Carolien

De les gaat enorm soepel. De leerlingen, inclusief Azel, zijn leergierig. Het duurt niet lang voordat ze allemaal de basis onder de knie hebben. Al snel kreeg Azel Celine in het oog en is hij naast haar gaan zitten. Ze krijgen allebei les van Siricade, sinds ik ze de magie heb gegeven van de Draconic. Nu genieten ze van les van Siricade. Ik ben blij dat ik het zo heb uit kunnen kiemen.

De uren na mijn les doe ik de administratieve taken. Het meeste ziet er allemaal in orde uit. Helaas niet alles. Een kokshulp had een taart laten vallen waardoor ze nu ingrediënten te kort komen, wat dus niet echt een probleem is. De techneuten hebben in hun rapport aangegeven dat ze niet binnen een week klaar zullen zijn met het repareren. Ze hebben aangegeven dat meerdere belangrijke kamers, onder andere een boilerkamer, zijn onder water. De reparatie zal langer duren dan verwacht. Helaas kan ik weinig met die informatie.

Na een korte rit op de rug van Siricade samen met Celine op Sirana en Azel op Tharkis terwijl de twee een uur roostervrij hebben is het tijd voor het avondeten. Azel is helemaal dolgelukkig. Tijdens het eten kan hij niet stil blijven. 'Dat vliegen op de rug van een draak is echt geweldig! Ik moet eerlijk zeggen dat ik het zelf vliegen wel prettiger vind, maar het is alsnog heerlijk om op de rug van een draak te vliegen. Heb je het echt al vaker gedaan?'

Ik moet even mijn hoofd er weer bij brengen. 'Oh, ja. Vooral voordat ik mijn eigen vleugels had. Eerlijk gezegd heb ik er soms nog een voorkeur voor. Het is soms wel lekker om lui te zijn. Om even uit te waaien zonder je ergens zorgen om te maken. Ik denk daarom ook dat je misschien een eigen draak moet krijgen.'

Azel stikt bijna in zijn eten. 'Wacht. Een eigen draak krijgen? Hoe bedoel je dat, Carolien?'

Ik lach zacht. 'Simpel. Met een eigen draak krijgen bedoel ik dat je de krachten van een Draconic aanwendt. Daarom heb ik je ze ook gegeven. De bedoeling is dat je een eigen draak gaat binden met de magie. Vervolgens zal ik je leren hoe je de magie van de draak zelf aan kan wenden.'

Azel lijkt de kluts nog meer kwijt te zijn. Ik lach er om. 'Zo moeilijk is het niet. Erg aan de andere kant...'

Azel kijkt door gespleten ogen mijn kant op. Ik lach er nu nog harder om. Ik lach er zo hard om dat ik bijna stik. Pas als ik bijgekomen ben reageer ik op zijn blik. 'Eigenlijk wilde ik deze herinneringen weggestopt houden, maar ik denk dat het je zal helpen om je erop voor te bereiden. Voordat een Draconic echt een Draconic is moet hij of zij een draak gebonden hebben en een kelk van het bloed van de draak gedronken hebben. Dat is ook hoe, volgens de legendes, de eerste Draconic gemaakt is. Zodra ik het bloed gedronken had gebruikte ik de vloer als een bed. En dat meen ik serieus. Toen ik wakker werd had ik deze.'

Aan het einde open ik een van mijn vleugels gedeeltelijk. Azel steekt zijn hand uit. 'Het klinkt misschien gek, maar mag ik jouw vleugel aanraken? Voelen hoe het aanvoelt?'

Ik twijfel even. Aan de ene kant wil ik zijn hand wel voelen. Maar mijn vleugels zijn zo kwetsbaar. Zo gevoelig. Straks pakt hij mijn vleugel verkeerd beet en breekt hij een vinger, of erger. Ik twijfel zo lang dat Azel terug draait. 'Laat maar. Ik heb niks gevraagd.'

Dan schud ik mijn hoofd. Zonder dat hij het door heeft graai ik naar zijn hand. Hij kijkt me verbaasd aan wanneer ik zijn hand beet heb en die naar mijn vleugel trek. Onwillig beweeg ik mijn vleugel een beetje schokkerig als zijn vingertoppen mijn vleugel aanraken. Zijn vingers voelen normaal zeer zacht aan, maar op mijn vleugel voelen ze aan als schuurpapier. Azel zucht verbaasd. 'Het voelt zo raar aan. Zo kwetsbaar. Is dat echt hoe de vleugels zijn?'

Ik knik. 'Je weet al hoe de vleugels voelen als draak. Dan zijn ze redelijk stevig. Maar wanneer ik zo rondloop zijn ze een stuk kwetsbaarder. Celine weet het nog wel. Ze vloog me om de nek en dat kleine beetje kracht was genoeg om mijn vleugel te breken. Ik was blij dat ik van Siricade had geleerd om wonden te genezen.'

Azel blijft mijn vleugel strelen. Het leerachtige membraan weerstaat de aanraking goed. Het duurt even voor hij weer spreekt. 'Die Siricade is echt geweldig. Een geweldige docent. Zo kalm als hij is, wat er ook gebeurt. Hij weet precies wat hij wanneer aan moet pakken.'

Ik inhaleer bijna mijn sinaasappelsap. 'Nou, dat nou net weer niet. Hij ontketende bijna een oorlog met de vorige Hoofdmagiër omdat hij van mening was dat het lesgeven anders moest. Vervolgens werd de vader van zijn mate woedend op hem omdat hij de compleet verkeerde beslissing had gemaakt. Maar ja, zo gaan dat soort dingen nu eenmaal.'