Azel

Na het eten gaan we weer terug naar de Academie. Carolien lijkt helemaal hersteld te zijn, als ze niet zo zwak en dun eruit zag. Ze loopt weer zoals eerst, met haar edelheid en kracht. Toch ziet haar lichaam er zwak en dun uit. Ik hoef niet naar mezelf te kijken om te weten dat ik er niet veel beter uit zie. Ik ben nog niet veel aangekomen van de week dat ik niet kon eten. Ik eet nu weer veel meer nu Carolien beter is, maar aankomen zit er nog niet echt in.

Wanneer we binnen komen in de academie worden we toegejuigt door de leerlingen. Enkele leerlingen komen naar ons toe en hier en daar ontvang ik ook bedankjes van leerlingen voor de tijd en moeite die ik gestopt heb in het draaiende houden van de Academie en het verzorgen van Carolien. Zelf probeer ik om mijn facade op te houden. Naast me zie ik dat Carolien hetzelfde doet, terwijl ik haar aan de arm meeneem naar haar toren. Ze gaat zonder mij naar boven waar ze, zover als ik kan horen, in bed gaat liggen. Ze is duidelijk nog niet super sterk. Ze is niet het toonbeeld van kracht van maanden geleden.

Ondertussen oefen ik zo voorzichtig mogelijk met mijn krachten. Na een tijdje raak ik vermoeid. Een beetje verveeld kijk ik wat er in de boekenkasten staat. Terwijl ik dat doe hoor ik Darius achter me landen. Mijn jonge draak. Hij stapt voorzichtig langs het bureau voor hij zich oprolt midden in de studeerkamer. Ondertussen heb ik een interessante titel gevonden. "Legendes Van De Magieorde". Het is een dik boek en zou me dagenlang bezig moeten houden. De kaft is al gedeeltelijk versleten van het vele lezen maar ik denk niet dat het veel uit zou maken als er nog iemand in gaat lezen.

Onderweg terug naar het bureau aai ik Darius over zijn snuit. Hij bromt even van plezier. Ik voel achter in mijn geest hoe het voelt. Het geeft een vreemd bevredigend gevoel. Ik aai hem nog een paar keer voor ik het gevoel uit mijn geest gooi en naar de stoel van Carolien loop. Daar laat ik mezelf in de sstoel zakken en sla het boek open.

Ik lees eerst over hoe er vele dorpen waren die continu vochten om territorium. Uiteindelijk was er een enkele man, Arnold Ventar, die de dorpen bij elkaar bracht. Vervolgens is er een legende over een oorlog met mensen die betere techniek hanteerden. Bogen die veel verder konden schieten dan de bogen van de dorpsgangers. Ik besef me dat het de voorgangers zijn van de Techniekorde. Mijn voorouders. Ik schaam me ervoor, maar weet dat dit ook de oorzaak is van de vele oorlogen tussen de Techniekorde en de Magieorde.

Dan wordt mijn aandacht helemaal opgeslokt. De derde legende gaat over de draken en de eerste magiërs. De Draconic. Nieuwsgierig lees ik het. Het verhaal gaat over een Carolien die nogal een buitenstaander was. Ze was een drakenjager die weigerde een draak te doden. Achter in mijn geest hoor ik Darius zacht spreken. 'Dat is de voorouder van Siricade.'

Met die achtergrondinformatie wordt ik des te meer getrokken door het verhaal. Het verhaal verteld hoe, met behulp van de voorouder van Siricade, de naamgenoot van Carolien vrede sloot tussen de draken en de mensen. Ze werkte hard om de vrede te bewaren ondanks dat er meer dan genoeg mensen waren die het er niet mee eens waren. Uiteindelijk besloot de drakenoudere om die Carolien te belonen. De zus van de voorouder van Siricade maakte een nieuw soort magie, dat we nu kennen als de magie van de Draconic. De magie van Carolien, Celine en mij. Het verhaal eindigt met de Carolien van toen die de magie benoemt als een gouden draak.

Het verhaal is meeslepend maar ook gedetaileerder dan de andere twee. Verder lezen laat zien dat de verhalen erna ook minder gedetailleerd zijn. Het is vreemd. Maar er is nog een vraag in mijn hoofd. Het verhaal verteld over een drakenoudere. Hebben de draken nog steeds een oudere? Darius, hebben draken een of meerdere oudere om hun te leiden?

Darius kijkt slaperig op. 'Al erg lang niet meer. Duizenden jaren geleden hadden wij nog een oudere. Maar sinds die tijd is er geen oudere meer geweest. Geen draak wordt meer oud genoeg daarvoor. Zelfs Koeral is niet oud genoeg daarvoor. Koeral zal nog enkele duizenden jaren moeten leven wil hij zelf een drakenoudere worden.'

Ik ben verward. Maar wat is er dan nodig voor een draak om een oudere te worden?

Darius laat zijn kop op zijn poten zakken. 'Enkele dingen. De vleugels van de draak moeten, wanneer open, even breed zijn als een volwassen draak met vleugels open. De draak moet minstens twee duizend jaar oud zijn, erkend worden als leider en een gevolg hebben van acht honderd draken. Dus Koeral is al in de buurt. Hij mist alleen nog draken en hij is te jong.'

Dat helpt. Ondertussen is Carolien weer wakker. Ik hoor haar lopen op de verdieping hierboven. Even later komt ze naar beneden. 'Zo, Azel. Wat ben je aan het lezen?'

Ik glimlach naar haar. 'Ah, Carolien. Ik heb het boek Legendes Van De Magieorde gevonden in jouw boekenkast. Best een interessant boek, moet ik toegeven. Ook een mooie legende over het ontstaan van de Draconic.'

Carolien glimlacht. 'Ik ben blij dat een goed boek gevonden hebt. Maar volgens mij is het bijna etenstijd.'