De dagen verstrijken en Zane heb je sinds die eerste noodlottige ontmoeting niet meer gezien. Je denkt dat hij eerst aan moet sterken voordat hij van enig nut zal zijn voor de Alpha. Of hij dient als losgeldmateriaal en is opgesloten totdat hij weer terug mag naar de Sunrise-pack. Hij ís per slot van rekening de zoon van de Alpha, terwijl jijzelf bijvoorbeeld in de laagste laag vertoefde, onderwijl wonende in het uiterste hoekje van wat mogelijk was in de pack voor jou en je familie.
Jij persoonlijk hebt de Alpha en diens familie niet voor niks nog nooit gezien. De algemene gedachtegang dat een pack één grote blijde familie moet zijn, is bij jullie absoluut niet van toepassing.
Jouw broers zijn wat dat betreft nieuwsgieriger en extraverter geweest dan jijzelf.

Je gedachte over dat losgeld verwerp je echter alweer. Hoewel je nog steeds niet weet wat hier allemaal gebeurt, ben je er maar al te zeer van bewust dat het geen zuivere koffie is.
In de loods zijn ze bezig met één of ander chemisch wapen en de trainingen in de vallei worden steeds langer en intensiever voor je gevoel.
Wat hier ook aan de gang is, het moet geheim blijven totdat Alpha Hemming de tijd rijp acht.

Behalve om je eigen hachje te redden, maak je je nu ook druk om die van Zane én om het voortbestaan van de andere weerwolfroedels in de Silver Lands.
Zoiets is vrij veel om te behappen voor het zestienjarige meisje dat je nog steeds bent. Je voelt je jaren ouder en wijzer, maar een volwassene ben je simpelweg nog niet. Stel dat je weet te ontsnappen: onmogelijkheid nummer één, dan moet je bij een vriendschappelijke Alpha terecht zien te komen om hem alles wat jij weet te vertellen, zodat er actie ondernomen kan worden tegen de Dark Valley-pack en zijn geheimen. Hoewel de Moonlight-pack het dichtste bij is, ga je liever naar je eigen Alpha, maar je grote voorkeur heeft de koninklijke familie waar, volgens de roddels, tegenwoordig Alpha Vince aan de leiding staat en die zijn standplaats aan de andere kant van het Duistere Woud heeft.
Een Alpha te spreken zien te krijgen door iemand van jouw rang lijkt al op onmogelijkheid nummer twee. Onmogelijkheid nummer drie is natuurlijk je boei, waar je al zoveel vruchteloze uitbreekpogingen op hebt ondernomen. Het feit dat er een tracker in zit, helpt allesbehalve. Dan zijn de afstand en de gevaren die je onderweg tegen zult komen een extra maar inferieur probleem.
Je zal die onmogelijkheden moeten zien te overwinnen door onmogelijkheid vier en vijf uit te voeren: Zane moet mee ontsnappen en je moet Nico weer aan jouw kant zien te krijgen.

Je voelt je ontzettend onbehagelijk als je terugdenkt aan de laatste keer dat jij en Zane elkaar hebben gezien. Hij denkt nu dat je niks voor hem voelt en dat is allesbehalve het geval. Als hij weer gezond is, zal je zijn vertrouwen moeten verdienen. Wie zegt dat dat jou gaat lukken? Dat je überhaupt de kans krijgt en dat Zane het zal accepteren? Hoe goed kennen jullie elkaar per slot van rekening eigenlijk?
Bovendien heb je op dit moment niet echt zeggenschap over je eigen leven. Wat een ontzettende knoeiboel heb je ervan gemaakt en wat kan je doen of zeggen als je hem weer ziet?

De zucht die je slaakt, lijkt uit jouw tenen te komen.

Je hebt geen idee wat Nico op dit moment denkt. Je weet alleen dat hij jou nog niet verraden heeft aan zijn vader, anders was je al dood geweest.
Maar voelt hij zich afgewezen door jou? Verraden? Geloofde hij jouw toneelstukje?
Hij laat zich niet meer zien en jijzelf wordt niet meer ingedeeld in het huis, waardoor je hem ook niet op de verplichte momenten - zoals etenstijd - te zien krijgt.

Jij bent van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat op het trainingsveld te bekennen en moet voldoen aan elke opdracht die eenieder je geeft. Hemming geeft met sadistisch genoegen het goede voorbeeld door jou op te laten draven voor elke gril die hij maar kan bedenken.

Tot jouw grote verrassing heeft hij je - vrij aan het begin van jou gevangenschap - leren vechten met het zwaard. Hoewel je niet erg sterk bent, weet je slim gebruik te maken van je omgeving en de zwakke punten van je tegenstander.
Ook hier weet je - net zoals bij de Jacht - dat je gebruikt wordt als oefenmateriaal. Zolang ze je niet doden of al te erg verwonden, kunnen al deze weerwolven met je omgaan hoe zij dat wensen.
Dus het is deels zelfverdediging dat jij besloten hebt om hieraan mee te werken. Hoe minder je wordt geraakt, hoe minder pijn je zult hebben.
Het andere deel heeft ermee te maken dat je het verrassend leuk blijkt te vinden en heel af toe de mogelijkheid krijgt om iemand flink in de pan te hakken. Dat zijn vaak de jonkies, maar omdat jijzelf ook tot die leeftijdscategorie behoort, heb jij niet al te veel moeite met de wetenschap dat ze met pijnlijke ledematen naar bed gaan als jij klaar bent met ze. Het gebeurt maar al te vaak - veel vaker, dat andersom het geval is.

Je maag maakt een onaangename buiteling als Hemming je weer wenkt nadat je iedereen water hebt gegeven tijdens een korte pauze. De wrede blik in zijn ogen spreekt al boekdelen. Hij zal een uitzonderlijk meedogenloos plan bedacht hebben.
Enigszins moedeloos denk je terug aan al zijn andere hardvochtige ideeën en hoe die - tot nu - altijd in zijn voordeel hebben gewerkt. De haat, die je voor hem voelt, wordt daardoor steeds opnieuw aangewakkerd, maar de machteloosheid zorgt af en toe voor een verlammend effect. Aan zijn ongevoelige grijns en de onbarmhartige blik in zijn ogen merk je dat hij ziet hoe jij je voelt.

Je slaat je ogen neer en komt, met lood in je schoenen, voor hem staan. 

"Ana, volgens mij heb je nog nooit tegen mijn zoon gevochten. Ik denk dat nu een goed tijdstip is."

Geschrokken kijk je op, recht in zijn koude ogen.
Wat wil hij hiermee bereiken? Hoe ga jij je gedragen? Hoe zal Nico vechten?
Diverse vragen schieten door je brein, maar moedeloos besef je dat je moet doen wat je altijd doet: jezelf verdedigen en proberen zo min mogelijk pijn te lijden.

Je knikt nauwelijks zichtbaar. Diep vanbinnen voel je hoe je hart heel even opspringt. Hoewel de situatie anders is dan je gedacht had, zal je Nico weer zien en je hebt hem gemist.

Terwijl jij zenuwachtig vraagt of je beschermende kleding kunt krijgen - iets wat met een honende korte lach wordt afgedaan door Hemming, wordt Nico opgehaald.
Al van verre zie je hoe hij naar je kijkt en je merkt dat je zijn blik niet kan lezen. Wat denkt hij? Wat gaat hij doen?

Je lacht schuchter naar hem, maar daar reageert hij niet op.

Terwijl jullie beiden een zwaard overhandigd krijgen, zegt Hemming: "Dit keer is het geen oefening van vijf minuten, jullie vechten net zolang door totdat iemand een bloedende wond heeft. Diegene heeft verloren. En geloof me, je wilt niet verliezen."

Hij kijkt jullie beiden even dreigend aan en jij slikt als zijn woorden tot je doordringen. Hemming wil zijn zoon hiermee straffen of pushen. Of allebei. Wat er van jou terecht zal komen, kan hem niks schelen. Maar je hebt tussen de lijntjes door begrepen dat vechten tot de dood - jouw dood - geen probleem is voor hem.
Als je naar Nico kijkt, zie je dat hij dat ook beseft. Hij kijkt moeilijk naar jou en dan met een onpeilbare blik naar zijn vader. Hij knikt verbeten en gaat jou dan voor naar een cirkel die midden in de vallei ligt.

Hier worden de tweegevechten uitgevochten waar iets vanaf hangt. Een prijs, of in dit geval, een straf.

Je kijkt onderzoekend naar Nico, terwijl hij jou ook peilt. Woordeloos houden jullie elkaars blik vast voor een kort ogenblik.
Dan zie je een scheut van pijn door zijn ogen schieten en dat is het moment dat jij jouw keuze maakt.
Je knikt hem eenmalig toe. Jij bent er klaar voor.

Hemming ook, want hij klinkt ongeduldig door jullie afwachtende houding. Hij snauwt: "Komt er nog wat van? Beginnen!"

Halfslachtig hef je je zwaard verdedigend voor je. Net op tijd, want Nico heeft de punt van zijn wapen op jouw hart gericht en stond op het punt om die met grote kracht te doorboren. Door jouw actie schampt het scherp van zijn zwaard over de jouwe wat een krijsend metalig geluid en zelfs vonken veroorzaakt. Geschrokken kijk je met grote ogen toe hoe jullie wapens richting de grond glijden en direct daarop kijk je weer op, terug naar hem.

De gespannen blik in zijn ogen voorspelt niet veel goeds. Hij gaat tot het uiterste. De enige twee vragen die jij nu nog hebt zijn: hoe ver zal dat uiterste zijn? Haat hij je erg genoeg om je te vermoorden?

Met je hart kloppend in je keel grijp je het zwaard steviger vast en heft het omhoog. Weer verdedigend. Dit keer blijf je hem in de ogen kijken, wachtend totdat die iets laten blijken. De blik die je bij hem ziet, is nog nooit zo koud geweest. Je voelt iets breken in je binnenste en bent daardoor heel kort afgeleid.
Dat besef je echter gelijk en zonder vastgesteld plan zwaai je doelloos met je wapen richting Nico. Hiermee hoop je zijn zekere aanval te weerstaan.

Het lukt ook nog. Weer klinkt de krijs van jullie wapens als ze tegen elkaar aankomen. Dit keer was jouw grip echter niet stevig genoeg. Met grote angstogen voel en zie je hoe het wapen uit je hand gerukt wordt en een onbereikbare meter ver van jou op het gras belandt.
Je staat weerloos tegenover de jongeman die voor lange tijd jouw beste vriend is geweest en je ziet hoe zijn ogen rood worden.
In deze pack is dat nooit een goed teken voor jou.

In doodsangst hef je je handen op naar hem en onwillekeurig weet een zacht geluidje jouw keel te verlaten. Star van angst weet je met moeite een stapje achteruit te zetten. Weg van deze woeste man. Je hebt hem nog nooit zoveel op zijn vader zien lijken als nu.

Opeens bedenk je wat je jezelf had voorgenomen: Nico mag niet het slachtoffer zijn van jouw leugens. Terwijl Nico op het punt staat om in zijn wolf te veranderen, dwing jij je eigen armen naast je lichaam en zorg je voor een gladgestreken gezicht. Je weet zelfs een serene glimlach tevoorschijn te toveren en je zegt met alle kalmte die je in je kan vinden: "Het is goed zo, Nico. Dankjewel voor alles."

Je sluit je ogen om niet te hoeven zien hoe jouw beste vriend in zijn - op dit moment - monsterlijke alter ego zal veranderen en jouw keel zal verscheuren.

Je bent dan ook helemaal niet voorbereid op het scherpe zwaard dat jouw lichaam binnendringt. Je ogen schieten open terwijl de pijn al snel alles overheerst. Je ziet het zwaard halverwege jouw lichaam uit je linkerzij steken met Nico's hand er nog aan vast. Hij laat vlug los.
Wankelend val je op je knieën en weet het zwaard er dan met beide handen uit te trekken. Met je linkerhand op de gulpende wond, laat je het bebloede wapen krachteloos uit je hand vallen.

Je ziet nog net de geschokte blik van Nico als je voorover valt terwijl alles zwart wordt.