||Hoofdstuk 7||
'Dean, gaat het mijn jongen?' vraagt mijn vader. Ik knik en kijk naar Mylena. 'Jij bent mijn jongere zusje, Mylena!' zeg ik vrolijk tegen haar. Haar ogen worden groot en ze omhelst me. 'Ik zal je altijd beschermen.' zeg ik en sluit haar in mijn armen. Ze grinnikt om me en laat me dan weer los. 'Dat zei je altijd tegen mij, Dean.' zegt ze en ik grinnik. Eindelijk na al die jaren kan ik mijn zusje weer omhelzen!
'Hey en ik dan?' vraagt Molly. 'Lieve Molly, jij bent er pas later bij gekomen. Maar jij hoort natuurlijk ook bij de familie.' vertel ik aan haar en ook haar knuffel ik even. 'Mylena, mogen wij bij jou in huis in trekken? Je zult echt geen last van ons hebben.' stelt onze vader voor en wild knikt ze met haar hoofd. 'Maar natuurlijk vader, dat is helemaal geen probleem. Jullie zijn altijd welkom bij mij thuis.' zegt Mylena vrolijk en steekt haar arm in mijn arm. Ze straalt helemaal! Zo lopen we naar haar huis en we leven nog lang en gelukkig.
!The happy end!
Dit hoofdstuk is geschreven door @Rosanne_0509_!
Hey lezers, dit was het laatste hoofdstuk. Heel veel dank voor je hulp @Huskyzot . Zonder jou was ik niet ver gekomen met dit boek. Volg haar zeker, als je graag weerwolven verhalen lees. Lees ook zeker mijn andere boeken.
Groetjes,
Rosanne_0509_
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top