|| Bevat seksuele content ||

"Goedemorgen schoonheid."

Tegenwoordig word jij altijd gewekt met deze woorden en je bent het nog lang niet zat. Je draait je om en slaat je armen om hem heen. Je weigert je ogen open te doen, want je hebt zo lekker geslapen. 
Aan de andere kant, de persoon over wie jij gedroomd hebt, houdt jou nu in zijn armen en de werkelijkheid is nog mooier dan jouw gedachten, weet je ondertussen uit ervaring.

"Goedemorgen," mompel je terug, knipperend tegen het zonlicht. Dat laatste zet je - net zoals de allereerste ochtend hier - aan het denken. 
Normaal maakt hij je kort wakker voor een zoensessie, waarna hij gaat vergaderen en jij je nogmaals omdraait. Het is dan al wel licht - het loopt al tegen het einde van de lente - maar niet zo zonnig als nu het geval is. 

"Van harte gefeliciteerd met je zeventiende verjaardag."

Jouw ogen openen zich nu compleet als het eindelijk tot je doordringt wat voor dag het is. Je lacht hem toe en rekt je uit als een kat. Je voelt hem verstijven als jouw lichaamsdelen in aanraking komen met de zijne en je ziet tevreden hoe zijn ogen donkerder worden. 

"Dankjewel, lieve Zane." 

Je zoent hem lang en lui, je armen om zijn nek geslagen. Hij kust je terug en begint daarna jouw lijf te verkennen. Je verstijft om zo beter te kunnen voelen wat hij precies doet. 
Hij snuffelt in je nek en zoent het kloppende plekje in je hals, vlak boven je sleutelbeen. Je weet dat dat het punt is waar jij gemarkeerd kunt worden. Doordat het gif van Zane mengt met jouw eigen, verandert je geur en weet iedereen dat jij bij hem hoort. 

Andersom kan jij hem ook markeren, maar dat komt minder vaak voor in de weerwolfwereld en is ook niet per se iets waar jouw behoefte naar uit gaat. Dat is meer een mannending, denk je.

Het markeren gebeurt vaak als het bloed snel stroomt, wat daardoor vrijwel altijd wordt voltooid door het bedrijven van de liefde. Dat laatste is de reden dat het eerste nog niet is gebeurt bij jou, want daar ben jij nog niet aan toe.

Je twijfelt.

Zane voelt dat blijkbaar feilloos aan, want hij blijft je zwoel aanraken en zoenen. Binnen de kortste tijd staat jouw hele lichaam in vuur en vlam en je begint zwaar te hijgen.

Zane stopt en je kreunt van misnoegen. Je voelt dat hij je intens aankijkt en onwillig open je jouw ogen die je dicht had geknepen door alle sensaties die hij teweeg bracht.

Hij kijkt je vragend aan en je weet wat hij wil. Je haalt diep adem en knikt dan duidelijk.

Je bent zeventien, dat is oud genoeg. Toch?

Je ziet hoe zijn ogen nog donkerder worden, roder. Zijn wolf komt meer aan de oppervlakte, wat zich uit in zijn dierlijke uitdrukking en zijn scherpe tanden die plotsklaps zichtbaar worden. Je rilt als je zijn uitdrukking ziet en weet, jij kan niet meer terug.
Gelukkig wil je dat ook niet.

Zane snuffelt weer in je nek en jij verstrakt. Je voelt je nog niet klaar, nog niet ... opgewarmd genoeg.
Je hoefde je geen zorgen te maken. Hij zoent weer alleen zachtjes, hoewel zijn scherpe tanden wel over je huid schrapen. Je voelt kippenvel opkomen, samen met wat onbestemde angst. Niet de verschrikkelijke soort, nee, een lekkere en kloppende angst.

Je hoort hem zacht lachen en onwillekeurig grinnik jij mee in jezelf. Als hij zijn handen zacht over je benen laat glijden en overal vederlichte kusjes achter laat, lig je langzaamaan steeds rustiger achterover, totdat je niet meer bewust na kunt denken. Je spant en ontspant je vingers in zijn haren als jouw hoogtepunt nadert. 

Als je had geweten hoe geweldig dit voelde, was je er al eerder aan begonnen. 

Zane kruipt weer omhoog en je ziet hoe zijn ogen weer hun prachtige groen hebben. Zijn tanden zijn weer normaal en je kijkt hem vragend aan. Verward. 

Hij geeft je een zoen op je kaak en zegt: "Dat was je verjaardagscadeau. Ik wil dat je de rest van de dag nadenkt over jouw toestemming. Als je er vanavond nog steeds hetzelfde over denkt, zal ik je markeren. Maar ik wil dat je die beslissing weloverwogen neemt, niet in de hitte van het moment."

Sprakeloos en eerlijk gezegd enigszins teleurgesteld, kijk je hem aan. Je had je ingesteld op de markering en moet nu je gedachten opnieuw ordenen.

Hij lacht en zegt: "Kijkt niet zo beteuterd. Vond je het niet fijn?"

Nu knik je heftig en zegt: "Dat weet je best."

Toch een beetje benieuwd, loer je stiekem naar zijn boxershort waar hij er ontzettend klaar voor lijkt te zijn, gezien de bobbel die zich daar bevindt.
Zane zelf ziet er echter uit alsof hij zijn onderlichaam probleemloos onder controle heeft en je hebt respect voor zijn zelfbeheersing. 

Je voelt meer dan dat je zijn lach hoort rommelen in zijn lichaam en hij omhelst je licht grijnzend. Hij zegt, en zijn stem heeft een veelbelovende klank: "Vanavond, mijn liefste."

Dat denk jij ook wel, ja.