Artikel 9: Lucia's vertrek

23-04-2017

We hebben vernomen dat Lucia vandaag weg is gegaan van school. Haar vader wilde dat ze weer terug ging naar haar eigen school, Ilvermorny. Lucia wilde dat zelf niet, van wat wij weten.
Voordat ze echt weg was hebben we haar nog gevraagd wat ze van het verblijf in Zweinstein vond.

"Ik vond het erg leuk. De leerlingen waren ontzettend aardig. Ik heb de school gezien en meer dingen ontdekt. Ik had mijn tijd hier niet willen missen. Ik heb mijn vader niet kunnen overhalen om te blijven. Maar wel dat ik in de vakanties en weekenden op bezoek mag komen. En misschien mag ik ooit hier naar school van hem," vertelde ze ons.

Daarna hebben we natuurlijk meteen gevraagd of er niks is gebeurt. Dat ze veilig op Zweinstein heeft kunnen verblijven.

"Zweinstein is de veiligste plekken die ik ken nu. Er zijn geen dingen gebeurt. Alleen natuurlijk afspreken met anderen. Ik verzeker je dat me niks is overkomen," vertelde ze ons.

Ze is weer vertrokken naar haar eigen school. Het viel ons wel op dat ze verband om haar rechterhand droeg. En dat ze er erg vermoeid en uitgeput uit zag vandaag. Niet uitgeput in de vorm van geen slaap. Maar in de vorm van pijn hebben geleden. We weten het niet zeker. We weten niet wat het verband was, maar misschien komen we daar nog wel achter. Verder hebben we nog wat gevonden in het verboden bos. Een brief. Dit stond er in.

Beste ...,

Blijf in jezelf geloven. Iedereen heeft wat goeds in zich.
Ik zou je willen vergeven, maar dat kan ik niet.

Liefs ....

We weten niet van het wie het komt of waarom het geschreven is. Alleen dat het met een hondenpoot afdruk is bezegeld en dat het in het bos lag. We zijn wel benieuwd wie het daar heeft neer gelegd en wie weet komen we er achter.

Verder wensen we Lucia veel geluk en gezondheid toe in haar nieuwe verblijf.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top