||Hoofdstuk 4||

Ik word wakker in een cel. Ik kijk angstig om me heen. Waar ben ik? Ow ja ik ben mee genomen door die man. Oo nee wat moet ik nu doen? Ik kijk in paniek om mij heen. De cel deur word met een harde klap open gedaan. De man die mij 17 jaar geleden wou vinden om testjes met mij te doen staat voor mij. 'Hallo Dean', grijnst hij. Ik kijk hem alleen angstig aan en stap voorzichtig naar achteren. Als ik helemaal tegen de koude vieze muur aan sta loopt de man lachend naar mij toe. 'Eindelijk heb ik je gevonden na al die jaren.' Ineens voel ik een harde klap op mijn hoofd. Het laatste wat ik hoorde was 'nu kan ik eindelijk testjes met je doen' en dan werd alles zwart.

Ik word wakker en kijk in paniek om mij heen. Ik lig in een witte kamer met allemaal draadjes in mijn lichaam. Mijn handen en voeten hangen vast aan elkaar met een touw dat de heletijd schuurd wat heel veel pijn doet. De man loopt naar mij toe en grijnst. 'We hebben al een paar testjes gedaan, morgen doen we voort. Je mag nu terug naar je cel', grijnst hij. Hij doet de draadjes uit mijn lichaam en maakt de touwen los. Daarna pakt hij mij aan met pols vast en trekt mij mee naar de cellen. Ik word in mijn cel gegooit en daarna doet hij de cel weer op slot. 'Slaap lekker.' Hij loopt lachend weg mij hier achter latend.

Ik wil net mijn ogen toe doen, maar hoor dan geblaf. Ik kijk naar mijn cel deur en zie Molly staan. 'Omg hey Molly', fluister ik. 'Hey Dean ik ga Mylena halen, we gaan je helpen te ontsnappen.' Ik kijk Molly met een glimlach aan. 'Dankje Molly.' Molly kwispelt met haar staart en sluipt dan snel terug weg. Nu wachten tot Molly met Mylena terug komt.

Pov Mylena
Ik loop met Molly naar het gebouw waar Dean opgesloten zit. Ik loop zo stil mogelijk het gebouw in naar beneden waar de cellen zitten, maar ik geraak er niet in. Er staat een grote man voor de deur. De deur staat een heel klein beetje open waar Molly door kan. 'Molly ik kan er niet langs, ga naar Dean en verzin een nieuw plan. Ik ga buiten in de struiken mezelf verstoppen', fluister ik. Molly knikt en loopt weg. Als ze langs de man sluipt naar de cellen loop ik naar buiten en verstop mij in de struiken. Nu hopen dat Dean kan ontsnappen.

Pov Molly
Ik sluip langs de man naar de cellen. Ik loop naar Dean en ga voor zijn cel zitten. 'Hey Molly en waar is Mylena?', vraagt Dean een beetje verward. Ik kijk hem aan en schud mijn hoofd. 'Ze is naar buiten gegaan om haar te verstoppen, ze zit in de struiken. Ze kan niet naar hier komen omdat er een grote sterke man voor de deur staat die richting naar de cellen gaat.'
Dean kijkt me na denkend aan. 'Molly zou je misschien willen blaffen en de man naar buiten willen leiden? Zo kan ik ontsnappen.' Ik knik met mijn kop. 'Het is een mega goed plan, maar waar ligt de sleutel van je cel?' Dean wijst naar een klein kastje. Ik knik en loop er heen. Ik pak de sleutel met mijn bek vast en geef hem aan Dean. Als Dean uit de cel is loop ik weg. Ik ga blaffend voor de man staan. 'Hey wat doet die hond hier? Kom hier', zegt de man. Ik begin naar buiten te lopen terwijl de man mij achter volgt. Het plan gaat lukken!

Pov Dean
Als Molly en de man weg zijn, loop ik het gebouw uit. Ik loop naar de struiken en zie Mylena opstaan. Ze omhelst me. 'Kom we moeten snel gaan', zegt ze. Ze trekt mij snel mee. Molly komt aangelopen. 'Hij is terug naar de cellen gegaan omdat ik te snel was', lacht ze. Ik geef haar blij een aaitje over haar hoofd. 'Brave hond.'

Geschreven door Huskyzot!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top