Hoofdstuk 5


Azel

Met Carolien goed en wel hersteld neem ik haar mee naar de fabriek. Er is een ding dat ik nog wilde doen. Ik neem haar mee naar de kamer bovenin de fabriek waar ik de link activeer naar de Techniekorde. De magiër die de leiding heeft verschijnt op het scherm. 'Hoofdingenieur! En Hoofdmagiër? Bent u helemaal hersteld?'

Carolien laat zien dat ze nog niet helemaal hersteld is door haarzelf in een van de stoelen te laten zakken. 'Herstellen zal nog lang duren. Ik moet wel zeggen dat ik veel beter ben dan de afgelopen week en weer de smaak van mijn magie heb, Magister.'

De magiër knikt. 'Het is goed om te horen dat u weer aan de beterende hand bent, Hoofdmagiër.'

Ik kom ertussen door. 'Er is een reden dat ik je nu opgebeld heb. Ik heb een besluit genomen voor de komende tijd die beide orders aangaat. De Hoofdmagiër is niet in staat om de Magieorde en de Magieacademie te leiden zoals ze er nu bij loopt. Daardoor heb ik besloten mijn verblijf hier te verlengen met drie weken voor ik een volgende beslissing neem. Ik ga ervan uit dat jouw vakkundige handen de Techniekorde bij elkaar houden.'

De magiër lijkt angstig. 'Maar binnenkort is er een inspectie! Ik weet helemaal niet waar ik op moet letten en hoe alles eruit moet zien! En hoe zit het met welke fabrieken wat moeten produceren?'

Ik schud mijn hoofd. 'Dat is allemaal triviaal. Het gaat erom dat je problemen oplost die mijn mannen hebben en de Techniekorde beschermd. Als je dat doet ben ik al tevreden.'

De magiër knikt. Dan verbreek ik de verbinding. Carolien kijkt mij bestuderend aan alsof ze niet weet wat ze moet zeggen. Dan zucht ze. 'Bedankt dat je voor mij wil zorgen. Ik voel me een stuk beter in jouw omgeving.'

Ik lach zacht. 'Je weet dat ik er voor je zal zijn wanneer je mij nodig hebt. Het is ook niet echt alsof ik een keuze heb. Mijn schip ligt nog steeds half in puin en als ik dat vertel aan de Techniekorde dan mag ik niet meer hierheen totdat ze een onderzoek hebben gedaan naar de aanval en waardoor mijn schip zo beschadigd is geraakt. Nou sorry, daar heb ik geen zin in.'

Carolien lacht ook. 'Misschien kunnen we weer samen vliegen binnenkort. Tussen ons gezegd, dat heb ik het meeste gemist terwijl ik daar lag.'

Ik help haar weer omhoog. Dan lopen we weer richting de Magieacademie. Maar in plaats van dat we na de brug rechtdoor gaan trek ik haar naar links. Ze is verbaasd maar loopt met me mee. Daar zoek ik de Gouden Kaba weer op. Carolien lacht breed wanneer ze het kleine restaurant ziet. Ik ben blij dat ze het door heeft. De eigenaar is ondertussen al goed bekend met mij sinds ik bij hem elke keer het eten voor Carolien kocht. 'Azel! En Hoofdmagiër! Goed om u weer te zien! Azel, jouw gebruikelijke tafel staat voor je klaar. Wil je weer hetzelfde?'

Ik knik vriendelijk naar de eigenaar terwijl ik Carolien naar een tafel in de hoek van het terras leid. Ik heb er de afgelopen week al een aantal keer gezeten. Een van de keren is de eigenaar bij me komen zitten en hebben we even gesproken. Ik heb hem kort verteld over dat ik voor Carolien aan het zorgen was en dat ik daardoor zoveel eten meenam. Om ervvoor te zorgen dat hij niet zijn mond voorbij zou praten heb ik hem ook beter betaald dan normaal.

De eigenaar komt al snel met de glazen Feniksbrouw. Carolien pakt vol plezier haar glas. 'Heb je hier elke keer feniksbrouw gekocht?'

Ik lach zacht. 'Af en toe. Het bleek dat de gouden munten die de standaard munteenheid bij de Techniekorde zijn hier veel meer waard zijn. Ik heb daardoor nog steeds een paar keer tegoed hier. Terwijl je aan bed gekluisterd was heb ik ook regelmatig hier eten voor je gehaald om verborgen te houden dat je al wakker was. Sira hielp me met de hele misleiding.'

Carolien lacht weer. Ze gooit haar haren naar achteren en neemt een paar slokken van de Feniksbrouw. 'Weet je, Azel? Ik ben blij dat je een manier gevonden hebt. De rust heeft geholpen. Maar ik ben blij dat je het eten hier ook waardeert.'

Ik sluit even mijn ogen wanneer de zon weer van achter de wolken verschijnt. Wanneer ik weer normaal kan kijken reageer ik. 'Het eten hier in de Magieorde is met liefde bereid, wat je ook proeft. In de Techniekorde wordt het aan de lopende band bereid. Er wordt geen liefde in gestopt en dat merk je in het eindproduct. Daarom geniet ik er des te meer van hier in de Magieorde. Plus dat ik twijfel of er iemand is die een Kaba rib van dit restaurant kan weigeren na de eerste hap. Het is zo lekker...'

Carolien zucht. 'Er gaat een mythe rond dat in de tijd dat de Draconic gemaakt werden door de draken als de eerste magiesoort van de mensen, de Kaba veelvuldig waren. Ze waren nog normaler dan stieren. Het vlees was duur maar het was het beste vlees dat er was. Nu er weer toestemming is om de Kaba te gebruiken voor eten denk ik dat er een kern van waarheid in zit.'

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top