zo, so-rr-y.' stotter ik. De vreemde jongen draait zich om. 'Zo lekkertje, kon je het niet laten om tegen mij aan te schuren?' zegt hij met een domme grijns. Zijn adem ruikt naar alcohol. 'Nee, nee. Dat w-wil-de-de ik niet.' De vreemde jongen pakt mij bij mijn kont en drukt mij tegen de muur. 'Oh dat wilde je wel.' 'Laat mij los!' schreeuw ik en ik begin in zijn armen te spartelen om weg te komen. 'Je hebt haar gehoord!' hoor ik iemand schreeuwen en in één keer licht de vreemde jongen op de grond met... Casper bovenop hem?! 'Je laat haar met rust oké?!' schreeuwt Casper in het gezicht van de vreemde jongen en hij verkoopt hem een klap in zijn gezicht en staat daarna op. De vreemde jongen blijft kermend achter op de vloer. Casper pakt mijn arm vast en sleept mij mee naar buiten.

Eenmaal buiten vraagt hij: 'Alles goed?' 'Ja, ik ben alleen wat geschrokken.' 'Hier.' Hij geeft mij een beker met een doorzichtig goedje die hij mee naar buiten had genomen zonder het te zien. 'Geen zorgen, het is water. Ik drink niet.' Dankbaar knik ik naar hem en drink de beker in één keer leeg.

Als ik klaar ben met drinken en wat rustiger ben vraagt hij: 'Wil je naar huis?' Ik knik. 'Goed hoe ben je hier gekomen.' En dan besef ik me dat ik op de scooter ben van Maddie. 'Ik was met Maddie op haar scooter, ik moet haar zoeken en kijken of ze ook wil gaan.' Maar ik wil niet naar binnen en Casper merkt dat. 'App haar maar, dan breng ik je wel naar huis op die van mij.'

Ik stuur Maddie het appje: Ik ga naar huis. Er is niks aan de hand. Casper brengt mij dus geen zorgen.

We vertrekken en even later zijn we bij mijn huis. 'Zeker dat alles goed is?' vraagt Casper. Hij heeft een bezorgde blik in zijn bruine ogen en hooft me tot nu toe nog geen Theresa genoemd, dus ik ben iet wat in de war.

'Ja alles is goed.' antwoord ik. 'Goed ik ga nu ook maar naar huis, app me morgen maar om af te spreken voor die presentatie.' zegt hij. 'Is goed.' En dan vertrekt hij.

Ik loop naar binnen en krijg gelijk appjes in de groepsapp tussen Maddie, Jake en mij.

Maddie: Yo, wat is er aan de hand? We maken ons zorgen mensen zijn hier gerucht aan het verspreiden en we moeten weten wat er is gebeurd.

Jake: Ja, is het waar dat je bijna werd aangerand en Casper je redde?

Ik heb geen zijn om het hier nu over te hebben dus het enige wat ik zeg is: Ik ben nu veilig thuis, kunnen we het hier morgen over hebben.

Ze antwoorden dat dit goed is en ik ga zonder omkleden en make-up verwijderen in bed liggen. Ik ben hier te moe voor. Ik zweer dat ik nooit meer naar feestjes ga.