Carolien

Het is al laat wanneer we weer terug gaan naar mijn toren. Daar aangekomen wacht magister Ron al op mij. 'Hoofdmagiër. Ik wacht al even op u. Ik moet met u praten.'

Ik laat me zakken in mijn stoel. Tharkis weet dat dit een serieus gesprek gaat worden en gaat meteen terug naar de slaapkamer. Ik blijf zitten. 'Ik was dus aan het vliegen. Wat is er zo dringend dat je al na zonsondergang komt?'

Ron zucht. 'Ik heb gehoord dat je een les hebt onderbroken vandaag. Ik wilde erachter komen waarom.'

Ik leg mijn benen op mijn bureau. 'Ik ben erachter gekomen waar de krachten vandaan komen. Ze komen van de aarde van het elementen lokaal. Ik probeer erachter te komen of er nog meer plekken zijn met dit soort magie opgeborgen en zo ja, wat het is. Ik heb alleen een klein probleem: ik moet het ook delen met anderen wil ik zelf ook sterk blijven.'

Magister Ron denkt lang en diep na. Wanneer hij reageert klinkt hij erg nadenkend. 'Het zou mogelijk kunnen zijn dat er nog bronnen zijn van oude magie. Ik wil er alleen niet aan denken waar het zou kunnen zijn. Dadelijk is er nog oude magie in een vork of zo...'

Ik bedenk me iets. 'De oude magiërs namen hun magie mee toen ze opgingen in de magierassen. Misschien hebben ze hun magie opgeborgen met een reden. Misschien hebben ze sporen achtergelaten.'

Magister Ron kijkt me vragend aan. 'Waarom zouden ze sporen achterlaten? Volgens de geschiedenis en ook volgens die Siricade van je zijn de oude magiërs bij de draken op gegaan om de magie te laten verdwijnen.'

Ik knik. 'Dat is het algemene idee. Maar ik heb zelf nu ook een theorie nu ik weet wat ik weet. Ik denk dat de oude magiërs, in plaats van de magie mee te nemen naar hun graf, de magie opgeborgen hebben. Blijkbaar was dit hun tweede plan. Als Koer een probleem bleef dan zou de oude magie terug te vinden zijn. Ik denk dat de magie weer terug te vinden is.'

Magister Ron lijkt geschokt. 'Je denkt dat alles terug te vinden is? Al die oude magie? Hoe denk je dat de magie terug te brengen is?'

Ik lach. 'Mijn draak was de sleutel hiertoe. Zij weet waar de volgende aanwijzing is. Ik denk dat ik in overleg met haar de volgende aanwijzing kan vinden, of misschien zelfs direct de magie.'

Mijn draak lijkt sacherijnig. 'Er komt een dag dat ik niet met de antwoorden kom. Je weet dat ik niet alle antwoorden heb, Chaliera.'

Ik lach. 'Maar aan jouw reactie weet ik dat je dit antwoord wel hebt. Waar is de oude magie? Ik regel dan de rest wel.'

Mijn draak lijkt te ontspannen. In mijn geest voelt het alsof mijn draak van een gespannen, klaar voor gevecht houding naar een meer opgerolde, ontspannen houding gaat. 'Daar heb je gelijk in. Ik weet waar de meeste soorten magie zijn. Welke soort wil je als eerste herontdekken?'

Ik kijk even naar Magister Ron. Een idee komt in me op. 'Zeg, Magister Ron. Je zegt dat je veel met Feniksen hebt. Wat zou je vinden ervan om een Fenicon te worden?'

Magister Ron kijkt me aan met grote ogen. 'Meent u dit? Is het echt mogelijk om een Fenicon te worden?'

Ik knik. Dan ga ik in overleg met mijn draak. 'Weet je waar de magie voor de Fenicon is? Ik vertrouw Magister Ron. Hij zou een goede Fenicon maken.'

Ze lijkt weer geamuseerd. 'Weten waar het is? Het is hier in de Academie! In een van de zalen die is afgesloten! En je kan de seal ook nog eens zelf verbreken ook!'

Ik sta op. 'Magister Ron, wil je nu al een Fenicon worden of wil je ermee wachten tot morgenochtend?'

Magister Ron lijkt te verbaasd voor woorden. 'Bezit je de magie nu al? Hoe kan dat? Had jouw draak de magie zelf al?'

Ik mag nu lachen. 'Nee, maar het is hier in de Academie en ik weet precies waar. Over vijf minuten kan jij een Fenicon zijn!'

Magister Ron staat nu ook op. 'In dat geval kom ik met je mee. Waar gaan we heen?'

Ik lach nog harder. 'Volg mij!'

Even later staan we op de begane grond, voor twee enorme deuren. Op de deuren staat een oud, verweerd, rood kruis. En als ik al niet nerveus genoeg was komt Azel er ook al langs lopen. 'Hoofdmagiër? Wat doet u voor die deuren?'

Ik leg mijn hand op de deuren. 'Ik ga eeuwen oude magie bevrijden en de misleiding van de oude magiërs doorprikken. Pas op, wat we gaan doen is gevaarlijk.'

Ik duw tegen de deuren. Ze draaien soepel open, alsof ze gisteren gesloten waren. Dan voel ik de zegel. Het is een niet gevaarlijke zegel. Bedoelt enkel als een onzichtbare muur. Ik rommel even met de magie, waarna de zegel breekt. Spontaan begint er een stank uit de kamer te komen. Ik pak een fakkel van naast de deur en ga naar binnen. 'Wat er ook te wachten staat, wees alleen bang voor jouw eigen angst.'

Binnen zie ik overal figuren. Als ik dichterbij kom zie ik wat het zijn. Hier en daar zie ik boekenkasten met oude magieboeken. Dan zie ik oude standbeelden. Ik weet niet wat hun doel is, maar er zit zeker meer achter dan het lijkt. Ik kijk door. Dan zie ik het. 'Wel heb je ooit!'

Ik zie een oude, kristallen bol. Wanneer we dichterbij komen zie ik het aura eromheen. 'Magister Ron, leg je hand hier eens op.'

Magister Ron doet wat ik zeg. Dan draait hij om zijn as. 'Ik voel de kracht. Ik voel de link met Selira. Ik ben echt een Fenicon.'

Ik zie dan iets vanuit mijn ooghoeken. Nog een object met een aura. Maar Azel loopt erheen. Voordat ik hem kan waarschuwen legt hij zijn handen erop...

Sorry dat ik een tijdje niet heb geüpload. Ik had weinig tijd en inspiratie de afgelopen tijd. Met een bufferweek heb ik weer tijd om te schrijven. Ik hoop dat jullie ervan genieten.