Keelin wachtte gespannen op het afgesproken teken. Na nog eens tien minuten in spanning zitten wachten was het dan eindelijk zover. Aurel stak onopvallend haar duim op. Keelin luisterde even. Zo te horen waren Wilko, Helena, Vlad, en Macey begonnen met hun afleidingsmanoeuvre. Aurel stak nog een keer haar duim op ten teken dat de weg naar de kamer van de drieling veilig was. Ze keek achterom of Sylvar, Liesle en Simone haar volgden. Dit was het geval en zo vlug, maar onhoorbaar als ze konden renden ze naar de kamer van de drieling. Keelin haalde de sleutel te voorschijn en opende met licht bevende handen de deur. Ze had geen idee wat ze aan zouden treffen, maar ergens wist ze dat de kans dat het heel erg zou zijn aanwezig was. Zo stil als mogelijk was duwde ze de deur open, en ze glipten met z'n vieren naar binnen. Simone die als laatste binnen kwam sloot de deur zachtjes achter hen. Keelin draaide zich rustig om. Die paar minuten dat ze nu binnen waren had ze bewust met haar rug naar Lisa gedraaid gestaan, omdat ze bang was voor wat ze zouden zien. Liesle hapte naar adem van de schrik. Keelin liep naar haar toe om het beter te kunnen zien. "Nu gaat ze echt te ver hoor." Mopperde ze fluisterend. Sylvar knikte instemmend. Lisa zat onder de blauwe plekken, waar ze haar geslagen en geduwd hadden. Ze had inderdaad een doek voor haar ogen en een prop stof in haar mond om. Ook zat ze heel strak vastgebonden aan de stoel waar ze ruw op wasl geduwd. De touwen sneden in haar armen. Keelin liep op Lisa af. Ze voelde even hoe erg Lisa er aan toe was. "Door alle klappen, trappen en duwen is ze bewusteloos. Ik ben blij dat we niet nog langer hebben gewacht met onze reddingsactie, want dan was het misschien erger geweest." Fluisterde ze met tranen in haar ogen. Sylvar sloeg zijn arm om haar heen en trok haar in een knuffel. "Gelukkig zijn we op tijd gekomen. Ik zou het mezelf nooit vergeven als haar nog iets ergers overkwam dat weet je." Zei hij zacht terwijl hij de tranen uit haar ogen veegde. Keelin knikte en draaide zich naar Simone. "Wil jij alsjeblieft Judith halen, en de anderen waarschuwen? Terwijl wij haar bevrijden." Simone knikte en rende weg om Judith te gaan waarschuwen. Judith was de hoofdgenezeres van het paleis. Keelin durfde het niet aan om een van haar assistenten of leerlingen de zorgen om Lisa toe te vertrouwen. Dat had ze met de drieling altijd al gehad. Vooral met Lisa en Liesle, maar eigenlijk durfde ze geen enkele van haar kinderen aan de leerlingen en assistenten van Judith toe te vertrouwen. Zij waren tenslotte nog bij haar in de leer. Niet veel later klonk er een zacht klopje op de kamerdeur. Het was Naomi. "Ik heb goed nieuws. De afleiding heeft gewerkt. Ze zijn op de vlucht geslagen. Ik heb alleen geen idee waarheen." Meldde ze. Keelin zuchtte opgelucht. "Kun jij Marcel vragen of hij wil kijken waar ze heen zijn? Ik zou het liever zelf doen, maar ik durf Lisa niet alleen te laten, en ik weet dat Sylvar er hetzelfde over denkt." Vroeg ze aan Naomi. Naomi knikte. "Natuurlijk." Antwoordde ze, en met een kleine buiging liep ze gehaast de kamer uit. Niet veel later werd er alweer op de deur geklopt. Het waren Vladimir, Aurel, Macey, Helena, Wilko en Haldur. "Hoe is het met haar?" Vroeg Aurel zacht aan haar zus. Keelin zuchtte even. "Ze is bewusteloos, we hebben haar nog niet losgemaakt omdat ik op Judith wil wachten om te kijken wat zij zegt. Ik heb zelf al gecontroleerd hoe ze eraan toe is. Maar ik weet niet of het kwaad kan als we haar verplaatsen. Ik maak me ontzettende zorgen om haar. Wat als het niet goedkomt? Wat als ze bezig blijft net zo lang tot Lisa besluit om definitief terug te komen, en dus haar plek in het Nachtwacht team kwijt raakt. Het is zo frustrerend. Ik blijf het gevoel houden dat ik er verkeerd aan heb gedaan om haar in het team te vragen."   Zei ze met tranen in haar ogen. Sylvar trok haar in een knuffel, en Aurel aaide door haar haar. "Het komt goed met haar. Judith kan haar er weer bovenop helpen. Dat weet je toch? Er is weinig dat Judith niet genezen kan." Zei Sylvar troostend. Keelin glimlachte. Die woorden gaven haar net dat beetje extra vertrouwen wat ze nodig had om er in te geloven dat het goed zou komen.  Na wat voor Keelin, Sylvar en Liesle wel een uur leek maar wat in werkelijheid maar tien minuten waren werd er voor de derde keer op de deur geklopt. Het waren Judith en Simone. Judith liep gelijk op Lisa af en begon haar te bevrijden en te onderzoeken. Na vijf minuten begon ze echter te mopperen. "Wat bebben die twee met haar gedaan? Ik krijg die touwen rond haar maar niet los. Wie kan me even helpen?" Helena kwam naast Judith staan en begon aan de touwen te trekken. Simone keek verbaasd toe. Uit de verhalen van haar ouders wist ze dat Wilko Sylvar had bevrijd toen met dat gedoe met Volac. Daarvoor moest hij echter zoveel kracht zetten dat hij een beetje transformeerde, en dit was ook wat Helena op dat moment aan het proberen was. Na een flinke ruk en een flinke brul van Helena was ze een beetje getransformeerd en gaven de touwen iets meer mee. Naomi kwam aanlopen met een schaar om ze los te knippen. Nog eens tien minuten later lag de bewusteloze Lisa op haar bed. Judith zei streng. "Er mogen maximaal vijf personen bij haar blijven. Anders word het te druk en met al dat geklets kan ik me niet goed concentreren. Wie blijven er?" Keelin, Sylvar, Liesle, Simone en Aurel zouden bij Lisa blijven. Vega wiens boek opengeklapt tegen de muur stond begon luidkeels te mopperen dat hij er ook bij wilde blijvrn. Gelukkig voor Keelin maakte Macey snel korte metten met hem door het boek dicht te klappen en in haar tas te stoppen. Ze kon Vega's gezeur er nu echt niet bij hebben. Toen iedereen weg was en de deur was gesloten begon Judith een aantal genezende spreuken op te zeggen. Na een paar minuten merkte iedereen dat Lisa er veel beter uitzag dan eerst. Judith haalde een drankje uit haar tas en goot dat in Lisa's mond. Keelin zuchtte opgelucht toen ze Lisa zwakjes hoorde slikken. Nog geen minuut nadat Lisa het drankje had doorgeslikt viel ze in een diepe slaap. Twee uur later opende ze knipperend haar ogen. Keelin zuchtte oogelucht en ging naast haar dochter zitten. Ook Sylvar en Liesle kwamen er ook bij zitten, terwijl Simone de rest ging opzoeken om te vertellen dat Lisa weer bijgekomen was. Liesle hielp haar zus overeind. "Gaat het wel?" Vroeg Sylvar bezorgd aan zijn dochter. Lisa schudde haar hoofd. Ze zuchtte eens diep. De anderen kwamen na een kort klopje van Simone de kamer in. Macey zette het boek van Vega open op een tafeltje tegen de muur, aangezien hij ook heel graag wilde weten wat er nu allemaal gebeurd was. "Wat is er gebeurd?" Vroeg hij dan ook nieuwsgierig. Keelin keek hem even bestraffend aan. Kon hij niet heel even wachten tot Lisa van de schrik en alle gebeurtenissen bijgekomen was. Het was volgens haar niet niks wat er met Lisa gebeurd was. Na een klopje op de deur kwam Naomi de kamer binnen. Ze had een groot dienblad in haar handen waarop voor iedereen een glas drinken stond. Keelin pakte er een glas water vanaf en gaf het aan Lisa. Deze nam een grote slok en zuchtte even. Ze was inmiddels al weer wat bijgekomen. Nu kon en durfde ze met het schokkende verhaal te beginnen. Keelin en Sylvar pakten allebei een hand vast en knepen er even in. Lisa glimlachte even. Vega vroeg. "Kun je ons vertellen wat er precies gebeurd is?" Lisa knikte en begon zacht  te vertellen. "Ik liep het privé vertrek uit om Sacha te gaan helpen in de herberg, Helena en Macey waren al wat eerder naar ee herberg gelopen, maar ik niet omdat ik in gedachten verzonken was. Toen liep ik de keuken in, maar op dat moment doken Willow en Thirza op. Thirza pakte mijn handen beet en zei dat het nu wel lang genoeg had geduurd, en dat iedereen me miste. Ik moest terug komen van haar." Ze haalde even diep adem, want ze had het moeilijk met wat ze nu moest vertellen. "Ik had nog geprobeerd uit te leggen dat als je uit het team stapt het onomkeerbaar is, maar ze wilde niet luisteren.  Ze zei dat ik niet tot nauwelijks gelukkig kon worden en een fijn leven kon hebben in Schemermeer. Ze zei ook dat ik niet daar hoorde en ze vroeg weer of ik terug kon komen. Nou ja. Ze eiste zowat dat ik terugkom. Toen ik niet wilde meewerken en  niet naar hen wilde luisteren werden ze feller en gemener. Ze trokken me heel ruw mee naar de deur van de herberg. Ik kon nog net heel zachtjes zodat  zij het niet zouden horen om hulp roepen, maar helaas had Thirza het toch gehoord. Ze hadden twee lappen stof bij. Een rolde Willow op en propte ze in mijn mond zodat ik niet kon roepen om hulp, of commentaar kon geven. De ander bonden ze voor mijn ogen zodat ik niks zag." Ze stopte even om een traan weg te vegen. Keelin, Sylvar en Vega keken hoe langer Lisa aan het vertellen was hoe bozer. Lisa zuchtte even en ging weer door met haar verhaal. "Sacha hoorde mijn kreet om hulp, en ze kwam naar beneden gerend. Ze zei dat ze het niet oké vond dat een van haar werknemers zo gemeen en ruw behandeld werd, maar Thirza zei kwaad dat ze zich er niet mee moest bemoeien. Ze zei ook dat ze niet naar Sacha ging luisteren omdat ze haar niet kende. Vervolgens trokken ze me mee hierheen. Ik hoorde Thirza tegen Marcel zeggen nadat Willow hem opzij had geduwd en vervolgens weer overeind had geholpen dat ze niemand door mochten laten." Weer stopte ze even om te kijken of iedereen het nog kon volgen. Helena merkte op. "Dat hebben we gehoord ja. Sacha had mij en Macey gewaarschuwd over wat er aan de hand was en wij hebben het aan de rest verteld. Vervolgens zijn we direct hierheen gegaan met z'n zessen. Ik en Wilko hoorden hoe Thirza Marcel die opdracht gaf." Lisa knikte even en ging weer door met haar verhaal. "Ze trokken me mee naar onze kamer en bonden me vast op een stoel zodat ik geen problemen zou veroorzaken of zou ontsnappen. Thirza begon weer te zeuren rn te eisen dat ik terug moest komen. Ik kreeg een half uur om de in hun ogen enige juiste beslissing te nemen. Ondertussen is ze naar jou gegaan om je over te halen voor mij de keuze te maken en me terug te halen." Zei ze tegen haar vader. Sylvar knikte bevestigend. "Dat heb ik niet gedaan. Ik heb gezegd dat ik juist trots ben op het feit dat jij in het team bent gekomen. Ook heb ik haar uitgelegd dat we het niet konden maken om tegen jou te zeggen dat je omdat je in de Nachtwacht zit hier niet overal actief bij betrokken mocht worden, maar ze luisterde niet. Ze begon te schreeuwen dat het niet klopt, en dat we het niet mochten goedvinden dat je ook met andere wezens zou omgaan. Ze zei dat je op jullie kamer moest blijven tot je de enige juiste beslissing had genomen." Lisa knikte. "Na die half uur bedenktijd kwam ze terug. Ik weigerde echter om te doen wat ze zei. Toen begon het gedoe pas echt. Zij en Willow duwden, sloegen en trapten me. Net zo lang tot ik bewusteloos was." Zei ze zacht. Keelin omhelsde haar dochter. Ze had het er echt moeilijk mee dat Lisa zo behandeld werd door een van haar zussen, en iemand die ze tot voor kort als een van haar beste vriendinnen zag. Lisa trilde nog steeds, zo bang was ze. "Ze heeft het voor elkaar dat ik doodsbang ben geworden voor haar." Zei ze snikkend. Vega kon zich niet langer inhouden en hij riep kwaad. "Dat is toch niet normaal meer! Ze is veel te ver gegaan! Als jullie het goedvinden wil ik dit aan de raad voorleggen om te zien wat zij zeggen." Keelin en Sylvar knikten. "Anders geef ik het wel door aan Elise. Ik denk dat we dan sneller iets horen dan als we op Vega moeten wachten." Merkte Haldur op. Keelin knikte waarna Haldur de kamer uitliep om Elise te zoeken en haar het hele verhaal te vertellen, waarna zij het met de Raad ging bespreken. Vega voelde zich behoorlijk beledigd door de opmerking van Haldur. Vladimir moest er om lachen. "Hij heeft wel een punt. Nu kunnen ze tenminste rustig overleggen zonder dat jij de hele tijd moet gaan zitten wachten op antwoord. Want dan kan nog wel eens lang duren en dat weet je" Zei hij lachend. Vega zuchtte even om die ijzeren logica en knikte toen. "Oké oké het is al goed. We wachten wel op het nieuws van Elise." Zei hij duidelijk met tegenzin.  Lisa zuchtte even. Ze voelde zich duidelijk nog altijd erg ellendig door alles wat er gebeurd was. Ook Keelin zat er duidelijk nog altijd mee in de knoop. Een half uur later begon Vega te mopperen. "Waar blijft Elise met haar nieuws? Er moet echt een oplossing komen want dit houden we niet vol zo, vooral jullie en Lisa niet." Zei hij klagend. Keelin zuchtte even. Kon Vega zich niet een beetje inhouden met zijn gemopper en geklaag? Ja ook zij was ontzettend nieuwsgierig naar wat de leden van de Raad zouden beslissen, maar waarom had ze dan het gevoel dat het slecht nieuws zou zijn? Weer spookte de gedachte door haar hoofd dat ze er verkeerd aan had gedaan om Lisa in het team te vragen. Door die keuze, en door het ongeluk van Thirza was alles veranderd en dat was niet bepaald in goede zin. Ze zuchtte even. Hopelijk duurde het niet zo heel lang meer voor ze meer wisten. Ze had gelijk want nog geen half uur na Vega's gemopper klonk er een klopje op de deur. Elise stak haar hoofd om de hoek. "Ah hier zijn jullie." Zei ze rustig. Ze kwam de kamer in en deed de deur dicht. Nog voor ze was gaan zitten vroeg Vega. "En? Wat is er besloten?" Elise antwoordde niet direct. Hierdoor begonnen bij Keelin, Sylvar, Liesle en Vega de zenuwen weer toe te slaan. Elise haalde even diep adem. "De president, Roman, Gideon, En nog een paar andere leden komen morgen hierheen om over het voorval te praten. We hebben nog niks besloten. Dat wilde de president in overleg met jullie doen. " zei ze. Keelin knikte. Ze was blij dat er overleg met hen mogelijk was. Het ging wel om een van hun dichters die zich zwaar had misdragen. Liesle vroeg bezorgd. "Is het de bedoeling dat Thirza en Willow daar bij zijn?" Elise knikte. Lisa zuchtte trillerig. Ze wist niet of ze het wel aankon om bij het gesprek aanwezig te zijn als die twee er ook bij moesten zijn. Keelin keek haar dochter aan en zei zacht. "We blijven bij je. We laten je dit niet alleen doen." Lisa keek haar ouders en drielingzussen dankbaar aan. Helena vroeg voorzichtig aan Vega en Keelin. "En wat doen wij? Gaan we terug naar Schemermeer of blijven we hier?" Vega antwoordde direct. "Het lijkt me het beste als we hier blijven vannacht. Ook gezien de tijd, en ik kan me indenken dat ze zich anders weer zorgen gaan maken." Keelin knikte. Op het moment dat alles doorgesproken was kwam Marcel na een korte klop op de deur de kamer in gelopen. "Ze zijn nog hier. Ik heb gezegd dat ze tot na het gesprek niet het rijk uit mogen." Keelin en Sylvar knikten goedkeurend. Lisa was in gedachten verzonken. Hoe zou het gesprek voor haar uitpakken? Wat als Thirza alles verdraaide waardoor het leek alsof het haar schuld was? Bleef zij in het Nachtwacht team? Er spookten heel veel vragen rond in Lisa's hoofd waar ze hopelijk morgen een antwoord op zou krijgen. Hopelijk zou alles goedkomen.

Zo weer een hoofdstuk klaar. Wat denken jullie? Gaan Thirza en Willow het verhaal van Lisa verdraaien, zodat ze niet weghoevdn? Blijft Lisa in het team, of keert ze toch definitief terug naar het Elfenrijk? En als ze terugkomt wie word dan haar vervanger? Of word er naar een oplossing gezocht dat ze bij allebei de dingen actief betrokken kan blijven? Welke straf krijgen Thirza en Willow? Is er een kans dat als ze verbannen worden ze op de een of andere manier toch terug kunnen komen? En wanneer komt Lisa erachter van wie het geheimzinnige briefje is? Ik ben ontzettend benieuwd naar jullie ideeën en hoe jullie denken dat het verder gaat. Laat het me vooral weten in de reacties of in een privé bericht. Ik ben benieuwd.

Jullie mogen altijd meedenken met het verhaal of nieuwe personages voor het verhaal. Dit mag in zowel een reactie onder het hoofsstuk als in een prive bericht. Al is het voor mij makkelijker dat als je een idee hebt je dat in de reacties zet, en me vervolgens een privé bericht stuurt. Maar je mag het me altijd laten weten. Ik ben benieuwd naar jullie leuke ideeën voor het verhaal of voor nieuwe personages.

Vergeet niet te stemmen op dit boek als je het een leuk boek vind. Het hoeft niet, maar ik zou het wel heel leuk vinden.

Veel leesplezier met hoofdstuk 4 alweer.