Hoofdstuk 69
Carolien
Het is laat wanneer ik weer slaap. De volgende ochtend ben ik dan weer doodop. Gek genoeg verveel ik me juist kapot tijdens mijn lessen. Na drie uur besluit ik op bezoek te gaan bij de leerlingen van het volgende jaar. Van achter in de klas luister ik mee met de docent. Gek genoeg weet ik het meeste al wat de docent zegt. Daarom ga ik het uur daarna langs bij de derde jaars. Ook daar verveel ik me dood. Het uur daarop bij de vierdejaars is hetzelfde liedje. Daarom ga ik bij Sira langs. Ze is verrast om mij te zien. 'Hoofdmagiër! Waar heb ik deze eer aan te danken?
Ik stap naar binnen. 'Ik denk dat we even moeten praten, Sira. Ik heb uw mening ergens over nodig.'
Sira laat mij zitten in een van de stoelen op haar kantoor. Zelf gebruikt ze een staf om haar weg naar een open haard te maken, waar ze een ketel voorzichtig uit het vuur haalt. Met relatief veel moeite giet ze de thee die ze erin aan het maken was in een kopje. Dan kijkt ze op. 'Wilt u ook een kop?'
Ik schud mijn hoofd. 'Nee, dank u. Ik heb al drie koppen op deze ochtend.'
Sira neemt haar kop mee naar haar bureau waar ze achter gaat zitten met een kreun. Als ze goed en wel in haar stoel zit zucht ze. 'Mijn leeftijd is niet zacht naar mij. Mijn arme rug is zo stijf aan het worden...'
Ik voel me eigenlijk wel rot voor haar. 'Heeft u er hulp bij nodig? U weet dat ik sterk met magie ben. Ik zou de oude magie op kunnen graven en u veel pijn besparen.'
Siri schud haar hoofd. 'Ach, met de tijd leer je er mee leven. Ik heb al honderden jaren gehad om eraan te wennen. Hoewel, het went eigenlijk nooit echt. Maar ik denk niet dat u daarvoor hier was.'
Ik merk dat het een gevecht met "u" begint te worden. Ik noem haar u met respect voor haar leeftijd terwijl zij me de standaard u van de Hoofdmagiër geeft. Toch kan ik mezelf niet stoppen. 'Goed. Het viel mij vandaag op dat ik de lessen eigenlijk voor niets bijwoon. De afgelopen tijd heb ik het al enorm druk met al die aanvallen, veranderingen en de alliantie met de Techniekorde, waardoor ik verlegen om tijd zit. Maar vandaag merkte ik dat de lessen eigenlijk weinig nut meer hebben behalve dat ze mijn tijd opzuigen. Vooral met alle zelfstudie die ik heb gedaan en het huiswerk dat ik heb moeten maken. Zou ik eventueel mijn opleiding af kunnen ronden en mijn tijd volledig in mijn taken als Hoofdmagiër kunnen stoppen?'
Sira gaat naar achteren leunen. 'Dit geeft een enorm paradox. Normaal besluit de Hoofdmagiër wanneer iemand volleerd is en wanneer niet. Maar u bent de Hoofdmagiër al. Dus u kunt zelf besluiten wanneer je klaar bent. Aan de andere kant heeft geen enkele docent een idee van uw kennis dus kunnen wij nooit weten of u volleerd bent. Daarnaast bent u al de Hoofdmagiër dus uw wil is wet.'
Dit helpt totaal niet. 'Dat is waarom ik uw hulp nodig heb. Uw mening. Ik weet hoe het allemaal zit. Ik wil alleen weten of ik er al klaar voor ben om zonder lessen door te gaan.'
Sira gaat iets naar voren leunen. Ik zie haar gezicht iets vertrekken van de pijn. Dan zucht ze. 'Mijn mening maakt weinig uit. Zoals ik al zei: we weten niet of uw kennis voldoende is. Dit wordt ook tegengewerkt door het feit dat u die draak heeft die misschien veel meer kennis heeft dan alle Magisters bij elkaar. Ik ben daardoor erg geneigd om te zeggen dat u volleerd bent en klaar voor zelfstandigheid. Mijn vraag is alleen niet of ik vind of u er klaar voor bent. Het is de vraag of uzelf denkt dat u er klaar voor bent.'
De vraag is verwarrend. Denk ik dat ik er klaar voor ben? Mijn draak is het antwoord. Ik por haar zacht. Met een grom wordt ze wakker. Dan stel ik haar de vraag. Ben ik klaar om zonder lessen de positie van Hoofdmagiër te bekleden?
Mijn draak is stil. Te stil naar mijn mening. Dan voel ik iets nieuws in mijn geest. Magie die enorm krachtig is, maar ook vreemd. Zonder na te denken controleer ik de oorsprong, wat het doet en of het gevaarlijk is. Het duurt niet lang voor ik doorheb dat ik de magie geen seconde zonder controle moet laten. Als deze magie niet gecontroleerd wordt zal iedereen op de wereld gevaar lopen. Ik hervorm mijn geest om de magie in te sluiten. Ik vorm me om de magie heen als een kleed om een bol. Dan laat ik me in de magie glijden als water in barstjes steen. Geen moment verspil ik om de magie in mezelf in te brengen en te absorberen. Er blijft helemaal niks meer over. Dan spreekt mijn draak pas. 'Dit was een test. Je bent gepasseerd. Alleen als je snel een besluit maakte en snel handelde kon je passeren. Dat heb je gedaan.'
Ik kijk Sira aan. 'Ik denk dat ik er klaar voor ben. De vraag is alleen of de wereld nu klaar is voor mij als Hoofdmagiër.'
Sira lacht zacht. 'Koer zal nooit klaar zijn voor u als Hoofdmagiër. De Techniekorde... ik denk niet dat ze ooit een andere Hoofdmagiër zouden willen dan u. De positie is van u.'
Ik knik zacht. 'Zou u dat aan willen kondigen vandaag? Dat ik de positie aanneem ingaande morgen? Als ik het zou doen zou het een verkeerde indruk achterlaten.'
Siri knikt. 'Laat dit aan mij over. Ik regel dit wel.'
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top