Zaphira (13 jaar)

Het is zover: de dag dat ik mijn diploma krijg. Tijdens de opleiding heb ik veel tijd doorgebracht in de stallen waar ik de Pokemon heb geholpen. Samen met Ingrid sta ik op het podium. Mijn ouders zijn er niet, zoals ik al had verwacht. Mijn nep-ouders weigeren om hier naartoe te komen en mijn echte vader is nog steeds niet verschenen. Ik heb dankzij Rayquaza wel al contact gehad met hem. Rayquaza zegt dat Arceus mij als zijn dochter accepteert en mij op zal zoeken zodra hij de kans heeft. Volgens Rayquaza is Arceus trots op me.

Professor Oak komt het podium op. Hij gaat aan een tafel zitten en haalt de diploma's uit een tas. Als eerste mag Ingrid tekenen. Dan is het mijn beurt. Het is geen erg uitgebreide diploma, maar de cijferlijst die erbij zit is niet slecht. Ik ben tevreden. Professor Oak schud mijn hand. 'Gefeliciteerd, Zaphira. Je bent de jongste student ooit met een diploma op zak.'

Na afloop komt Professor Oak naar me toe met een Pokemon Ranger. De professor introduceert me aan de Ranger. 'Dit is Ranger Rick. Hij heeft een eigen park hier in de Kanto Regio, vlakbij Pewter city. Hij zoekt nog personeel. Misschien kan je hem een handje helpen.'

Ranger Rick geeft me een stevige hand. 'Aangenaam, Zaphira. Ik heb veel over je gehoord. Ik heb gehoord dat je op jezelf wilt gaan, maar dat je geen geld hebt. Ik wil je daarom aanbieden, omdat je geen hulp hebt, dat je een tijdje onder mij werkt voor een dubbel loon. Wat denk je ervan?'

Een dubbel loon betekent dat ik in drie maanden tijd genoeg geld heb om een eigen park te beginnen. Ik twijfel even. Dan knik ik. 'Ik accepteer je aanbod, Ranger Rick. Ik zal de vaardigheden die ik heb gebruiken om het loon dat je beloofd hebt ook waarde toe te kennen.'

Ranger Rick lacht erom. 'Daar twijfel ik niet aan, Zaphira. Jouw vaardigheden zijn legendarisch. Net als jouw Pokemon. Ik verheug me op onze samenwerking.'

Die week is het al zover: ik kom aan bij Rick's Pokemon reservaat. Erg veel Pokemon zijn er niet, maar de Pokemon die er zijn moeten wel beschermd worden. Onyx, Ryhorn, Diglet en Geodude bevinden zich in het park. Een enkele keer kom ik fosielpokemon tegen: Omanyte en Kabuto. Meer dan eens kom ik iemand van Team Rocket tegen: ze staan weinig kans tegen me. Na zes maanden vertel ik eindelijk aan Suicune, Entei en Raikou wat ik weet over mijn afkomst. Ik ga diep het park in naar een plek waar we een beetje privacy hebben. Daar laat ik ze eruit. Ze zijn verbaasd dat ze niet moeten vechten. Ik ga rustig op een rots zitten. 'Ik moet jullie iets vertellen, jongens.'

Ze gaan alle drie liggen. Entei spreekt als eerste. 'Wat is er, beschermvrouwe?'

Ik kijk ze een voor een aan en laat mijn hoofd zakken. 'Nog tijdens mijn eerste jaar op de academie leerde ik iets over mijn afkomst. Ik ben niet menselijk. Niet helemaal. Ik ben de dochter van Arceus. Hij had mij per ongeluk gemaakt terwijl hij met mijn beschermer oefende.'

Suicune ziet dat ik weer neergelaten ben. 'Maak je geen zorgen. Hij komt vanzelf naar je toe. Geen ouder wil zijn of haar kind alleen op de wereld laten.'

Entei buigt zijn kop. 'Dat je beter bent dan andere wist ik al. Je voelde anders dan de mensen en Pokemon die ik tot nu toe kende. Maar dit is onverwachts. Het is een eer om onder je te vechten, Zaphira.'

Raikou knikt zachtjes. 'Dat je dit zo lang hebt meegedragen zonder dat wij dit door hadden is een wonder. Maar je hebt het voor elkaar gekregen. Ik hoop dat Arceus snel de tijd vind om je te vinden. En anders heb je ruim de tijd: als dochter van Arceus zal je wel langer leven.'

Rayquaza komt naar beneden. Hoewel mijn Rayquaza al enorm is gegroeid is hij nog niet zo groot als zijn vader. Zijn vader is nu degene die naar me toe komt. Hij lijkt opgewonden. 'Zaphira. Ik heb goed nieuws. Je vader is bijna klaar om je te ontmoeten! Binnenkort komt hij naar je toe. Hij zal dan eindelijk jou de herkenning geven die hij al zo lang wil geven, maar niet kan geven omdat hij het druk heeft. Verwacht hem binnen tien dagen.'

Ik wijs met mijn kin in de richting van het huisje. 'Dan moet ik wel Ranger Rick tenminste inlichten dat mijn vader naar me toe komt en ik dus veel tijd door zal brengen in het park zelf.'

Rayquaza kijkt naar het huisje. 'Ik zal wel met hem spreken. Je zal geen last van hem hebben wanneer je vader hier is, maar je bent je baan dan niet kwijt. Als ik het goed doe tenminste.'

Rayquaza vliegt naar Ranger Rick toe. De twee komen dan samen terug. Rick gaat tegen de steen aan zitten en kijkt me aan. 'Ik heb zojuist gehoord van Rayquaza wat er is gebeurt. Ik heb nooit in je gezocht dat je een dochter van een Pokemon bent. Ik weet niet wat jouw vader tegen je zal zeggen, of hoe hij is. Maar ik wens je alle geluk. Ik zal jou niet lastig vallen als je vader hier is.'