De dagen verstrijken en jij begint ongeduldig te worden. Waarom wordt er geen actie ondernomen?
Vince is eindeloos aan het vergaderen met enkele hoogstaande weerwolven en dat duurt nu al weken. In die tijd zijn Rosalinde en Max ook weer gearriveerd en ze hebben de Alpha van de Moonlight-pack meegenomen. Alexis helpt je met alle namen en familierelaties, maar het blijft een chaos voor je.

De jonge Gerard is meegekomen met jouw nieuwe vrienden, maar zijn vader, Gerard senior, is nog in Moonlight. Die leidt daar de boel. Ook de ouders van Zane zijn in Sunrise gebleven, aangezien Zane hun afgezant is die mee vergadert in Blue Water. Je ziet jouw mate en ook Nico hierdoor nauwelijks en dat vind je vervelend. Gelukkig valt er voldoende te ontdekken en beleven in Blue Water, dus je echt vervelen doe je niet.

Gerard senior is niet de vader van Rosalinde, dat is William, die tevens de vader van Alexis is. William heeft zijn kinderen pas ontmoet toen Alexis twintig jaar was en even daarna Rosalinde terwijl zij ook al even uit de luiers was met haar zestien jaar - ze is een paar maanden jonger dan jijzelf. Je kan je niet voorstellen hoe heftig dat geweest moet zijn en waarschijnlijk nog wel is.

Isabel heb je ook ontmoet. Zij is een knappe vrouw van bijna vijftig jaar die de acht jaar jongere William heeft verleidt toen hij in haar macht was. Ze is recent ontdaan van haar hypnotische krachten en komt op jou over als een rationele en zachte vrouw terwijl William rustig is en in zichzelf gekeerd. Hij is vaak in het paleis en bij zijn dochters te vinden, maar hij ontloopt Isabel. Je snapt dat wel.

Isabel is in haar jonge jaren getrouwd geweest met Alpha Gerard senior, maar er is een jou onbekende breuk ontstaan waarna zij haar eigen weg is gegaan. De band tussen haar en haar zoon Gerard is ... gecompliceerd.

Genoeg drama dus en je gaat vaak naar Alexis voor verificatie van namen en standen. Hoewel jullie bijna vier jaar schelen, hebben jullie een geschiedenis samen en omdat jullie beiden de mate zijn van een Alpha hebben jullie tegenwoordig ook overeenkomsten waardoor zij en jijzelf het goed met elkaar kunnen vinden.

Rosalinde is wel uitgenodigd bij de vergadering, anders was je waarschijnlijk meer met haar omgegaan.
De moeder van Vince leidt aan dezelfde slopende ziekte als jouw eigen moeder deed en je voelt elke keer zo'n groot verdriet als je aan haar denkt, dat je haar zoveel als mogelijk ontloopt. Zij trekt zich, samen met haar man, het grootste deel van de tijd terug op hun eigen verdieping, dus dat werkt wel.

Alpha Vince heeft een jongere zus, Sonya, maar die heb jij nog niet gezien. Alexis heeft al een keer benoemd dat zij het verschrikkelijk zal vinden dat ze de aanloop van nieuwe mensen heeft gemist, maar ze was net weg om bij een vriendin in een andere pack te logeren en iedereen wilde haar dat gunnen voordat de volgende fase van ontwikkelingen van start gaan.

De eerste dag in mei zijn jij en Nico jarig en omdat Nico het druk heeft met vergaderen - hij is belangrijk, jij blijkbaar wat minder, heb jij jouw tijd gestopt in het organiseren van jullie verjaardagsfeest.
Je bent daardoor veel in de keuken te vinden en hebt daar Solange leren kennen, de mooie chefkok met haar koffie-met-melk kleurige huid en bijzondere groene ogen - gelijk aan die van William, Alexis en Rosalinde. Zij is de jongere halfzus van William en haar mate heet Kamiel.
Die is ook vaak in de keuken te vinden.

Hij is ook twee jaar jonger dan Solange en hoewel jij niet aan leeftijdsdiscriminatie doet, vind je het toch bijzonder. Voor zover jij bekend bent met de weerwolvenwereld - en je bent er in opgegroeid, dus jij weet daar vrij veel over - komt dat nauwelijks voor. De man is traditiegetrouw ouder dan de vrouw. Volgens jou heeft dat te maken met het feit dat vrouwen eerder mentaal volwassen zijn en daardoor op jongere leeftijd een mate kunnen hebben dan een man. Hoewel Kamiel met zijn achtentwintig jaar heel wat ouder is dan jij, merk je het aan de evenwichtigheid die Solange uitstraalt, terwijl hij zich een stuk onbesuisder gedraagt.
Aan de andere kant, je vindt ook dat Solange best serieus is voor haar leeftijd en zij kan wel wat joligheid in haar omgeving gebruiken.

"Goed, hoeveel lagen moet je taart hebben?"

Solange kijkt je vragend aan en je richt vlug je aandacht volledig op haar. Jij zegt: "Lagen? Dat is toch veel te veel werk. Ik flans zelf wel wat in elkaar."

Je blijft het gek vinden dat je zomaar iemand een opdracht kan geven en diegene volgt dat gelijk op. Het heeft zo zijn voordelen dat jij een Alpha als mate hebt en weet diep van binnen dat je er wel aan kan wennen. Maar nu is dat nog niet het geval en je wordt een beetje onzeker van de onverstoorbare dienstbaarheid die sommigen uitstralen richting jou.

Solange kijkt je boos aan en Kamiel fluistert vrij hard naar jou: "Ana, voorzichtig nu. Kom niet aan haar kook- en bakvaardigheden."

Dat was natuurlijk absoluut niet jouw bedoeling en je kijkt twijfelend naar Solange. Haar uitdrukking verzacht en ze zegt vriendelijk: "Lieve Ana, maak je niet druk om het werk dat het mij gaat kosten: ik doe dat graag. Ik heb niet voor niks een koksopleiding gevolgd. Het is weer eens wat anders dan de eeuwige buffetten die ik dagelijks klaar maak."

"Bovendien heeft ze alle hulp die ze kan krijgen," vult Kamiel aan. Hij vervolgt: "Jijzelf kan ook gewoon helpen, alleen onthoud wie de baas is."

Solange gaspt quasi-beledigd naar adem en begint te stoeien met haar mate die het gevecht met glimmende ogen aangaat. Jij hebt haar nog nooit zo blij en onbezorgd gezien en beseft wat een goede aanvulling zij op elkaar zijn. Solange zorgt ervoor dat hij wat serieuzer wordt, terwijl Kamiel haar juist wat losser weet te krijgen.
De liefde spat er van af en je glimlacht ze een beetje treurig toe, je mist jouw mate nu wel, terwijl je de twee tegenover je hun samenzijn van harte gunt.
Bovendien heeft Solange het druk, zij wordt ook vaak bij de vergadering uitgenodigd - al niet zo vaak als bijvoorbeeld Zane - en het zit niet in haar karakter om de leiding in de keuken makkelijk uit handen te geven. Noodgedwongen is Kamiel dus vaak in de keuken.

Hoewel jij en Zane overdag veelal gescheiden meemaken, zijn de nachten anders. Zane heeft door zijn status een prachtige suite gekregen en het bed die daar in staat is gigantisch. Luxe en weelderig.
Dat was ook het bed waarin jij ontwaakte, die eerste ochtend in Blue Water. De zware arm om jou heen was verrassend, maar zo ontzettend aangenaam. Zijn ontblote borst lag strak tegen jouw rug aan en toen je bewoog, merkte je ook een pokend onderdeel van zijn lichaam, tegen jouw billen, die steeds harder werd. Je verstijfde een beetje, niet goed wetend wat te doen.

Toen je je probeerde om te keren, hield hij je eerst tegen, totdat hij doorhad wat je van plan was. Algauw lag je op je andere zij in zijn beschermende armen en keek je hem diep in zijn groene ogen met jouw enigszins verschrikte bruine.

"Goedemorgen schoonheid," bromde zijn stem en jij moest een rilling van verlangen onderdrukken. Is het wel toegestaan dat iemand zo sexy klinkt in de vroege ochtend?

Hoewel, toen je door die gedachte afgeleid opeens aan het licht merkte dat het al wel wat later in de ochtend was dan je in eerste instantie dacht, zei jij: "Hoe lang heb ik geslapen?"

Jij vond dat jouw stem een stuk minder opwindend overkwam door het gekraak, maar zijn ogen werden donkerder, dus misschien had je het fout. Je maakte je zelfs geen zorgen om je ochtendadem toen hij een kusje kwam stelen.

"Het is tegen tienen," zei hij, jou onderwijl strelend over jou rug, wat je een interne zucht van genot deed slaken, totdat zijn woorden tot jou doordrongen.
Met ogen die ietsje verwijdden, dacht je eraan hoe lang hij daar dan al lag met jou als snurkend ballast. Onderweg in de bossen hebben jullie ook lepeltje-lepeltje gelegen, maar dat voelde anders, onder andere doordat Nico als chaperon fungeerde.

"Je hebt meer dan een halve etmaal geslapen," gaf hij daarna antwoord op jouw vraag. "Maar dat had je nodig en ik hoop dat je je nu uitgerust voelt?"

Je knikte met terneergeslagen ogen, weet je nog.

Blijkbaar voelde hij jouw stemming haarfijn aan, want met zijn vinger onder jouw kin, keek jij hem uiteindelijk in zijn ogen.

Hij zei: "Lieve Ana, wij zijn hier in dit bed om te slapen en om elkaar beter te leren kennen. Wij hebben ons hele gezamenlijke leven nog voor ons, dus ik kan wachten. We gaan zo hard als jij wilt, daar hoef je je geen zorgen om te maken."

En daardoor ligt het balletje bij jou, wat fijn is: natuurlijk. Je weet ook wat hij wil en hoe hij jou ziet, zijn stijve tegen jouw lichaam aan zegt genoeg in deze, net zoals zijn ogen en gedrag overlopen van liefde. Dus het is ook niet zo dat je je afgewezen voelt.
Het is lastig om een tiener te zijn en al die verschillende gevoelens mee te maken.
Je lichaam die zo graag mee wil gaan in zijn gedachten en jouw hoofd die zegt dat het verstandig is om toch even te wachten.

Jullie vrijen en strelen elkaar 's nachts en jullie praten totdat één van jullie - meestal jij - in slaap valt. Maar jullie zijn nog niet overgegaan op 'de' daad. Je bent nog maagd en jouw vader zou trots zijn als hij dat wist.

Jouw vader en ook jouw broers heb je sindsdien trouwens meerdere malen gesproken over de telefoon. Zowel Caleb en Bryan zijn vooral blij dat je leeft en gelukkig bent, waardoor ze kunnen stoppen met zoeken en hun volledige aandacht aan hun mates kunnen geven.
Jouw vader is eenzaam nu alle drie zijn kinderen zo tegelijk hun zielsverwant hebben gevonden en je hebt hem er met indringende woorden van moeten overtuigen dat hij niet jouw kant op moet komen. De bossen zijn te onrustig nu.

Dus op dit moment houd jij je bezig met je verjaardagstaart, terwijl anderen plannen maken voor een veilige toekomst. Verschil moet er zijn.