Carolien

De jongen kijkt op. 'Als je die magie erop hebt gelegd, wie zegt dan dat je die magie verwijderd als mijn termijn van tien jaar voorbij is?'

Ik lach. 'De enige manier om van beide kanten zeker te zijn dat ze doen wat ze beloven is een contract geschreven met bloedmagie. Dus, ben je bereid om dat te doen?'

De jongen kijkt teleurgesteld. Eigenlijk was de spreuk een leugen, om te kijken of hij echt bereid was om voor de transformatie te betalen. Blijkbaar was hij van plan te ontsnappen zodra hij een griffioen was. Maar dat laat ik niet gebeuren. Nu geef ik hem twee keuzes: ofwel hij maakt een deal die onbreekbaar is, waardoor hij er niet onder uit kan komen, of hij loopt de deur uit en blijft zoals hij is. Hoe dan ook: hij kan zijn nieuwe krachten niet gebruiken tegen ons. Mijn draak is overduidelijk tevreden over mijn misleiding. De jongen kijkt nu weer op, de pijn overduidelijk in zijn ogen. 'Prima. Ik accepteer het. Tien jaar tegen de griffioen-transformatie. Ik teken dat contract.'

Ik glimlach zo vriendelijk mogelijk naar de jongen. Dan pak ik een stuk perkament uit een lade en maak het contract op. Voor extra kracht mix ik een druppel bloed met de inkt. Het schrijven met mijn eigen bloed is raar. Als laatste zekerheid teken ik onder het contract een aantal tekens die de binding vastleggen in de drakentaal. Dan draai ik het contract naar de jongen toe en geef ik hem een inktpot zonder bloed erin. De jongen wil al meteen tekenen voor ik hem tegenhoud. 'Eerst bloed in de inkt. Dan pas tekenen. Daarom heet het een bloedcontract.'

De jongen kijkt angstig naar het mes dat op tafel ligt. Ineens is Tharkis het zat. Ze pakt de hand van de jongen en snijdt er in. Ze houdt de hand boven de inktpot tot het genoeg bloed uit hem is gelopen. 'Mam heeft nu genoeg tijd in je geïnvesteerd. We hebben zo nog meer te doen dan jou een nieuwe vorm geven. Teken gewoon dat contract en klaar.'

De jongen is geschokt door Tharkis haar spontane uitbarsting. Hij zegt niks meer en tekent zonder vertraging. Tja, een boze draak, ook al is ze in haar mensenvorm, wil je niet tegen het lijf lopen. En Tharkis is woedend. Als de jongen het contract getekend heeft schuif ik de halsband naar je toe. 'Geniet van je nieuwe vorm, jongen.'

De jongen doet de halsband om zijn nek. Vanaf de band begint een stroperige vloeistof te lopen. De vloeistof breidt zich snel uit over het lichaam van de jongen. Nieuwe ledematen groeien uit de vloeistof en oude ledematen worden hervormd om zijn nieuwe vorm te maken. Zijn kop is het eerste dat massief wordt. Een schreeuw geeft aan dat hij ook bij zinnen is. Van zijn kop verspreid het tot zijn lichaam. Eerst zijn voorpoten, vervolgens zijn romp en dan zijn achterpoten. Zijn nieuwe, witte vleugels groeien ook uit. De jongen is volledig in een griffioen veranderd. Ik loop naar hem toe. Zodra ik voor hem sta buigt hij voor me. 'Mijn meesteres.'

Tharkis kijkt me verbaasd aan. 'Hoe heb je dat gedaan? Hem zoveel respect toegebracht? En wat heb je gedaan met hem?'

Ik aai de griffioen over zijn kop. 'De spreuk bestond uit meerdere delen, die onafhankelijk gemaakt zijn. Ik kon elk deel individueel aan of uit zetten. Ik had de transformatie gemaakt, maar liet een deel open voor de betaling die mijn draak eiste. Ik wist dat hij voor zoiets zou kiezen. Maar tien jaar was meer dan zelfs mijn draak verwachtte. Het contract werdt gekoppeld aan de magie die ik in de halsband had gestopt, waardoor hij het moment dat hij veranderde zijn deel van de deal moest vervullen. Dus zodra zijn transformatie voltooid was zijn de tien jaar in mijn dienst ingegaan. Bloedmagie is niet iets waar je geintjes mee moet uithalen, maar zeer sterk als je het goed gebruikt.'

Ik wordt uit mijn gedachten gehaald als de griffioen zijn kop tegen me aandrukt. Er lijkt iets veranderd in hem. Hij lijkt in enkele seconden veranderd te zijn. Er is iets wat ik niet kan plaatsen. Mijn draak kan dat gelukkig wel. 'Hij heeft zichzelf overgegeven aan het griffioen zijn. Hij is zichzelf verloren. Dit is waarom ik voorzichtig ben met je en me niet te veel opdring: als jij jezelf aan mij verliest dan gaan we er beiden aan. Maar hij is zichzelf verloren. Je kan hem nu voorgoed binden, als je wilt.'

Ik ga alles langs. De jongen is dus zichzelf kwijt. Maar misschien kan hij zichzelf weer terug vinden. Wat hulp misschien? Dat gaat tegen mijn eer in, mijn draak. Ik kan niet iemand beloven om na tien jaar los te laten en dan vervolgens in een moment van zwakte hem alsnog voorgoed zijn vrijheid afnemen.

Mijn draak verast me dan. 'Dit is niet een moment van zwakte, Chaliera. Hij is voorgoed verloren. Hij wilde graag een griffioen zijn, maar tijdens het proces heeft hij zijn geest opgeofferd om het volledig te ervaren. Zijn geest is verdwenen. Ik kan niks meer ervan zien. Hij is niets meer dan een beest dat net genoeg intelligentie heeft om te eten en te slapen. Misschien kan je hem conditioneren dat hij orders op te volgen, maar daar blijft het bij.'

Als bewijs laat mijn draak zien wat ze bedoelt. Ze ziet de geesten van andere nu als aura's. Het aura van Tharkis is gigantisch, ondanks dat ze kleiner is dan ik ben. Mijn aura is nog groter dan die van Tharkis. Maar bij de griffioen zie ik niks. Het lijkt alsof hij niet bestaat. Precies op dat moment vliegt het contract in de brand, het enige wat overblijft zijn de tekens voor de binding. Ik wil het toch zeker weten. 'Tharkis, kan jij de aura's om andere zien? En zo ja, kan jij me dan vertellen of de geest van de jongen nog in de kop van de griffioen zit?'

Tharkis schud haar hoofd. 'Ik kan het wel zien, maar hij heeft niks. Hij is een leeg huls. Ik denk dat de magie te sterk was voor hem. Dat zegt mijn draak tenminste.'

Ik knik verdrietig. Dan kopieer ik de symbolen van de binding op zijn vacht.