Hoofdstuk 7

Lisa probeerde te zien wie zich in de struiken verscholen hield, maar natuurlijk was het niet iets te ver weg voor haar om het goed te kunnen zien. Op dit soort momenten vervloekte ze haar slechte ogen. Nano zuchtte even, en mompelde. "Als diegene nu gewoon te voorschijn kwam. Dat zou het allemaal iets gemakkelijker maken." Lisa knikte evdn. Na ongeveer vijf minuten klonk het geritsel van de struiken waarachter diegene die hen in de gaten hield verstopt had gezeten. Langzaam wurmde de gedaante zich de struiken uit. Het was Simone en ze keek heel erg boos naar Lisa. Lisa zuchtte even. Nu zal je het krijgen. Dacht ze. Simone riep boos naar haar zus. "Hoe durf je er zelfs maar over na te denken! Je weet toch dat ik Nano ook meer dan leuk vind!" Lisa schrok zich natuurlijk een hoedje en wist niet wat ze moest zeggen. Zou ze met alweer een zus problemen gaan krijgen? Ze hoopte het van niet, maar wist het niet zeker. Simone zuchtte even. Nano vroeg voorzichtig. "Kun je ten eerste alsjeblieft ophouden met zo te roepen? We schrokken ons kapot. En ten tweede. Hoe weet jij van onze afspraak?" Simone draaide zich nu naar hem om. "Ben je het nu alweer vergeten dat ik uullie stiekem gevolgd ben toen jullie naar het Duistere Hart om te controleren of alles rustig was. Ik zag hoe Liesle jou de brief met het het antwoord van Lisa gaf." Lisa zuchtte, en vroeg. "Maar hoe wist je waar we waren?" Simone keek haar aan. "Had je nu echt niet door dat ik je stiekem gevolgd ben?" Vroeg ze. Lisa dacht even na. "Nee. Ik heb niks gehoord of gezien." Zei ze toen. Somine keek haar aan. "Waarom had je me het niet verteld dat jullie hadden afgesproken en dat die vraag zou komen?" Vroeg ze. Lisa draaide zich naar haar zus om. "Misschien omdat ik inderdaad weet dat jij hem ook leuk vind, en ik wist toen ik de brief las nog niet dat het dat was wat hij wilde vragen." Zei ze eerlijk. Simone zuchtte. Ze was nog steeds behoorlijk geïrriteerd door het hele gebeuren. Nu keek ze naar Nano. "Waarom kies je toch voor Lisa? Had je niet door dat ik je ook leuk vindt?" Vroeg ze een beetje boos, maar ook nieuwsgierig. Nano dacht even na. "Nee dat had ik niet door nee, en daarbij ik vind Lisa al wel langer leuk, maar ik durfde het niet toe te geven tot vandaag dan. Bij haar had ik al even voor ze wegging om bij het Nachtwacht team te gaan het gevoel dat ik haar leuk vond en dat het ooit meer zou worden dan alleen maar goede vrienden. Bij jou heb ik nooit meer gevoeld dan alleen maar een sterke vriendschap, niet zo sterk als bij Lisa of Liesle, maar het is er wel. Het spijt me Simone." Simone zuchtte even. "Het is jullie allebei vergeven. Ik kan me er eigenlijk ook niet druk om maken. Trouwens, dan had ik het wel op een ander moment gezegd, ik wil Lisa niet nog meer gedoe bezorgen." Zei ze lachend. Lisa zuchtte opgelucht bij het horen van die woorden. Nano glimlachte even. "Sorry Simone." Zei hij rustig. Simone zei zacht lachend. "Het is al goed joh, maareh dan ga ik nu wel weer even weg. Dan kunnen jullie verder praten." Lisa knikte en glimlachte naar haar zus. Simone fluisterde zachtjes in het oor van haar zus. "Je vertelt het ons toch wel he, hoe het is afgelopen. Laat me alsjeblieft niet zo lang in spanning." Lisa glimlachte even en knikte toen, waarna ze haar zus plagerig wegduwde. "Ga de anderen maar vervelen of zoiets." Zei ze en ze grinnikte om haar eigen opmerking. Simone zuchtte en rende weg. Ze had maar al te goed door dat er verder niks besproken zou worden als ze erbij bleef. Lisa haalde een paar keer diep adem om niet in lachen uit te barsten. Nano keek haar glimlachend aan. Hij was blij dat Simone er voor nu althans niet zo'n groot punt van maakte. Na vijf minuten keek hij Lisa aan. Lisa wist echt even niet wat ze moest zeggen. "Ik vind jou ook leuk. Meer dan leuk zelfs." Zei ze na een tijdje zacht. Ze wilde wel harder praten, maar ze vertrouwde haar stem nu even niet. Nano glimlachte. Hij pakte haar handen voorzichtig vast en keek haar aan. Lisa glimlachte naar hem. Ze wilde zoveel zeggen, maar ze vond de juiste woorden niet. Nano keek haar aan. "Ik ben blij dat we het nu eindelijk allebei toegegeven hebben." Fluisterde hij. Lisa knikte. Langzaam kwamen hun hoofden steeds dichter bij elkaar. Lisa voelde hoe haar wangen rood werden. Waarom moest ze juist nu blozen? Nano gaf haar voorzichtig een kus. Lisa keek hem aan. Na enkele ogenblikken verbraken ze de kus. Nano keek haar aan. Hij zei niets, maar ze wist wat hij haar wilde vragen. Ze knikte. Wat haar betrof waren ze vanaf nu een stel. Nano keek haar duidelijk opgelucht aan, waardoor Lisa in de lach schoot. "Wij zijn ook echt raar. We voelden allebei hetzelfde, maar we dirfden het niet tegen elkaar te zeggen." Zei ze lachend. Nano knikte. "Als Simone erbij was gebleven zal ze wel gedacht hebben, waaarom duurt het zo lang en zeggen ze niks terwijl ze hetzelfde denken en voelen." Zei hij. Lisa grinnikte. "Ik ben blij dat het nu gezegd is, want anders kreeg ik steeds de vraag wanneer word het nu eens gezegd over me heen. Ik denk dat ik dadelijk toch wel een mega kruisverhoor over me heen krijg van de anderen." Zei ze zacht. Nano moest erom lachen. "Vooral van Liesle en Simone zeker? En heel misschien van Macey?" Vroeg hij. Lisa knikte. "Ja, want Helena kent jou nog niet." Antwoordde ze. Na een paar minuten schrokken ze allebei op van had geroep. "Oh jee. Er is duidelijk iets mis. Helena klinkt behoorlijk overstuur." Zei Lisa voorzichtig. Nano knikte en hij wilde iets zeggen, maar hij kreeg de kans niet omdat Helena en Macey op Lisa afgerend kwamen. Lisa kon nog net opzij stappen om te voorkomen dat Helena haar omver liep. Nano keek de meiden geschrokken aan. Vooral Helena was behoorlijk overstuur. "Wat is er?" Vroeg hij bezorgd. Helena wilde hem toesnauwen dat hij zich er niet mee moest bemoeien, maar dankzij Macey kon ze zich nog net op tijd inhouden. "Wilko is belachelijk bezig. Hij zei tegen Helena dat ze het niet moet accepteren dat wij zovaak even weg zijn uit Schemermeer, en dat dat volgens hem niet mag. Ook zegt hij dat er dingen voor hem verzwegen zijn. Dat vind hij niet kloppen. Keelin en Vega krijgen de volle laag." Legde Macey uit, omdat Helena zacht aan het snikken was. Lisa keek haar vriendin aan. "Oké even eerlijk wat heeft hij nog meer tegen je gezegd? Anders zou jij niet zo erg verdrietig zijn." Vroeg ze. Helena veegde haar tranen weg en haalde haar neus op. Ze aarzelde even en zei toen. "Hij zei dat ik het niet moest goedvinden en dat als alles zo blijft en we niet gelijk en eerlijk behandeld worden dat hij met de president zou bespreken om mij uit het team te zetten." Lisa schrok zichtbaar. "Wat denkt hij wel niet! Hij had tijdens het evaluatie gesprek niks slechts op jou tijd het team aan te merken en dan een dag later zegt hij dat!" Riep ze kwaad uit. Ze was echt kwaad op Wilko. Ze haalde even een paar keer diep adem om te kalmeren en vroeg toen. "Wat zeggen Vega en de president ervan?" Helena haalde haar schouders op. "Ik heb geen idee. Toen hij het vertelde ben ik gelijk Macey gaan halen en zijn we naar jou opzoek gegaan. We hebben geen flauw idee hoe de zaken er nu voor staan." Antwoordde ze. Lisa keek even naar Nao. Hij knikte. "Dit is heel vreemd. We gaan dit tot op de bodem uitzoeken." Zei hij vastbesloten. Daarna zei hij op een fluistertoon tegen Lisa. "We moeten eerst hen rustig krijgen voor we om toestemming vragen om Fallon te bevrijden." Lisa knikte. Helena had het natuurlijk gehoord en ze had ongetwijfeld wel een aantal vragen voor hen, maar ze hield zich in. In een recordtempo renden ze met zijn vieren terug naar het paleis. Marcel keek hen geschrokken aan, zo snel kwamen ze op hem en de andere wachters afgerend. "Wat is er aan de hand? Jullie renden ons bijna omver." Vroeg hij verbaasd. Vlug legde Lisa alles uit en Macel knikte even ten teken dat ze door mochten lopen. "Ze zijn nog in de kamer waar het gesprek plaats heeft gevonden." Riep hij hen na. Lisa knikte enkel en liep gehaast door. Na vijf minuten stonden ze met zijn vieren voor de kamer waar het gesprek plaats had gevonden. Er klonken verschillende stemmen enorm boos en geïrriteerd. Lisa klopte even, omdat ze niet zeker was of ze wel binnen mochten komen. Nog geen seconde nadat ze geklopt had klonk de stem van haar moeder die ja riep. Lisa opende de deur. Het was echt een lawaai van jewelste. Liesle keek haar zus aan. "Gelukkig hebben ze jullie gevonden, want hij echt gek geworden." Fluisterde ze. Ze doelde overduidelijk op Wilko. Lisa knikte even en ging naast haar zus zitten. "Kan iemand me alsjeblieft uitleggen wat er aan de hand is? Ik heb het wel een beetje meegekregen, maar ik zou graag het hele verhaal horen." Vroeg Lisa. Dat had ze beter niet gevraagd, want iedereen begon door elkaar te praten. Gelukkig voor haar oren maakte Vega er een einde aan nadat hij vijf minuten had zitten luisteren. "Misschien is het voor diegene die het niet mee hebben gekregen makkelijker als we niet allemaal door elkaar praten en roepen en dat een of meerdere personen uitleggen wat er gebeurd is." Zei hij droog. Lisa wachtte af tot iemand haar precies zou uitleggen wat er nu toch weer aan de hand was. Na vijf minuten had ze echter nog geen uitleg gekregen. Vega zuchtte even. "Is iemand nog van plan om alles uit te leggen?" Vroeg hij duidelijk geïrriteerd door al het gedoe. Eindelijk werd het wat rustiger. Vega opende het gesprek weer. "Wilko. Zou je nu iedereen er bij is willen vertellen wat je dwars zit?" Vroeg hij. Wilko zuchtte even voor hij aan zijn verhaal begon. "Ik vind het niet kloppen dat Lisa en Macey zo vask terugkomen naar hier. Het klopt niet. Ze horen in Schemermeer te blijven. Ook vind ik het vervelend dat Helena er geen probleem van maakt dat ze zo vask weg zijn. Wat mij betreft gaat de afspraak niet door en blijft het gewoon bij die een keer in de week wat we hebben besproken. Er hoort niet eerst een afspraak gemaakt te worden die vervolgens na een tijdje weer veranderd word want dat heeft totaal geen nut. Daarbij zit dat er dingen voor me verzwegen zijn en dat ze toen terug is gegaan om op haar beslissing terug te komen niet lekker." Keelin werd bleek bij het horen van die woorden. Lisa had een vermoeden over wat het volgende was wat hij naar haar hoofd wilde gooien. Inderdaad waren zijn volgende woorden. "Ik vind dat ze beter bij Gideon past dan bij hem." Aurel sprong kwaad op. "Wie denk jij wel niet dat je bent? Daar heb jij helemaal niks mee te maken. En trouwens. Ze kent Sylvar veel en veel langer dan Gideon en jij weet niet hoelang ze er omheen hebben gedraaid voor hij het durfde toe te geven." Riep ze kwaad. Wilko negeerde haar echter en keek naar Helena. "Helena. Wees eens even eerlijk. Dit keur jij toch niet goed of wel? Alles is veranderd de laatste jaren en dat pik ik niet langer. Help je me om alles te krijgen zoals het hoort te zijn?" Vroeg hij. Helena dacht even na. "Nee. Ik laat hen niet in de steek omdat jij het ergens niet mee eens bent. Sorry dat ik het zeg, maar het lijkt verdorie wel alsof jij ineens de baas bent over iedereen. Wat maakt het uit dat Keelin iemand anders leuk vind dan diegene die jij in je hoofd hebt voor haar? Wat maakt het uit dat Lisa en Macey bijna elke dag even hierheen gaan. Ik maak daar heus niet zo'n groot probleem van als jij hoor! Dat jij nou toevallig een lichte afkeer voor het Elfenrijk hebt door alles wat er gebeurt is, en wat je hier hebt meegemaakt. Daar kan ik niks aan doen. Je kunt me niet verbieden om met hen om te gaan of hier te komen. Hoe moet dat dan als er in de toekomst hier een wezen opduikt en ik mag hier niet naartoe van jou? Moeten we hen dan maar in de steek laten en hen niet helpen?" Riep Helena kwaad. Ze was echt ongelooflijk boos op Wilko. Hoe durfde hij te beslissen dat ze niet naar het Elfenrijk mocht gaan? Wilko reageerde niet meteen. Na een paar minuten zei hij streng tegen Helena. "Je komt hier niet meer zonder dat ik het weet begrepen! Je helpt mij om alles weer goed en normaal te krijgen binnen het team! Er zal snel een lijst klaarliggen in de geheime kamer met alle afspraken waar jij je vanaf vandaag aan moet houden. Doe je dit niet dan zit je diep in de problemen." Helena wist niet wat ze moest zeggen. Ze werd ineens heel bang voor hem. Waarom dacht hij dat hij over haar de baas kon spelen? Wilko stond op. "Ik ga nu weg. Ik wil geen seconde langer op deze plek blijven met personen die me in de steek laten of verraders. Let op mijn woorden. Uiteindelijk gebeurt vroeg of laat alles precies zoals ik het in mijn hoofd heb. Ik accepteer alle veranderingen van de laatste jaren niet langer! Het mocht nooit zo lopen. Over een tijdje stuur ik een bericht met daaarin een afspraak om de voortgang te bespreken. Daar moet iedereen bij zijn. Ik hou jullie allemaal in de gaten begrepen!" Siste hij. Met die woorden liep hij de kamer uit en gooide de deur met zo'n klap achter zich dicht dat iedereen zich kapot schrok. Keelin fluisterde tegen Elise. "Wil jij achter hem aan gaan om het portaal te openen? Als hij niet weg kan en hij komt terug weet ik niet wat hij zal doen." Elise knikte en lirp weg. Vega keek van de een naar de ander. "Dat gaat mooi niet gebeuren dat hij ineens over iedereen de baas is. Jullie hoeven helemaal niet naar hem te luisteren." Riep hij kwaad. De president knikte instemmend en zei rustig. "Er hoeft helemaal niks te veranderen. Het gaat goed zoals het nu gaat. En hoe hij de stelletjes het liefste ziet slaat ook compleet nergens op." Keelin zuchtte opgelucht. Gideon keek van de president naar Vega en weer terug. "Er komt een dag dat het wel verandert. Let op mijn woorden ze zal voor mij kiezen wat er ook gebeurt ik duld geen tegenspraak op dat gebied." Siste hij en met die woorden rende hij de kamer uit. Lisa keek bezorgd naar haar moeder. Keelin was bleek geworden en had tranen in haar ogen. Aurel liep op haar zus af en trok haar in een knuffel. "Waarom zien die twee niet in dat Keelin en Sylvar samen gelukkig zijn en dat ze helemaal niks willen veranderen aan hoe het nu gaat." Mopperde ze. Vega zuchtte even en zei zacht. "Aurel ik heb geen idee wat hen bezielt. Wilko heeft altijd wel een mening over alles en hij handelt veel zonder eerst erover na te eenken, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt." Roman knikte instemmend. "Ik vind dit ook echt niet goed." Zei hij. Keelin knikte. Zacht zei ze tegen Sylvar. "Ik wil het echt niet veranderen. Ik ben gelukkig en ik wil niet dat iemand tussen ons komt en zeker Gideon niet." Sylvar glimlacgte even en trok haar in een knuffel. Lisa keek op de klok en zei rustig. "Ik wil niet heel vervelend zijn, maar Edira is zo hier om Thirza op te halen." Zei ze zacht. Keelin grinnikte om de opmerking van haar oudste dochter en zei lachend. "Natuurlijk ben je niet vervelend enkel omdat je ons ergens aan helpt herinneren." Lisa knikte even. Vega keek van de een naar de ander. "Zijn we iets vergeten te bespreken?" Vroeg hij rustig. De president  schudde haar hoofd. "Volgens mij niet. We kunnen het nu ook niet meer over de andere veranderingen in het team hebben aangezien Wilko boos is weggelopen." Antwoordde ze.  Vega en de anderen knikten en Keelin zei opgelucht. "Gelukkig maar, wwnt nu zijn we precies op tijd klaar voor dat Edira Thirza komt ophalen. Daar moeten we wel bij zijn." Vega knikte. "Daarna word het denk ik voor ons zo langzamerhand tijd om terug te gaan naar Schemermeer. We zijn al veel langer gebleven  door al het gedoe en we kunnen niet hebben dat Cooper of Sacha lastige vragen gaan stellen over wat er aan de hand was." Keelin knikte en zuchtte. Denise keek haar zus lachend aan. "Voor je het weet is Lisa weer terug hoor." Zei ze lachend. Keelin knikte. Ze moest eens niet zo bezorgd zijn over Lisa. Maar dat kreeg ze maar niet voor elkaar. Syilletjes en gespannen liep de groep naar de hal van het paleis waar ze op Edira zouden wachten. Niet veel later was ze er en Thirza kwam zeulend met drie grote koffers de trap af. Ze had tranen in haar ogen, waardoor Lisa zich afvroeg of ze ervan baalde. Ze durfce echter niks te zeggen. Marcel en nog twee andere wachters kwamen achter haar aan. Thirza keek niet op of om toen ze naar Edira toe liep. Er werd niet veel gezegd. Blijkbaar wist niemand de juiste woorden te vinden. Keelin liep naar Edira toe en zei. "Hou haar alsjeblieft goed in de gaten. Zorg ervoor dat ze niet hiernaartoe komt of op een andere manier contact met ons zoekt. De rest hebben we straks al besproken." Edira knikte. Thirza kreeg van haar ouders en haar zussen een paar korte knuffels en er werden afscheidsgroeten uitgewisseld. Toen liep ze naast Edira naar buiten. Ze keek nog een keer om en had  alweer tranen in haar ogen. Vond ze het echt zo erg dat ze verbannen werd uit het paleis? Dat vroeg Lisa zich af. Toen Thirza weg was wendde Keelin zich tot Lisa en trok haar in een knuffel. Het was wel duidelijk. Ze ging haar ontzettend missen, ook al kwam ze elke dag langs. Ook Sylvar gaf zijn dochter een knuffel. Macey kreeg iets verder in de hal dezelfde behandeling van Vlad en Aurel. Lisa haalde even vlug adem voor haar twee zussen om haar nek hingen. Helena grinnikte. "Zeg laten jullie haar wel een beetje heel?" Liesle lachte even en liet haar zus toen los. Ook Nano trok Lisa in een knuffel. Lisa glimlachte even. "Je ziet me morgen weer hoor." Zei ze lachend tegen hem. Hij knikte, maar hij wist  dat hij haar toch zou missen. Nadat ze van iedereen afscheid hadden gemomen liep het drietal in de richting van het portaal. Macey had het boek met Vega onder haar arm. Niet veel kater waren ze alweer in de herberg. De lijst met regels waar Helena zich van Wilko aan moest houden lag nog niet in de geheime kamer. Lisa glimlachte even. Gelukkig was het gesprek goed uitgepakt voor haar. Alleen waren zij en Nano vergeten te vragen aan Vega en de president of ze Fallon mochten bevrijden. Nou ja. Dat kwam nog wel. Hopelijk bleef het even zo rustig. Of was het alweer snel gedaan met de rust in Schemermeer?

Zo weer een hoofdstuk klaar. Wat denken jullie? Houdt Thirza zivch asn de gemaakte afspraken? En hoe zit het met de strenge regels voor Helena die Wilko zou opstellen? Gaat er binnenkort toch iets veranderen binnen het Nachtwacht team of in het Elfenrijk? Dn zo ja wat zal dat dan zijn volgens jullie? Krijgen Godeon en Wilko uiteindelijk toch hun zin? En welk wezen duikt er als eerste op? Dit en meer lees je in de volgende hoofdstukken.

Ik zou het leuk vinden als jullie mee willen denken over hoe het verhaal verder zal gaan. Natuurlijk mogen jullie ook meedenken over welke wezens er in voor zullen komen. Er is zoveel keus dat ik het af en toe niet meer weet haha. Ook mogen jullie altijd ideeën bedenken voor het verhaal of een nieuw personage. Dit mag je in de reacties zetten of in een privé bericht naar mij sturen? Ik ben benieuwd naar wat jullie vinden van het verhaal, en hoe het volgens jullie verder moet gaan.

Veel leesplezier met hoofdstuk 7 alweer.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top