Carolien

Met Siricade spreken is zo prettig. Van hem hoor ik dat de Magieorde nog gewoon goed draait. Celine heeft een systeem bedacht waardoor er continu gescout wordt door zowel leerlingen als Magisters zodat er geen aanval kan komen zonder waarschuwing. Ik wordt al helemaal blij als ik hoor dat Siricade niet alleen mijn plan ondersteund maar ook meehelpt. Ik breng eerst het meisje naar Siricade toe. Het meisje wil overduidelijk Siricade aanraken, maar door haar stompjes lukt het niet. Siricade kijkt naar het meisje en verzacht zijn blik. 'Ik wil haar ook wel helpen. Maar vertel eerst aan de moeder welke gevaren erbij horen.'

Ik laat het meisje even bij Siricade achter terwijl ik de moeder weer opzoek. Als ik bij haar ben ga ik even zitten. 'Er is iets wat ik moet vertellen. Over wat er gaat gebeuren met je dochter.'

De vrouw gaat tegenover mij zitten. 'Ok, vertel me alsjeblieft wat er gaat gebeuren.'

Ik knik. 'Ik heb twee mogelijkheden, allebei met eigen voor en nadelen. Ik kan er direct voor gaan en haar ledematen eraan groeien, allemaal tegelijk, maar als ik dan weer problemen heb met mijn innerlijke draak die deels losbreekt dan kan ze er misvormd of misschien zelfs meer draak dan mens uitkomen. De andere manier is dat ik eerst probeer de missende ledematen apart te maken en vervolgens ze aan probeer te hechten. Ik zal dan snel moeten werken en de kans bestaat dat de ledematen ongelijk zullen zijn.'

De vrouw denkt even na, voor ze antwoord. 'Ik vind die eerste manier het prettigst. Maar hoe ga je dan te werk?'

Ik pak mijn boekje erbij, waar ik al heb uitgetekend hoe ik beide manieren moet uitvoeren. 'Eerst zal ik haar in slaap brengen. Het is een soort transformatie, en die zijn zeer pijnlijk. Door de slaap zal ze er niks van merken. Vervolgens zal ik mijn handen op haar romp plaatsen, op twee plekken waar de magie in elk wezen zeer sterk is. Dan, met niet veel meer dan mijn verbeelding, zal ik een nieuw lichaam voor haar maken uit haar huidige lichaam. Het is een zeer intensief proces, maar ik hoop dat het ook werkt.'

De vrouw zucht. 'Zijn er nog gevaren waar ik van moet weten?'

Ik reageer snel. 'Uw dochter zal relatief veilig zijn. Mijn innerlijke draak is redelijk vreedzaam. Maar alsnog zal er een gevaar zijn dat ze gedeeltelijk draak wordt als ik niet de controle perfect houd. Daarnaast zal ze een tijdje nodig hebben om aan haar lichaamsdelen te wennen. Ook is er een gevaar dat ik de groeischijven niet goed maak, waardoor ze met kleine benen rondloopt, of ik de spieren verkeerd aanhecht. Maar die laatste twee mogelijkheden zijn zo goed als onmogelijk.'

De vrouw knikt. 'Dan hou ik je niet langer van je werk af, Hoofdmagiër. Bedankt voor de moeite die je hierin stopt.'

Ik sta op en loop naar de deur. 'Hopelijk tot het avondeten, mevrouw. Met wat geluk ben ik dan klaar.'

Dan loop ik snel weg naar het meisje. Met het meisje ga ik dan naar de kamer waar ik de grootste uitdaging van mijn leven ga uitvoeren.

Het meisje in slaap brengen is niet erg problematisch. Ze slaapt als een engel. Aan de andere kant kost het me des te meer moeite om mijn innerlijke draak achter te houden. Zodra het meisje in slaap is begin ik de magie. En dat is ook het moment dat alles verkeerd gaat. Het begint met de stem die spreekt in mijn hoofd. 'Ah, draconic. Eindelijk begin je met jouw krachten te gebruiken. Eindelijk wordt je wie je moet zijn.'

Ik vertrouw de stem niet. Daarom sluit ik mijn ogen en focus ik me op hoe ik het lichaam van het meisje wil veranderen in plaats van de stem. Maar de stem breekt door mijn barrière. 'Waarom sluit je mij buiten, Chaliera? Je weet dat je nu mijn krachten gebruikt, of niet?'

Ik weet niet waar de stem het over heeft, of waar zij vandaan komt. Maar ik blijf me focussen. Langzaam komt de energiestroming op gang. Terwijl ik de blauwdrukken voor het meisje haar nieuwe lichaam in de energiestromen imprint doe ik mijn uiterste best om de draak eruit te houden. Onder mijn handen voel ik het meisje bewegen terwijl haar lichaam veranderd. Het lijkt geweldig te gaan. De schok komt wanneer de draak erlangs glipt. Het gaat zo snel dat ik niet zie of hij iets veranderd, maar het doet toch pijn. Zodra de schok is gezakt ga ik verder. Zelfs wanneer de stem weer spreekt blijf ik doorzetten. Voor het meisje. 'Wat is dit, Hoofdmagiër? Probeer je me uit te blokken? Weet je dan niet dat ik deel ben van je? Zonder mij besta jij niet. Zonder mij ben jij niks.'

Ineens komt de paniekerige stem van Siricade ertussen door. 'Carolien! Stop!'