Carolien

Ik zorg dan dat ik even alleen ben, zodat ik met mijn draak kan praten. Ik heb misschien een idee. Je zei toch dat je via mij de oude magie weer terug aan het brengen bent?

Mijn draak lacht in mijn hoofd. 'Dat klopt, Chaliera. Jij bent degene die de oude magie, mijn magie, weer bruikbaar maakt voor iedereen. Maar waarom vraag je dit?'

Ik geef geen direct antwoord. In plaats daarvan stel ik nog een vraag. De magie van een Draconic, en al die andere soorten heersers en heerseressen, die behoort daar toch ook toe?

Mijn draak klinkt nu verbaasd. 'Die behoren er ook toe, ja. Je wilt toch niet die magie ook loslaten, of wel?'

Nu lach ik. Ja, gekke draak. Ik wil die magie ook loslaten. Ik wil de Draconic en alle andere heersers weer terug brengen. Dit is de manier om Koer in de pan te hakken.

Mijn draak stemt grommend in. 'Goed. Jij wint. Misschien is het inderdaad tijd om de oude magie weer terug te brengen. Weet jij hoe het werkt?'

Ik schud mijn hoofd. Het blijkt dat dit genoeg is voor haar. 'Goed. Als eerste moet je een host vinden. Iemand die de magie kan opnemen en niet opbrand in het proces. Vervolgens moet je de juiste magie vinden. Momenteel heb je nog erg veel magie in je zitten, sommige delen die beter verborgen kunnen blijven. Dus ik zal je begeleiden naar het juiste onderdeel. Dan moet je het in de host stoppen, maar niet alles. Slechts een klein deel. De magie die jij in je lichaam hebt is enorm sterk. Je overleeft het alleen omdat ik het in bedwang houd.'

Ik voel me nu een stuk minder zeker. Ik moet meer controle krijgen over mijn krachten. Dat en ik moet erachter komen wat ik allemaal kan. Ik denk dat ik even moet praten met een paar docenten over welke soorten magie er zijn. Ik kan niet alles aan mijn draak over laten. Een van de docenten had mij belooft om te kijken of ik Imaginox kon leren. Dat is een goed begin.

De docent is compleet van zijn stuk gebracht als ik zijn lokaal binnen storm. 'Hoofdmagiër! Wat doet u hier op deze mooie avond?'

Ik snij het onderwerp meteen aan. 'Ik moet met je praten over Imaginox. Je had me beloofd dat je zou kijken of ik het ook kon beheersen. Nu is waarschijnlijk de beste tijd. Ik moet weten wat ik allemaal kan beheersen zodat ik meer controle heb.'

De docent gaat zitten. 'Heb je iets van een tekening bij je? Eentje die zeer natuurgetrouw is?'

Ik pak als antwoord mijn notitieboekje en blader het door tot ik een van de tekeningen van Siricade voor me heb liggen. De docent knikt. 'Dat zal prima werken. Goed. Nu moet je die tekening voor je zien in drie dimensies. Zodra dat is moet je de Savator spreuk gebruiken.'

Ik voer alle voorbereidingen uit zoals hij zegt. Ik spreek de spreuk uit, maar het mag niet baten. De spreuk heeft geen effect. Ook als ik het nogmaals probeer werkt het niet. Poging na poging komt mislukt eruit. Uiteindelijk laat ik mijn hoofd op mijn armen vallen. 'Het lukt me niet. Ik denk niet dat ik dit kan.'

Mijn draak bemoeit zich ermee. 'Inderdaad, Chaliera. Imaginox is een van de nieuwe magiën, gemaakt om de Magieorde te beschermen in de absentie van de oude magie. De magie in jouw lichaam is altijd al bedoelt geweest om de oude magie te gebruiken. Het is jouw lotsbestemming om de oude magie weer terug te brengen.'

Die irritant. Kon ze het me niet eerder uitleggen? Aan haar stilte te merken is het antwoord "nee". Ach, dan maar zelf alles uitvinden. Ik ga meteen naar Tharkis toe. Mijn kleintje is nu wel lang genoeg alleen geweest.

Het moment dat ik mijn torenkamer binnen kom rent ze op me af. 'Moeder! Ik heb je gemist! Het is echt ongelooflijk! Er zijn zoveel wezens die hier nu rondlopen!'

Ik laat me in mijn stoel vallen. 'Ik weet het, Tharkis. Dat is gedeeltelijk mijn schuld. Ik heb die magie losgelaten zonder erover na te denken. Erg veel mensen op de Academie hebben nu krachten erbij gekregen die ze voorheen niet hadden. Dat gaat alleen maar meer worden. Ik ben bang dat ik de geheimen van de Academie moet gaan ontrafelen voordat het jaar voorbij is. Maar ik ben vooral bang voor waar ik achter ga komen als dat gebeurd. Wat het gevaar zal zijn van de krachten die ik aan het ontketenen ben.'

Tharkis pakt mijn hand. 'Wees niet droevig, moeder. Dit is hoe het moet zijn. Dit beëindigt de oorlog sneller en zorgt ervoor dat we sneller vrede kunnen opbouwen.'

Ik staar naar de zonsondergang buiten. De enorme glaze deuren die naar mijn balkon gaan geven me een geweldig uitzicht. Ik zie de vele draken boven de stad vliegen, inclusief een nogal onwennige draak die begeleid wordt door een grote draak. Een van mijn leerlingen. Ik open de grote deuren en ga op mijn balkon staan, om meer van mijn studenten in hun nieuwe vormen te zien. Een enkeling spot mij op het balkon en groet mij op welke manier dan ook. Uiteindelijk draai ik me om naar Tharkis. 'Zullen we een stuk gaan vliegen?'

Tharkis reageert niet in woorden maar in daden, door haarzelf te veranderen in haar drakenvorm. Ik spring de lucht in, waar ik mijn drakenvorm naar voren laat komen. De avondtocht tilt mijn vleugels, en daarmee mij op. Tharkis komt naast me vliegen. 'Gaat het weer een beetje, moeder?'

Ik kijk tevreden naar haar. 'Het gaat geweldig, Tharkis.'