Ingrid (Zaphira 10 jaar)

Mijn Charizard springt uit zijn Pokébal. Gek, want ik heb toch echt een Great Ball gebruikt. Hij pakt mijn hand en ik kan niks zien in het oranje licht. Dan verdwijnt het licht en Zaphira gaapt me aan. Ik kijk omlaag om te zien waarom. Ik ben volledig bedekt met een harnas dat me doet denken aan de Charizard. Zowel mijn benen als mijn armen zijn bedekt met redelijk grote segmenten die eindigen in klauwen. Ook mijn romp is bedekt met de segmenten, die overgaan in een staart waar ik weinig controle over heb. Op mijn rug bevinden zich twee vleugels die perfect overeen komen met de vleugels van de Charizard. Birch reageert. 'Blijkbaar vond die Charizard dat je inderdaad geschikt bent.'

Zaphira gebaart dat ik dichterbij moet komen. Ze brengt me naar een klein plasje dat zich in de mist heeft gevormd. Ze raakt het aan, waarna het water helder is. Ik twijfel even, tot ik tot de conclusie kom dat ze wil dat ik erin kijk. Dat doe ik dan. Op mijn hoofd bevind zich een helm die eruit ziet als de kop van een Charizard. Ik rommel er even mee. 'Zaphira, is er een manier om dat stomme ding af te doen?'

Ze knikt. 'Je moet het gewoon wegdenken. Dan verdwijnt het vanzelf, Charizard ridder.'

Ik bekijk ook mijn rug in het plasje water. Het harnas gaat naadloos door op mijn rug. Ik zie nergens iets van een sluiting. Ook de segmenten zitten perfect in elkaar. 'Waar zit de sluiting?'

De Charizard praat. Ja, je leest het goed: de Charizard praat tegen me. Gezien het feit dat hij nog erg brommerig klinkt denk ik niet dat hij al lang kan praten, maar hij is verstaanbaar. Net. 'Er zit geen sluiting, Ridder. Ik weet niet of de Beschermvrouwe het heeft gezegd of dat ze het niet weet, maar het harnas leeft in de drager. Het is deel van je tot je dood. Als je het niet draagt dan zit het in je.'

Zaphira fluistert naar Professor Birch. 'Nu heb ik weer iets nieuws geleerd over de harnassen. Het leeft dus in me als ik niet rondloop erin.'

Charizard zucht. 'Laat me raden. Je hebt erg weinig ervaring tot nu toe met de krachten harnassen en bent nog aan het leren hoe alles werkt?'

Ze knikt een beetje teleurgesteld. 'Dat klopt als een deur. Daarnet gebruikte ik voor het eerst mijn krachten in een gevecht. Met Rayquaza heb ik wel de krachten die van zijn kant komen leren gebruiken, maar ik kan er nog niet mee vechten. Het kost me te veel tijd.'

Charizard kijkt haar indringend aan. 'En je hebt vier legendarische Pokemon aan je zij hangen. Geen van vieren hebben je ermee geholpen?'

Tijdens het vliegen hebben we vele conversaties. Charizard leert vooral mij en Zaphira wat de harnassen en wapens kunnen. Zaphira kan de meeste krachten wel opnoemen, maar ze weet niks van de harnassen. Het blijkt dat de harnassen ons beschermen tegen aanvallen van alle Pokemon, behalve de Pokemon waar de harnassen een zwakte voor hebben. Zaphira geeft toe dat ze ondertussen Suicune en Ninetails in menselijke vorm kan worden. Charizard zegt dat hij het al voelde. 'Ik weet dat dit gek klinkt, maar je bent een geboren Pokemon, Zaphira. De reden dat ik ben uitgekozen als de beschermer van het Charizard zwaard is omdat ik ooit de legendarische Arceus heb ontmoet. Hij heeft mij immuun gemaakt voor de zwaktes van mijn elementen. Ik voel zijn werk in jou.'

Zaphira twijfelt even. 'Maar als ik het product ben van Arceus, waarom heeft hij me nog niet opgezocht?'

Rayquaza reageert voor Charizard. 'Dat heeft hij wel. Hij heeft mij gestuurd om over je te waken. Al vanaf het moment dat hij jou het leven heeft geschonken heeft hij mij over je laten waken. Daarom ben ik je hele leven in jouw buurt geweest. Ik denk dat daarom jij zoveel gevoel hebt voor Pokemon. Je bent in werkelijkheid de dochter van Arceus.'

Zaphira wrijft over haar arm. 'Mijn ouders zijn dus niet mijn echte ouders. Geen wonder dat ze mij nooit hebben gewild.'

Rayquaza is een beetje verdrietig. 'Dat klopt niet helemaal. Je moeder is wel je echte moeder. Het ongeluk waar je ouders zo over door blijven gaan... het was een ongeluk met de krachten van Arceus. Hij kwam naar beneden om met mij te oefenen. We hadden geen van beiden in de twee eeuwen daarvoor getraind. Hij gebruikte drie van zijn platen tegelijk. Gras, vuur en water. De platen zouden weinig schaden moeten doen: sterker nog, ze zouden juist leven moeten maken. Ze maakten een zware ontploffing. Die ontploffing raakte je ouders. Beiden werden met spoed naar het ziekenhuis gebracht, waar jij dezelfde avond geboren werd. Arceus wist dat jij zijn kind was. Het kind van zijn mislukte aanval.'

Ze kijkt nu naar haar arm. 'Ik heb dus de krachten van de Alfa Pokemon in mijn bloed zitten. De krachten van de schepper. Daarom kan ik alles doen met de Pokemon om me heen. Ze voelen mijn vader in me.'

Rayquaza knikt. 'Ooit zal hij zichzelf laten zien. Maar verwacht het niet snel, want hij is nog steeds druk bezig te voorkomen dat de hele wereld een bende word. Maar ik kan af en toe een bericht van hem doorgeven. Als de legendarische lucht-pokemon kan ik tenslotte zijn rijk betreden.'

Ik knik. 'Ik zou graag wat meer over mijn echte vader willen leren.'