Carolien

Sirana en Siricade komen de volgende dag naar me toe, terwijl ik aan het werk ben in mijn kantoor. Ik heb te veel huiswerk opgekregen, wat volgens de Magisters is zodat ik sneller mijn opleiding voltooid heb. Als ik de derde opdracht voltooid heb zucht ik luid, juist wanneer ze binnen komen. Sirana vraagt wat er mis is. Als antwoord wijs ik naar de stapel papieren. 'Dat is mijn huiswerk voor vandaag, waar ik een uur de tijd voor heb. Ik weet niet eens alles over het zijn van een Draconic en dan krijg ik zoveel huiswerk zodat ik "snel leer om een Hoofdmagiër te worden". Mijn leven is zojuist een stuk zuurder geworden.'

Siricade gaat liggen. 'Ik kan je misschien helpen met dit probleem. Ik kan natuurlijk wat enorm belangrijk huiswerk geven.'

Ik sla drie keer hard mijn hoofd tegen mijn bureau aan. 'Heb je niet geluisterd? Ik wil juist dat huiswerk weg hebben! Niet nog meer huiswerk krijgen.'

Siricade lacht. 'Ik wilde je als huiswerk een half uurtje vliegen opgeven. Dat recht heb ik als plaatsvervangende Magister. Maar als je geen huiswerk wilt...'

Ik kijk boos naar Siricade. 'Je bent verschrikkelijk en had dit meteen moeten zeggen. Waarom zei je het niet?'

Siricade lacht zijn bulderende lach. 'Het moet toch een soort van huiswerk zijn? Anders accepteren ze het excuus niet.'

Ik kantel even mijn hoofd om aan te geven dat hij gelijk heeft. Samen lopen we naar boven. Ik strek dankbaar mijn vleugels en stijg op tussen de muren van de tweede verdieping vandaan. Siricade en Sirana volgen mij. Ik doe even mijn ogen dicht en zucht. 'Ah. Dit had ik nodig. Gisteren kon ik amper vliegen, vandaag niet. Waarom eisen ze zoveel van mij?'

Sirana komt naast me vliegen. 'Je bent nu een zeer machtige magiër, naast dat je ook nog eens de koningin van de draken en feniksen bent. Van hun met magie in hun bloed wordt altijd verwacht dat ze alles doen, maar de sterkste moeten altijd wonderen kunnen toveren. Dit doen ze niet expres, maar omdat het in ze zit. Je zal er mee moeten leren leven.'

Ik knik zachtjes. Ondertussen geniet ik van de stad vanuit de lucht. Silante komt naar me toe. 'Mijn koningin! Ik wist niet dat u kon vliegen!'

Siricade maakt een rol over Silante en drukt zijn kop tegen Silante. 'Draconic of Fenicon, ze houdt van vliegen. Hoewel, je had haar een tijdje geleden moeten zien. Toen bakte ze er niks van! Je had haar moeten zien.'

Ik denk een stel drakenklauwen aan mijn armen in. Een nu bekend tintelend gevoel bij mijn handen geeft aan dat het lukt. Ik maak een uitgerekte roeping over Siricade en Silante heen. Aan de kant van Siricade grijp ik hem vast met mijn klauwen. 'We hadden afgesproken het daar niet meer over te hebben. Loop ik ook op te scheppen dat ik nu beter vlieg dan jij toen je nog een kind was?'

Siricade gromt naar me. 'Ga van mijn rug af anders krijg je tanden in je rug. En in je buik. Nee, daar heb je het niet over, want je was toen nog niet eens geboren!'

Ik ben nu ook pissig. 'Als je nog een keer zo over mijn vliegkunsten praat ga jij wensen dat jij nooit geboren was!'

Siricade wordt nu woedend. 'Waarom ben jij ineens zo? Ik geef je de kans om even bij te komen en jij bedankt me door zo naar mij te doen? Je bent te ondankbaar voor woorden. Ik zal nog een keer iets voor je doen.'

Ik laat hem voelen dat mijn klauwen sterk genoeg zijn om door zijn schubben heen te komen. 'Maar wacht eens even. Ik had zelf ook even kunnen vliegen. Dan had ik het gedaan onder het mom van gezondheidszorg. Ik dacht alleen dat het gezelliger zou zijn met iemand. Maar jij moet per se me voor gek zetten voor de enige feniks die naar mij luistert. Nou, nu vlieg ik liever alleen!'

Ik laat los en vlieg er snel vandoor. Siricade roept me nog na. 'Carolien! Ga er nou niet alleen vandoor! Het is gevaarlijk!'

Ik heb geen zin in Siricade nu. Hij heeft het verpest voor me. Ik vlieg recht een donkere wolk in. Midden in de wolk komt een gigantische zwarte draak naar me toe, uitdagend brullend. Ik pak mijn drakenstaf erbij. 'Weet je het zeker, draakje?'

De draak spuwt een kolom van vuur naar me toe. Ik ontwijk snel en begin de betovering. De betovering uitspreken voor een stilstaande draak is een ding. Maar om het te doen bij een vliegende draak terwijl je een luchtgevecht aan het vechten bent is een compleet ander verhaal. Met moeite voorkom ik dat ik geraakt wordt terwijl ik de spreuk gebruik. Aan het einde van de spreuk kan ik mezelf niet meer in de lucht houden. De binding is nog niet actief, waardoor de draak me nog kan aanvallen. Hij schiet weer een straal vuur naar mij, dit keer raak.