Hoofdstuk 59
Carolien
Een fel licht komt van het object af. Zowel Azel als het object zijn niet meer zichtbaar door het licht. Instinctief begin ik mijn magie te gebruiken om Azel te beschermen, maar het heeft geen effect op Azel. De magie kan gewoon doen wat het wil. Ik heb me nog nooit zo machteloos gevoeld. Het enige wat mij tegen houdt om naar Azel toe te rennen is mijn draak. 'Rustig, Chaliera. Hij is niet in gevaar. Het is magie zoals dat van jou. Het zal hem aanvullen.'
Ik ben niet helemaal zeker van haar, maar het klinkt logisch. Ik houdt mezelf in bedwang en ga niet naar hem toe. Alsof de magie het doorheeft verdwijnt het licht om Azel weer te laten zien. Hij ziet er precies hetzelfde uit als voorheen, bijna alsof hij het object niet aangeraakt heeft. Ik ben verbaasd. 'Azel, ben je in orde?'
Azel kijkt me vragend aan. 'Ik ben niet gewond, Hoofdmagiër. Ik weet alleen niet wat mij zojuist overkomen is. Wat was dat?'
Mijn draak reageert, en ik vertaal wat ze zegt. 'Dat was een van de oude magiën. Een van de drie grote magiën. De magie van de dromen. De magie die nu in hem rust kan dromen werkelijkheid maken. Het is magie die de meeste soorten magie heeft gemaakt. Zeer sterk en ook moeilijk te beheersen. Niet iets wat je in bezit wil hebben van een onervaren magiër of zelfs in bezit van iemand die nooit met magie gewerkt heeft.'
Azel lijkt geschokt. 'Ik heb nu magie in me zitten? Echte magie? Is dat echt mogelijk voor iemand van de Techniekorde?'
Ik knik zacht. 'Het is mogelijk. Jij hebt de basis van veel van de magiën in je zitten. Dat betekent dat je sterker bent dan de meeste die hier rondlopen. Het maakt me alleen doodsbang. Magie is altijd gevaarlijk in ongetrainde handen. De magie die jij hebt is de basis van veel andere soorten. Zelfs de magie van de Draconic is terug te leiden naar de magie die jij nu hebt. Ik ben bang voor wat er gaat gebeuren als de magie zijn eigen leven gaat leiden.'
Azel lijkt doodsbang nu. 'Als dat zo is, kan je het dan niet van me afnemen? De magie uit mij halen of zo?'
Ik overleg even met mijn draak. Ik weet dat ze dingen weg laat, maar wat ik te horen krijg stemt mij niet gelukkig. 'Nee. Het is niet mogelijk. De magie is voor de rest van jouw leven een deel van jou. Ik zal je moeten leren om er gebruik van te maken in de korte tijd die we hier hebben. Als je dat tenminste ook wil.'
Azel denkt erover na. Het duurt niet lang voor hij reageert. 'Ik denk dat dit de beste kans heeft. Als wat je zegt waar is en magie echt een eigen leven kan leiden dan zou het mij kunnen doden. Wat moet ik doen?'
Ik zucht. 'Ik denk dat we privé lessen in moeten gaan plannen. Ik zal wel de juiste docenten uitzoeken. Doe wat zij zeggen dat je moet doen en je zal het overleven. Ik ga ondertussen een trainingsschema voor je maken. Oh, je zal een gewaad moeten dragen tijdens jouw training.'
Ik loop zo dramatisch mogelijk de zaal uit. Bijna direct zoek ik Koeral en Sira op. Door Sira op mijn rug mee te nemen naar Koeral, die voor de zoveelste keer boven de stad vliegt, weet ik de twee bij elkaar te brengen. Dan breng ik het probleem ten woorden. 'Er is iets verschrikkelijk mis gegaan. Ik moet met jullie praten erover.'
Koeral lijkt bezorgd. 'Vertel me alsjeblieft wat er mis is gegaan. Ik moet alles weten anders gaan we problemen krijgen.'
Ik zucht. 'Het is onmogelijk nog meer problemen te krijgen. Ik heb gehoord van mijn draak dat mijn vermoedens kloppen. De oude magiërs hebben hun magie niet laten verdwijnen. Ze hebben hun magie opgeslagen voor latere generaties om weer te gebruiken als Koer ons niet met rust zou laten. Mijn draak weet precies waar alles ligt. Ik was daarstraks met Magister Ron de magie van de Fenicon aan het opzoeken toen Azel langskwam. Azel heeft, zonder dat hij wist wat hij deed, een van de drie grote magiën losgelaten. De magie om dromen werkelijkheid te maken. We moeten hem nu trainen anders zal hij het niet overleven.'
Koeral en Sira blijven even stil. Geen van drieën weten we wat we moeten zeggen. Koeral twijfelt nog kort. 'Ik denk dat ik een idee heb. Alleen moet je daarvoor een andere oude magie loslaten en aan mij geven. De magie van de doden. Jij bent de enige die de magie kan vinden.'
Ik moet dit bespreken met mijn draak. Is dit het waard? Kunnen wij die magie zonder al te veel risico bevrijden?
'Het is mogelijk. Die Koeral hoort tot jouw dienaren, Chaliera. De vraag is alleen of hij de volledige magie van de doden aan kan.'
Ik vraag me af wat ze bedoelt. Bedoel je niet of ik die magie aankan? Ik moet toch die magie delen met hem?
Ze lacht er alleen maar om. 'Nee, Chaliera. Je hebt die magie al. Het is een van de soorten die ik buiten jouw bereik hield. Je hebt het al in jouw lichaam. Ik zal alleen even moeten bedenken hoeveel hij aan kan.'
Het duurt even voordat mijn draak reageert. 'Pak zijn klauw. Ik regel de rest. Hij kan genoeg aan, maar ik kan hem niet alles geven.'
Ik zucht. Dan leert hij mij vanzelf om de rest te leren.
Ik pak zijn klauw. 'Maak je geen zorgen. Mijn draak weet wat ze doet. Zometeen kan je de magie gebruiken.'
Koeral is weer stil terwijl ik de magie door me voel stromen, zo mijn klauw in. Zodra het stopt spreekt hij weer. 'Geef mij vanaf morgen drie uur per dag met Azel. Hij zal binnen de week de magie onder controle hebben en misschien binnen twee weken volledig gebruik ervan kunnen maken.'
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top