"Kom op, lieverd. Kijk al het moois er niet af."

Pruilend kijk je naar Zane bij diens woorden. Hij geeft je deze prachtige jurk en vervolgens mag je jouzelf niet eens bewonderen? 
Als je op de klok kijkt, merk je dat je dat laatste al een kwartier doet, dus misschien heeft hij toch een punt. 

Zane heeft in het geheim kleding, schoenen en sieraden laten bezorgen en jullie looks passen geweldig bij elkaar. Hij heeft een lichte linnen broek aan en een donkerblauw overhemd. Jij draagt een wikkeljurk, in dezelfde kleur blauw, die tot je knieën reikt. De witgouden armband en witte pumps maken het een geheel. Doordat jij van jezelf donker bent, terwijl hij zo licht is, vind je de kledingmatch extra fijn. Je voelt je prachtig en geliefd. 

Hoewel het vandaag een simpele donderdag is, heeft Vince aangekondigd dat de dag speciaal genoeg is, met jullie jarigen, om even uit te rusten van de intensieve planning en voorbereiding. Daar ben je blij mee, een verjaardag vieren met beide jarigen die aanwezig zijn, is wel zo fijn en met al je vrienden die erbij zijn, voelt het compleet. 

De kleine zaal is versierd met diverse gekleurde bloemen en linten. Omdat hij zich op de begane grond bevindt en het lekker weer is, staan de openslaande deuren open en wordt ook de prachtige tuin bij het feest betrokken.
Je ziet dat er voldoende eten en drinken is om dit aantal mensen een week te kunnen voorzien zonder dat er iemand te kort zal komen. 
Je kijkt met grote ogen naar de belachelijke stapel vol cadeaus die op en rond een grote tafel in de hoek zijn uitgestald en hoopt dat het merendeel voor Nico is. Zo materialistisch ben je niet ingesteld en eerlijk gezegd zou je niet weten wat je ermee aan moet, zeker hier: zo ver van je ouderlijk huis vandaan.
Je kijkt met glinsterende ogen verder om je heen. 

Het allermooiste vind jij namelijk alle personen met wie jij in zo'n korte tijd een band op hebt gebouwd en die jou en Nico het allerbeste gunnen. Je moet een brok wegslikken als je Solange trots naast haar subliem uitziende taart ziet staan, samen met Kamiel. Alexis zit prinsheerlijk op een zachte sofa, terwijl Vince haar overspoelt met hapjes en goede zorgen. Rosalinde en Max voeren een geanimeerd gesprek met Vince's ouders, die voor de gelegenheid van hun rustige verdieping zijn gekomen. 

Er klinkt al een gezellig geroezemoes boven de zachte muziek uit en dit voelt aan als zo'n feest die makkelijk dagen kan duren zonder een moment te vervelen. 

Nico komt je tegenmoet. Je omhelst hem en, terwijl je een zoen op zijn wang plant, zeg je: "Gefeliciteerd Nico. Bedankt voor alles, het afgelopen jaar."

Je kijkt hem hierbij dusdanig diep in zijn ogen dat Zane op een gegeven moment scherp kucht en jullie uit je soortement trance haalt.
Je hoort Alexis zacht lachen, terwijl ze jou en Zane plagend aankijkt, haar ene hand op haar buik en de andere in die van Vince geklemd, die ook is gaan zitten. 

Nico knippert kort met zijn ogen en zegt: "Gefeliciteerd Ana, ik ben blij dat wij elkaar hebben leren kennen."

Hij lacht zijn trouwe lach en je voelt je hart overstromen vol dankbaarheid. Als hij niet zo loyaal bleek te zijn, was jij hier niet geweest. Dus Zane mag lekker jaloers gaan doen, Nico is jouw vriend en die zal je nooit laten vallen. 

Zane probeert de aandacht duidelijk af te leiden, want hij begint iets over taart te roepen, terwijl het nog zo vroeg is. Je staat op het punt om gehoor aan die afleiding te geven, als je terugkijkt, naar Nico. 
Hij heeft een bijzondere uitdrukking op zijn gezicht. Het is een mengelmoes van allerlei emoties en je kan er eigenlijk geen touw aan vastknopen. 

Dan sluit hij zijn ogen en snuift diep. 

Verward kijk je hem aan. Wat doet hij? 

Er gebeuren opeens heel veel dingen tegelijk. Je hoort Vince enthousiast een naam uitspreken. 

"Sonya, je bent er weer!"

De deur sluit achter de nieuwste gast en je hoort een jeugdige stem opgetogen reageren: "Ik ben er weer en val met de neus in de boter, zo te zien. Een feestje is altijd goed, wie is de jarige?"

Je kijkt naar Nico en ziet hoe zijn ogen beginnen te stralen als hij straal langs jou heen kijkt. Jij draait je als in slow-motion om.
Het meisje die voor jullie staat is in één woord prachtig. Haar diep donkere huid straalt en heeft geen enkele ongelijkheid, haar zwarte haren hebben perfecte pijpenkrullen, hoewel je niet weet of dat natuurlijk is of niet en haar donkere ogen hebben dezelfde prachtige uitdrukking die je ondertussen gewend bent bij haar broer. 

Althans, dat is totdat ook zij begint te snuffelen en met grote ogen langs jou heen kijkt, naar Nico.

Nico schuifelt wat en hij drukt zijn schouders naar achteren. Hij ziet er schitterend en machtig uit. Hij zegt - en zijn stem heeft een speciale diepe klank, waarmee je hem nog nooit hebt horen praten: "Ik ben jarig en ik ben zeventien geworden."

Op dat moment besluit jij jezelf wat naar de achtergrond te verplaatsen. Nu is het niet nodig dat jij ook aangeeft jarig te zijn. Dat zorgt alleen maar voor verwarring. Je voelt hoe er langzaam een brede glimlach op jouw gezicht verschijnt. Dit gun jij Nico zo ontzettend. Hij heeft zoveel liefde om te geven en zijn mate lijkt een perfect persoon om dat te ontvangen, te verwerken en in dezelfde mate te vergelden.

Je kijkt dan ook verward als je ziet hoe Nico een geschrokken uitdrukking op zijn gezicht krijgt. Een angstige zelfs - en snel keer je jouw blik naar Sonya.

Ook zij kijkt geschrokken, maar ze heeft haar bovenlip een beetje opgetrokken en ziet er daardoor ook nijdig uit. O-oh. Wat is er aan de hand? Voelt zij zichzelf ook te jong, net zoals jij toen? 

Het is ondertussen stil geworden in de kleine zaal en al jullie vrienden kijken beklemd toe hoe dit drama zich voltrekt. 

Vince doorbreekt de aarzelende stilte en zegt: "Sonya, Nico is jouw mate, zo te zien. Wat is er aan de hand? Je wilt al een mate sinds je erover gehoord hebt als klein meisje?"

Hij eindigt zijn zin in een vraag, maar beantwoordt daarmee wel jouw gedachte: Sonya stond anders in het leven dan jij.
De vraag is, waarom is ze dan niet blij? Nico is een behoorlijk goede vangst. 

De stem van de jonge vrouw is iets hoger als ze haar broer negeert en Nico vraagt: "Ben je zéventien?"

Het klinkt alsof het een vies woord is en jij voelt je verontwaardigd. Wat is er mis met die leeftijd?

Sonya draait zich abrupt om en opent de deur weer. Terwijl Vince haar tevergeefs bij haar naam roept, keer jij je weer naar Nico en ziet dat hij er verstart bij staat. Ontredderd en met een uitdrukking van diepe pijn in zijn lichte ogen. 
Zonder er verder over na te denken, omhels je hem stevig. Hij reageert willoos. 

Je voelt de warme hand van Zane op jouw rug, maar ditmaal voelt het niet jaloers aan. Ook Zane is geschokt door de gebeurtenis en steunt jullie in deze verwarring. 

Solange komt bij jullie staan en zegt zacht: "Ik ga wel even met haar praten," en jij kijkt haar verbaasd na terwijl zij de daad bij het woord voegt. 

Alexis ziet dat en zegt voorzichtig tegen jouw vriend: "Nico, Sonya is achttien, in oktober wordt zij al negentien. Ik denk dat zij een oudere mate had verwacht. Ouder dan zijzelf."

Die waarheid komt als een schok bij jou binnen en je ziet ook hoe Nico reageert op die woorden. Grimmig zegt hij zijn eerste woorden sinds zijn mate het toneel heeft verlaten: "Ze heeft moeite met iets waar ik niks aan kan doen? Hoe verwacht ze dat ik reageer?"

Bezorgd merk je hoe hij jou loslaat en dan gedecideerd naar de deur wil lopen.

"Wat is je plan?" vraag je.

Hij draait zich om en zijn ogen staan rustig. Zeker van zichzelf en zijn kunnen. Hij zegt: "Haar overtuigen van haar ongelijk," en verlaat vervolgens de kamer.

 Jij kijkt naar Zane en haalt jouw schouders op. Je bent benieuwd hoe dit zal aflopen.