Hoofdstuk 61
Carolien
Vijf dagen lang kan ik een onbezorgd leven leiden. In de ochtend en middag gewoon lessen volgen en na het avondeten Azel helpen met magie leren. Helaas is een rustig leven niet voor mij weggelegd. De nacht na de vijfde dag wordt ik wakker van een luide brul buiten de magieacademie. Vlak na de brul beginnen de alarmbellen in de magieacademie te luiden. Het duurt niet lang voordat ik door heb wat er aan de hand is. We worden aangevallen. Half uit bed vallend grijp ik naar mijn gewaad. Ik ben al bezig met het aantrekken als ik beneden geklop op de deur hoor. Terwijl ik het gewaad aantrek loop ik naar beneden. Voor de deur staat een overdonderde Azel. 'Wat is er aan de hand?'
Ik trek Azel aan de hand mee naar de grote glazen deuren die ik met mijn voed open duw. Dan wijs ik naar de lucht waar mijn draken al begonnen zijn met de magieacademie en iedereen in Stereno te beschermen. 'Dat is er aan de hand, Azel. We worden aangevallen. Als je mij nu excuseert, dan volg ik mijn taak als Hoofdmagiër op.'
Azel houdt mijn pols stevig vast. 'Wacht. Laat mij dit regelen. Jij hebt de Techniekorde een keer beschermd, nu is het tijd voor mij om de Magieorde te beschermen.'
Hij pakt een van de vreemde communicatie-apparaten uit het gewaad dat hij draagt. 'Tom, ga onmiddellijk naar de brug en laat die luilakken het vuur openen. En waag het niet om op de draken van de Hoofdmagiër te schieten.'
Vanaf het balkon zie ik het grote schip dat ons hier bracht. Blijkbaar heeft Azel met iemand gepraat aan boord dat schip. Ik ben even bang dat er niets gebeurd als er boven in het schip licht aangaat. Dat licht wordt opgevolgd door lampen op het gehele schip. Niet lang daarna beginnen de rookwolken uit de schoorstenen te komen. De rookwolken worden opgevolgd door de rode strepen die ik ook zag bij de Techniekorde. De strepen maaien vijandelijke draken en andere beesten neer alsof het niets is. Ik ben eigenlijk wel blij dat het schip in de haven ligt. Dan spreid ik mijn vleugels. 'Sorry, Azel, maar ik kan me er niet buiten laten.'
Azel knikt. 'Laat mij dan in ieder geval mee gaan.'
Twijfelend gebaar ik met mijn hoofd dat ik het toe sta. Azel laat mijn hand los terwijl ik met mijn vleugels klap. Azel gebruikt de krachten die hij geleerd heeft om uit lucht een grote vogel te vormen, waar hij trots op gaat zitten. Ik ben trots op hem. Hij heeft goed opgelet bij mijn uitleg en waarschijnlijk ook bij de uitleg van Koeral. Wanneer ik aan hem denk komt hij langsvliegen. 'Mijn Draconic! Waar was u?'
Ik gebaar naar Azel. 'Ik had wat uit te leggen. Niets ergs of zo. Hij wilde alleen Stereno beschermen als dank dat ik zijn stad heb beschermd. Ik kan alleen niet aan de zijlijn blijven staan. Dat zit niet in mij.'
Koeral kijkt naar het schip in de haven. 'Tja. Dat schip maakt de boel wel een stuk makkelijker. Dat moet ik wel toegeven. Ik weet alleen niet of we het niet ook moeten beschermen. Het is wel leuk en aardig voor lange afstanden, maar kijk eens naar hoe het wordt ingemaakt op korte afstand.'
Terwijl hij spreekt duiken een paar kleinere vijanden naar het schip en vallen ze het van dichtbij aan. Koeral en ik wisselen kort een blik voordat we naar het schip duiken en de vijanden bevechten. Ik order meteen een paar draken om het schip te beschermen zodat Koeral en ik terug kunnen naar het grote gevecht.
De volgende dag ben ik doodop. Desondanks moet ik weer vroeg in de Zomerzaal zijn. Ik ga half slapend in mijn stoel zitten. Sira loopt bijna direct naar me toe. 'U moet vertellen wat er is gebeurd. Mensen zullen je anders beschuldigen van het feit dat je informatie achter houdt.'
Zuchtend sta ik op. Links van mij zien Siricade en Sirana dat. Siricade brult over iedereen heen. 'Stilte!'
De hele zaal is op klap stil. Ik zie ook al meteen dat Siricade meegevochten heeft. Hij lijkt gewond te zijn, naast dat hij enorm vermoeid is. Ik zucht weer. 'Ik weet niet hoeveel jullie meegekregen hebben dus zal ik zoveel mogelijk uitleggen. Vannacht zijn we weer aangevallen door Koer. Tijdens deze aanval hebben we helaas niet kunnen voorkomen dat er slachtoffers zijn gevallen. Enkele magisters en draken hebben hun leven gegeven in verdediging van Stereno en de Magieacademie. We zijn vannacht dappere zielen verloren in de verdediging van de Magieacademie. De gevallen beschermers zullen morgen begraven worden. Iedereen die iets te maken had met de gevallen helden krijgen vrijstelling van hun lessen vandaag en morgen.'
Overal in de zaal zie ik geschokte blikken. Het is honderden jaren geleden dat er voor het laatst iemand is gestorven in gevecht met Koer. Nu pas begrijpen sommige hoe erg het gevecht met Koer is. Maar ik ben nog niet klaar. 'In dit gevecht heeft er nog iets plaats gevonden. Azel heeft geholpen deze aanval af te slaan en was met zijn schip vitaal erin. Vele van de magisters die het geluk hebben hier te zitten danken hun levens aan Azel en de Techniekorde. Waarschijnlijk leef ik ook nog dankzij hem.'
Azel staat op om mij tegen te spreken als Sira begint te klappen. Veel van de magisters gaan mee klappen, voordat de zaal het over neemt. Dan stopt Azel met protesteren en laat hij het gewoon over zich heen komen.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top