Trouw en krachtig, liefhebbend en machtig
Maar alles voor niks, voor altijd neerslachtig

*

Lieve lezer,

Voordat ik begon met het verhaal van Milou, had ik nog nooit van Derrick gehoord. Inmiddels heb ik hem beter leren kennen. Zoals ook jij nu weet, bleek hij een echte vriend voor Milou en hij was er altijd voor haar. 
Ik begon Derrick echt te mogen en daarom werd ik steeds nieuwsgieriger naar zijn verhaal. Hoewel ik het ~ voor de spanning in een vertelling ~ vaak het allerleukst vind om te schrijven over de underdog, hebben mijn gedachten en gevoelens inmiddels een heel nieuw (deel van een) verhaal in mijn hoofd geplant. Eerlijk gezegd is het hele idee nog te wazig om het al zo te mogen noemen, maar dat geeft hopelijk niet. 

Maar je raadt het vast al, die minieme vage gedachte stelt de geschiedenis van Derrick voor, een jongvolwassene die tot nu alles meeheeft in het leven, en het betreft een kroniek dat naadloos verder moet gaan lopen als vervolg van dit boek. 

Daarom lijkt het alsof ik nu met een open einde eindig (oké, dat lijkt niet zo, dat ís zo!) en ik kan ook al vertellen dat ik binnenkort nog niet ga beginnen aan deel 2 van dit boek.
Jocelyn wacht al zo lang, zo geduldig, en daar ga ik eerst mee verder. 

Bovendien heb ik een heel nieuw land te ontwerpen, Milou en Winston zullen immers ook die kant op gaan. Misschien ga ik wel eerst een outline maken, gewoon omdat dat blijkbaar ook bestaat ;).

Lieve lezer, hartelijk bedankt voor je enthousiasme. Voor het lezen van verhalen die ooit slechts in de krochten van mijn eigen fantasie bestonden. Bedankt voor alle positieve berichten en opbouwende kritiek.
Bedankt voor de likes, voor de glimlach op je gezicht bij het lezen van enkele van mijn potsierlijkste woorden. Voor je afschuw als de slechterik het wel érg goed doet. Bedankt dat je baalt als het nieuwste hoofdstuk op zich laat wachten, bedankt voor je geduld. 

Wat gaat Derrick beleven in het buurland van Mångata?
Misschien vindt hij daar wel een zielsverwant? 

Maar laten we niet op de zaken vooruit lopen. Eerst wacht hem en de anderen een lange en gevaarlijke reis. 

De Grim Empire ligt dan wel vlak naast Mångata, feit is dat het een moeilijk land is om er te komen ~ of er te gaan. Ik heb sterk het idee dat de vriendelijk ogende namen van de roedels maar schijn zijn ~ Jocelyn kan je daar trouwens ook het één en ander over vertellen. 
De Hanekam loopt veel verder om het land heen dan ik heb beseft.
Is het harde werk van de Red Sky roedel wel zo'n slim idee geweest? 

De vele roedels in het Grim Empire leven dicht op elkaar en zijn stuk voor stuk voorzien van een eigen heethoofdige Alfa. Zij zorgen voor een onrustige en duistere leefomgeving. Men is zijn leven daar niet zeker, iedereen smacht naar macht. De laag beschaafdheid is niet meer dan dat: een dunne laag, makkelijk weg te schrapen. De rauwe werkelijkheid openbaart zich dan. 
Mijn raad: berg je. Treed dat land niet binnen.   

Is Alfa Gerard zich daar wel van bewust als hij zijn kandidaten ~ veelal nog tieners, weerwolf of niet ~ daarheen stuurt, op de diplomatieke missie? Informatie is schaars: de Hanekam heeft zijn nut allang bewezen. Maar waarom wordt het omringende water 'de Huilende Zee' genoemd? En dan is er dat moeras, de Grote Zomp. En fort Onyx. 

Is het waar wat ze zeggen? Heeft de heer van dat praktisch ondoordringbare kasteel zeven meisjes en zeven jongens gekidnapt, ze als jong kind uit de armen van hun ouders gerukt en tracht hij ze nu op te voeden naar zijn evenbeeld? Wil hij ze als wapens inzetten? Wat gebeurt daar allemaal? 

Zoveel vragen. Zo weinig antwoorden. 

*

Oké, nu nog ff wat reclame. Gewoon omdat het kan. (kwam je met een schok met beide voeten plat op de grond terecht door deze abrupte themaverandering? Ik wel, toen ik het herlas)

Kom je binnenrollen in dit boek en heb je geen andere verhalen van mij gelezen (maar wil je dat wel graag)? 
Speciaal voor jou heb ik een lijst aangemaakt op mijn pagina, met alle weerwolfverhalen op sort of chronologische volgorde. Houd er dan rekening mee dat mijn Weerwolfprins mijn allereerste boek ever is. Aan de andere kant; hij heeft toen wel mooi een Watty gewonnen, dus al te slecht zal hij niet zijn :). 
Er staat zelfs een fanfictie tussen, gemaakt door de geweldige CIRaccon (taggen in deze alinea blijkt hopeloos te gaan). Zie haar Odds & Ends ~ Het geheim van de wolf (deel 1-3). 

CIRaccon - zie, hier lukt het ☺

Nieuws voor de fans (ja people, ik heb fans en ze zijn awesome! met een extra schijnwerper op een absoluut favorietje van het eerste uur: SandraPrincee2 - taggen lukt hier niet, had ik al aangegeven hea) - ik heb ook een besluit gemaakt over de Weerwolfprins en de vervolgdelen. Die ga ik herschrijven, misschien wel met een doel. 

SandraPrincee2 ♥

Lieve lezer, je bent nog niet van me af!

Deel 2 zal heten: De profetie, en vind je te zijner in een eigen boek terug. 

Leuk feitje: bovenstaand jibber jabber is al langer dan een enkel hoofdstuk in mijn allereerste boek (de Weerwolfprins).
Mensen, er is progressie!