Carolien

De lessen na het ontbijt verveel ik me kapot. Ze zijn allemaal even saai. Als ik eindelijk een tussenuur heb dan ga ik ook naar mijn eigen kamer, zitten op het balkon. Siricade komt meteen boven mij opzoeken. 'Je lijkt afgeleid. Ook al tijdens de lessen. Is er iets mis?'

Ik reageer pissig. 'Ik heb amper een uur geslapen, heb met moeite een van de grootste criminelen in de onderwereld gevangen en ben nog steeds bezig met te bepalen wat we met Soerelester moeten doen. Als dat geen redenen zijn om afgeleid te zijn dan weet ik het ook niet.'

Siricade zucht. 'Ergens heb je een punt. Je hebt totaal geen slaap gehad en toch draai je gewoon mee. Ergens moeten we respect voor je hebben. Maar waarom neem je niet gewoon een dag vrij?'

Ik schud mijn hoofd. 'Nee. Ik moet het goede voorbeeld geven. Een beetje slapeloosheid is geen reden om vrij te nemen. Ik ga wel gewoon door.'

Siricade gaat liggen en kijkt naast mij uit over de stad. Maar zijn focus ligt niet op de stad. Hij is overduidelijk na aan het denken. 'Als je geen vrij wilt, dan moet je een andere manier hebben om te ontspannen. Je geest weer op orde krijgen. Dit is geen makkelijk raadsel. Of wel?'

Ik kijk hem vragend aan. Ineens is hij enthousiast. Hij tikt me aan. 'Ik heb de oplossing voor je probleem! We moeten Koeral vinden! Klim op mijn rug!'

Ik doe verbaasd wat hij zegt. In de haast vergeet ik dat ik zelf vleugels heb. Siricade springt van mijn toren af en vliegt naar boven. Ver boven de Academie komen we Koeral tegen. Siricade schreeuwt over de huilende wind heen. 'Koeral! Ik heb je hulp nodig!'

Koeral komt dichterbij vliegen. 'Wat is er, Siricade? Waar heb je mijn hulp bij nodig, als ik vragen mag?'

Siricade wijst naar me. 'Ik wil haar een cadeau geven! Je weet wel waar ik het over heb! We hebben het er gisteren over gehad!'

Koeral is nu ook verbaasd. 'Denk je dat ze er klaar voor is? Heeft ze last van de besproken problemen en heeft ze de juiste karaktertrekken?'

Siricade knikt. 'Ze is er klaar voor. Ze heeft vannacht het gevecht opgezocht. Ze is klaar voor haar volledige potentie!'

Koeral gaat iets hoger vliegen, zodat zijn kop gelijk is aan mij. 'Ben je er klaar voor om de macht van een Draconic volledig te ervaren? Denk je dat je alles kan controleren?'

Ik knik. 'Als ik de leider van Koer aankan dan kan ik dit ook aan. Kom maar op.'

Koeral pakt mijn rechter hand. 'De pijn zal verschrikkelijk zijn, als de pijn van een gebroken hart. Dat is altijd de eerste keer. Pas als je jouw vorm hebt gevonden zal je pijnloos kunnen transformeren. Dus, tijd om je te laten voelen wat een echte Draconic kan.'

Hij trekt me van de rug van Siricade af. Nu ben ik blij dat ik geen zadel op zijn rug kon doen. Het moment dat mijn benen de rug van Siricade verlaten krijg ik een branderig gevoel over mijn hele lichaam. Ik doe mijn ogen dicht om de pijn buiten te kunnen sluiten. Het verbaasd me dat het soort van lukt. Het gekste is als ineens de pijn volledig weg is en ik alleen de wind langs mijn lichaam voel. Ik doe mijn ogen open om te zien dat ik in een duikvlucht zit, zonder dat iemand mij vast houd. Ik open mijn vleugels en land op een van de daken van de Academie, verbaasd over hoe klein het dak is. Siricade land naast me. 'Mijn koningin.'

Hij buigt voor me. Dan kijk ik pas naar mezelf. Ik ben volledig goud en van top tot onderkant geschubd. Het valt me nu op dat ik als een draak rondloop. Ik loop op vier poten rond, met gevaarlijk uitziende klauwen aan het uiteinde. Mijn lange nek is zeer soepel. Ook mijn staart ziet er vervaarlijk uit. Hoewel het grootste deel van mijn lichaam spiermassa is, heb ik ook de overduidelijk vrouwelijke vorm. Sirana klimt dan ook op het dak. 'Koningin Carolien? Ben jij dat echt?'

Ik knik. 'Ik ben het echt, Sirana. Ik denk dat ik mijn volledige potentie ontgrendeld heb. Ik ben een echte draak.'

Koeral vliegt boven me. 'Geen echte draak. Je bent nog steeds in essentie een Draconic. Je kan nu alleen de vorm van een draak aannemen. Dat en je bent ongeveer tien keer krachtiger geworden dan je eerst was. Maar nog geen draak en nog niet je volledige potentie. Zelfs dit zit nog niet in de buurt van de oude Draconic.'

Ik vraag me nu echt af hoe krachtig ze waren. Onmogelijk dat ze mensen waren als ze zoveel kracht in hun lichaam hadden. Nu worden mijn gedachten doorbroken door Celine. Ze stormt het dak op. 'Carolien. Er is iets mis. De Techniekorde is aangekomen. Ze willen met je spreken.'