Carolien

Precies een uur en vijf minuten later sta ik met de mannen op de kade van Stereno. Ik heb een kleine zak op mijn rug geslingerd, waar naast zowel mijn drakenstaf als mijn feniks-staf ook wat te eten en wat benodigdheden voor magie in zitten. Voor de zekerheid heb ik een paar boekjes meegenomen voor aantekeningen, net als een veer en een pot inkt. Dat zijn alle bezittingen die van enig belang zijn. Celine, Sira en de draken staan met mij voor het vreemde schip.

Het schip is enorm. Aan alle kanten steken holle staven uit, sommige kunnen zelf draaien, andere zitten in metalen blokken die kunnen draaien. Alles is gemaakt van metaal. Rook komt uit twee groten schoorsteenpijpen. Een van de mannen staat op de schans naar het schip. 'Hoofdmagiër, het is tijd om te vertrekken.'

Ik draai me naar Celine. 'In mijn afwezigheid geef ik jou de leiding. Blijf onderzoek doen naar onze krachten. Ik heb een paar dingen opgezocht, dus ik kan contact met je opnemen.'

Sira zucht. 'Ik zal haar helpen met de taken. Maak je geen zorgen, Hoofdmagiër.'

Ik knik naar Sira. 'Ik heb een paar aanwijzingen gevonden hoe ik de leider van Koer kan verslaan. Ik heb dus ook een taak voor jou. Probeer de aanwijzingen aan elkaar te koppelen. En leg alsjeblieft uit aan iedereen waarom ik niet aanwezig ben.'

Sira knikt. Dan zeg ik gedag tegen de draken. Ik fluister nog even in het oor van Siricade dat ik hem op zal roepen met een portaal als ik hem nodig heb. Dan ga ik aan boord het schip. De treeplanken worden ingetrokken en ik zwaai naar de rest. Onder mijn voeten trilt het schip terwijl het in beweging komt. Een van de mannen loopt naar me toe. 'Het is tijd om naar binnen te gaan. De motoren zijn bijna opgewarmd. We gaan zometeen te snel voor mensen om op het dek te blijven staan.'

Op zijn advies volg ik hem naar binnen. Hij sluit de deur zorgvuldig achter me. 'Voor jullie zou de reis ongeveer vijf dagen bedragen. Maar dit schip is veel beter dan dat. Ik verwacht dat we over een uur in de hoofdstad zijn.'

Al zeer snel komt de man weer naar me toe. Ik ben ondertussen wat aan het spelen met magie. De man kijkt toe hoe ik een beetje rommel met de magie. Na een tijdje laat hij merken dat hij er is. 'We naderen de bestemming, Hoofdmagiër. U wordt verwacht op de boeg van het schip.'

Ik loop achter hem aan, voorzichtig dat ik geen magie achterlaat. Op de boeg zie ik een enorme stad. Overal in de stad staan enorme schoorstenen, die allemaal rook uitbraken. Er is geen boompje te zien in de stad. Geen blauwe lucht. De lucht is grijs. Dit is geen fijne vakantiebestemming. Het schip zet koers naar een van de gebouwen die rook aan het uitspuwen is. Een grote stijger gemaakt van metaal en beton doemt op in de dichte, donkere mist. Ik kan net de mensen ontwarren op de stijger. Een van de mannen komt naast me op de boeg staan. 'Welkom bij de Techniekorde. Welkom in de stad van de machines.'

Zelf ben ik niet onder de indruk. De stad lijkt me vooral smerig. Toch kijkt de man trots naar de stad. 'Kom zometeen maar mee met mij. Dan zal ik je naar de leider van de Techniekorde brengen.'

Zodra de treeplanken weer neergelaten zijn stap ik van boord het schip, achter de man aan. Hij brengt me naar een soort buis. Hij opent een luik om twee stoelen te laten zien. Hij gebaart naar de achterste stoel. Met wat moeite laat ik mezelf erin zakken. De man gaat er ook in zitten en sluit de capsule af. Vervolgens drukt hij op een knop die het ding met ons erin lanceert. Ik voel hoe we op hoge snelheid door het buizensysteem vliegen. Net zo abrupt als het ding gelanceerd werd stopt het ook. De man opent de capsule en helpt mij eruit.

We staan nu in een soort kantorencomplex. De man gebaart dat ik hem moet volgen. Na de derde gang staan we voor een deur. De man klopt op de deur. Van binnen roept er iemand. 'Kom binnen.'

We stappen beiden binnen. Het kantoor is enorm. Ook hier is met goud ingewikkelde patronen gemaakt. Dat zorgt ervoor dat het iele mannetje dat achter het bureau zit er groter uit ziet. De man wijst naar een stoel. 'Ga zitten, Tom. En wie bent u?'

De man die me hierheen heeft gebracht neemt plaats in een van de stoelen. Ik kopieer hem. Dan neemt Tom het woord. 'Het is geweldig gegaan, Hoofdingenieur. Deze dame is de Hoofdmagiër van de Magieacademie. Ze is hier om persoonlijk de vrede te bewerkstelligen.'

De man achter het bureau, de Hoofdingenieur, bekijkt mij. 'De Hoofdmagiër op de bodem van de Techniekorde. Wat is jouw doel hier, als ik vragen mag?'

Ik ga recht zitten, om mijn lengte te gebruiken als een macht-factor. 'Ik wil onze orders voorgoed tot vrede brengen, Hoofdingenieur. Ik ben hier om jullie te leren kennen. Als ik jullie begrijp dan kan ik begrip voor jullie ontwikkelen en andere daar ook toe zetten. Dat is wel nodig, sinds de vorige Hoofdmagiër is ontmaskerd als de leider van Koer.'