Pov Molly
'Wat wouden ze eigenlijk van je?' vraagt Mylena aan Dean. 'Ze wouden onderzoeken of het erfelijk is." vertelt Dean aan Mylena. Opeens hoor ik iemand fluisteren en ik kijk verbaasd op naar Dean, maar hij fluistert niet en ik kijk goed om me heen wie ik nou hoor.

Dan vallen mijn ogen op een man die gehurkt zit. 'Zijn er hondjes die mij kunnen horen?' vraagt de man fluisterend. 'Ja, ik kan u horen meneer.' zeg ik. 'Molly stil!' waarschuwt Mylena. 'Dean! Dean! Er is nog een hondenfluisteraar!' zeg ik blij tegen Dean en spring ik tegen hem op. 'Molly, hou je nou eens koest!' zegt Dean en meteen stop ik met springen. Ik ga zitten en kijk hem verwondert aan. Hier snapt mijn honden hersens niks van. 'Wat is je naam?' hoor ik de man fluisterend vragen. Ik draai mijn hoofd naar de man toe. 'Molly, heet ik meneer. Wacht ik kom naar u toe.' zeg ik en ren blaffend naar de man toe. 'Molly wacht!' hoor ik Mylena in paniek zeggen.

Pov Dean

We rennen achter Molly aan, die naar een meneer rent. 'Molly hier!' zegt Mylena steng, maar Molly luistert niet en staat blaffend naast de meneer. 'Dean, luister goed naar mij. Deze meneer hier is ook een hondenfluisteraar.' zegt Molly en dan herken ik de meneer. Het is mijn vader! 'Pa?' vraag ik verbaasd en de meneer kijkt op. Zijn ogen worden groot en kijkt mij blij aan. 'Dean! Mijn jongen, wat is er allemaal gebeurd met je in die 17 jaar?' vraagt hij. 'Owh, niet veel, alleen maar op straat geleefd.' vertel ik en dan zit hij me Mylena staan. Zijn ogen wordt het nog groter dan dat ze al zijn. 'Mylena, mijn dochter. Wat ben je groot geworden!' zegt hij omhelst haar. Er komt een oude herinnering bij me boven.

Dit hoofdstuk is geschreven door @Rosanne_0509!