Draconi Aurum of Gouden draak. Deze draken zijn formidabele tegenstanders. Een Gouden draak kan zowel aarde als lucht beheersen, waardoor je nergens veilig bent als een Aurum je op aan het jagen is. Door hun unieke uiterlijk werden ze in het verleden als griffioenen aangezien, waar de mythe vandaan komt. De Gouden draken zijn zeer veel voorkomend, maar door hun onvoorzichtigheid zijn ze ook snel zeldzamer aan het worden. 

Rosteranar

Die avond lees ik de boeken door met Santala. Elke keer dat er een nieuwe kracht aan bod komt in de Drakenencyclopedie pakken we de Encyclopedie Van Krachten erbij om de juiste kracht erbij te zoeken. Door mijn lichtaura kunnen we door lezen als de zon al onder is. Pas als we beiden te vermoeid zijn denken we eraan dat het misschien handig is om ook te slapen. Ik neem de boeken mee naar mijn kamer, waar ik ze in de boekenkast zet. Het duurt niet lang voor ik in slaap val.

Drie dagen later hebben Santala en ik de boeken volledig doorgenomen. Ik weet nu hoe elke kracht werkt. Een ding blijft nu door mijn hoofd spoken. Volgens de Drakenencyclopedie zou ik meerdere krachten naast de ras-eigen krachten moeten krijgen. Toch weet ik zeker dat ik naast vuur, bliksem en licht niks heb. Wat al helemaal niet helpt is het feit dat ik mee moet helpen de draken die oorspronkelijk mensen waren te trainen in hun krachten. Door de encyclopedieën weet Santala nu hoe ze haar krachten moet gebruiken, waardoor zij ook al snel meehelpt. Tijdens een van de sessies komt ze naar me toe. 'Ik heb je hulp nodig. Ik heb twee draken die erg lastig zijn. Ze krijgen hun krachten niet onder controle.'

Ze neemt me mee naar een apart plein, waar zij haar draken traint. Er staan twee draken die meteen in het oog springen. Een is een Draconi Aurum of Gouden draak, de andere een Draconi Luna. Santala volgt mijn blik. 'Dat zijn ze inderdaad. De Maandraak hoort macht te hebben over licht, en de gouden draak over grond en lucht. Die twee lijken te spelen met me.'

Ik loop naar de twee toe. 'Opstaan, en snel een beetje. Dit is training, niet theetijd.'

De Maandraak kijkt op. 'Ik heb het al opgegeven. Wat ik ook doe, ik krijg geen grip op licht.'

De Gouden draak voegt daar nog wat aan toe. 'Bij mij gaat het nog slechter. Ik heb mijn krachten nog niet eens gevoeld.'

Ik bestudeer de twee draken. 'Hoe lang zijn jullie al draak?'

Ze kijken me vragend aan. Daarom stel ik de vraag specifieker. 'Hoe lang geleden zijn jullie getransformeerd? En maak je geen zorgen, het is geen taboe meer. Ik ben er eerlijk over: ik ben net iets meer dan een week draak.'

De Maandraak kijkt puzzelend naar me. 'Ik ben al bijna een jaar een draak.'

De Gouden draak volgt de Maandraak op. 'Ik ben nu drie jaar een draak.'

Geen wonder. Niemand heeft ze uitgelegd hoe hun krachten werken, omdat ze dachten dat het tevergeefs was. Nu zijn ze gewend zonder krachten te zitten. 'Dan is het tijd dat jullie er mee om leren gaan. Zal ik jullie iets grappigs vertellen?'

De twee kijken nu weer vragend. De vraagtekens verschijnen nog net niet boven hun hoofd. Als een zeggen ze: 'Wat is er zo grappig?'

Ik lach er zelf om als ik het zeg. 'Ik ben in een week tijd van een mens in een van de machtigste draken veranderd. Ik heb macht over licht, tot op een zekere hoogte tenminste, over vuur en over bliksem. Als ik wil kan ik iedere draak hier in een klap doden, als ik dat wil. Dan moeten jullie in een maand tijd toch wel jullie eigen krachten leren gebruiken, of niet?'

De gouden draak laat zijn kop zakken. De gouden hoorns schitteren in het licht van de zon. De haren achter op zijn kop vallen voor zijn ogen. Het lijkt alsof hij zich schaamt. De maandraak aan de andere kant lijkt ineens nobel. 'Ik ga die uitdaging aan! Kom op, Kanterel! Jij kan het ook!'

De gouden draak, Kanterel, tilt zijn kop op. 'Vooruit. Ik doe het ook. Maar wordt niet teleurgesteld als het me niet lukt. Ik ben totaal niet goed met krachten.'

De Maandraak gaat breed staan. 'Goed, wat moet ik doen?'

Een zucht ontsnapt. Santala stuurt me een blik die zegt: 'Zie je wel?'. Ik negeer de blik. In plaats daarvan kijk ik hem hoofdschuddend aan. 'De eerste stap is uit die houding gaan. Als ik bliksem oproep dan ga ik ook niet laag staan. De krachten gebruiken, in mijn ervaring tenminste, gebeurt niet met lichaamspositie maar met je geest. Ik beheers ondertussen het lichtaura bijna onbewust. Ik kan het aansturen met mijn emoties, of juist de kleuren laten vloeien. Maar ook ik ben het nog aan het trainen.'

De Maandraak gaat weer normaal staan. 'Ok, wat moet ik nu doen?'

Eindelijk heb ik door wat er aan de hand is. De Maandraak was nog geen puber toen hij veranderde. Het valt me nu op dat de Maandraak nog geen baardvormig uitsteeksel heeft. Ook zijn stekels zijn nog niet doorgebroken. Om mijn vermoedens te bevestigen stel ik de vraag. 'Hoe oud zijn jullie twee? Eerlijk?'

De Maandraak laat zijn ogen naar de lucht gaan. 'Ik denk nu acht, maar negen is ook mogelijk.'

De gouden draak gebruikt zijn klauwen om te tellen. 'Ik ben tien.'

Santala en ik wisselen nu een blik. Dan knik ik. 'Geen wonder dat jullie moeite hebben. Jullie waren nog kinderen toen jullie veranderden. En om dat nog erger te maken verouderen beiden jullie rassen op een trager tempo dan mensen. Maar geen zorgen, ik leer jullie wel wat jullie moeten weten om te overleven. Kunnen jullie al vliegen?'

Ze schudden beiden. Dit gaat moeilijker worden dan ik had verwacht. Dan besluit ik om terug te denken aan de eerste keer dat ik mijn krachten bewust had gebruikt. 'Zeg, Maandraak. Weet jij toevallig hoe je licht moet gebruiken? Dus is het je al uitgelegd?'

De Maandraak reageert boos. 'Ik ben Stalenkor! En het is me nog niet uitgelegd!'

Ik haal de Encyclopedie Van Krachten onder mijn vleugel vandaan. Santala is verbaasd dat ik het heb meegenomen. Dan sla ik het open en blader naar Licht. 'Goed. Ik heb hier een boek dat genoeg uitleg moet geven om bewust licht te gebruiken. Dit boek is erg waardevol, dus ik zal het daarom alleen voorlezen. Er staat: Licht. Licht is een van de meest controversiële krachten die je kan bedenken. Het is niet iets dat uit zichzelf bruikbaar is in een gevecht, maar kan via omwegen erg veel schade aanrichten. Een voorbeeld is verblinding. Wat ook mogelijk is, is draken en anderen aan het zicht onttrekken. Het gebruik van Licht is op zich simpel, maar wordt al lastiger als je de sterkere kanten wil gebruiken. Om licht te gebruiken richt een draak zich op de lichtbron of het gebied in kwestie, en bedenkt zich dan wat hij of zij wil doen. Focus is hier de sleutel, tenzij het gaat om Spierwitte draken, die het licht om hun lichaam onbewust kunnen aansturen.'

Stalenkor denkt even na. Dan lijkt het alsof hij zijn eigen hersens wil laten exploderen, terwijl hij zich focust. Santala lacht stilletjes om Stalenkor. Dan is er resultaat, hoewel erg klein. Bij zijn vleugel ontstaan een paar kleine golfjes blauw licht. Hij springt op en neer van enthousiasme. 'Het is gelukt! Het is gelukt!'

Dan probeer ik iets wat ik in het boek las. Ik focus me op het licht om me heen, en probeer het af te buigen. De geschokte reacties van drie draken vertellen me dat het lukt. Santala strekt aarzelend haar linker klauw. Zodra de klauw het gebied betreed waar ik het licht afbuig verdwijnt het. Ze trekt de klauw snel terug. 'Rosteranar, ben je daar?'

Voordat ik reageer bekijk ik de resultaten. Kort gezegd: ik zie mijn eigen lichaam niet. Daarom duurt het even voordat ik eindelijk het voor elkaar krijg om te reageren. 'Ik ben er nog, Santala. Maar of ik nog in orde ben weet ik niet. Ik kan mijn eigen lichaam niet meer zien...'

Dan bedenk ik me dat ik het licht ook weer zijn gang kan laten gaan. Mijn lichaam wordt weer zichtbaar een de Halo komt terug. Gelukkig is mijn lichaam nog in een stuk. Stalenkor en Kanterel kijken elkaar aan. Stalenkor is opgewonden. 'Cool! Dat wil ik ook!'

Tevredenheid vult me. 'Als je blijft oefenen kan je het ook vanzelf. Maar probeer niet anderen de stuipen op het lijf te jagen. Ik weet dat het een geweldig idee lijkt, maar dat is het niet.'

Dan sla ik het boek weer open, en zoek naar wind. Ergens heb ik het gevoel dat ik een grotere kans heb wind te beheersen dan aarde. Ik lees wat er staat weer voor. 'Lucht. Dit element is zeer bruikbaar in luchtgevechten. Dit is niet alleen omdat je vijanden uit koers kan jagen, maar ook omdat je de lucht in zijn geheel weg kan trekken onder de draken die je willen aanvallen. Dit element kan ook gebruikt worden bij het stil doden van anderen, bijvoorbeeld door de lucht uit de longen te trekken. Lucht wordt gebruikt door te bedenken wat je wilt, en vervolgens dit met wilskracht om te zetten in werkelijkheid. Let op: bij het oefenen in een bewoond gebied kan er schade aan de omgeving ontstaan.'

Kanterel luistert naar wat ik voorlees. Hij houdt zijn klauw omhoog en kijkt ernaar alsof het in de brand staat. Een kleine bol lucht vormt zich en wordt massief. Nu wordt hij ook opgewonden. Ook als hij zijn concentratie verliest blijft de bol bestaan. Door een stukje verder te lezen kom ik erachter dat wat hij in zijn klauw heeft feitelijk een bom is. Op dat moment laat hij zijn klauw vallen. Als een gek spring ik naar voren en vang ik het op. Alle drie kijken me aan alsof ik gek ben. 'Dit ding is een bom. Als het op de grond was gevallen hadden we allemaal met zware wonden rond gelopen.'

Kanterel is nu bijna niet meer tegen te houden. Ik pak snel het boek op. Dan probeer ik hetgeen wat bij de topkrachten stond. Ik stijg op en richt me naar het lege gedeelte van de stad. Twee keer klap ik met mijn vleugels om hoogte te winnen, en de derde keer klap ik hard naar voren. Een soort sikkel vormt zich voor mijn vleugels. De sikkel spreid zich snel uit tot het in het bos terecht komt, waar meerdere bomen de geest geven. Na landing is Santala ook tevreden. 'Niet slecht. Ik wou dat ik dat kon...'