Prometheus, zoon van Iapetos, broer van Atlas, Epimetheus en Menoitios, redder van de mensheid. Deze Titanenzoon was Zeus vaak te slim af en hielp de mensen, hetzij dat dat niet mocht van de oppergod. 

Allereerst was er het offer. Het eerste offer aller tijden en dat zou beslissend zijn voor de eeuwigheid. De goden zouden immers vaststellen welk deel van het offer ze zouden moeten ontvangen. De sluwe Prometheus bedekte het malse vlees van het geofferde dier met ingewanden en op een andere plek had hij de beenderen verzameld en het vet overheen gehaald. De list was zo slinks dat zelfs Zeus erin trapte en het offer van het vet met de beenderen onder had uitgekozen. De mens zou er veel profijt van hebben, want zij mochten vanaf dan altijd het malse vlees verorberen. 

Zeus was woedend en besloot de mensheid te straffen om hun listige daden. Hij onthield hen het geheim van het vuur en liet hen hulpeloos achter. Prometheus vond dit verschrikkelijk. De mens was al zo nietig, schriel en weerloos. Dit kwam namelijk door Epimetheus, Prometheus' broer. Hij had namelijk de taak om de gaven uit te delen aan de levende wezens. Al de dieren hadden geweldige klauwen of vleugels of tanden, maar de mens liet hij als laatste. Natuurlijk waren al de gaven al op en kreeg de mens niets. Zij bleven naakt en bang achter. 

Prometheus besloot er dus iets aan te doen. Hij dacht goed na -dat kan hij in tegenstelling tot zijn broertje zeer goed- en kwam tot een oplossing. Hij was van plan het vuur te stelen van Zeus en ook meteen het verstand bij Athena. De mens had namelijk goede middelen nodig om te kunnen overleven. 
Na dit te hebben gedaan, was de mensheid hem zeer dankbaar. Prometheus werd hun leraar en onderwees hen hoe wapens te smeden, kleding te vervaardigen en huizen te bouwen. Hij leerde hen respect aan, vriendelijkheid en burgerzin. Maar er wachtte hem, redder van de mensheid, een straf. 

-- 332 woorden