Epiloog

POV Silferina
Het feest was een heus succes. Alle grijze jagers waren er en iedereen vermaakte zich. Will en Gilan hadden een discussie ergens over, maar aan de grijnzen die soms op hun gezichten kwamen was dit eerder voor de lol dan om iets anders. Goldur en Jenny dansden, net als Lucinda en Maurice. Auron en de andere Emaraanse soldaten vermaakten zich ook zo te zien. Sommigen waren met de wachters op het paleis aan het praten, anderen met elkaar en sommigen stonden gewoon lachend naar het feest te kijken, met een glaasje wijn in de hand. Tony stond naast me, in een of andere jongensdiscussie verwikkeld met Gerard. Soms ving ik het woord 'wapen' en 'hanteren' op, dus ik denk dat ze het over vechtkunsten hebben. Ik speel met mijn hanger, waar een klein bronzen eikenblad aan hangt. Het teken dat je een officiële leerling bent. Ik was zo ontzettend blij toen ik hem kreeg. Er was een hele toespraak van Gilan, daarna een kleine van koning Arnaut, die onze moed prees, en daarna gaf Will ons allebei een hangertje. We kregen een heel groot applaus en daarna begon het feest. Eerst hadden ik en Tony gedanst, maar dat werd op den duur ook vermoeiend, dus gingen we hier staan en keken naar het feest. Nu is Tony in een discussie verwikkeld met Gerard, kijk ik spelend met mijn eikenblad naar het feest en den ik nog eens na over wat er allemaal gebeurt is. Best veel, en soms was het ook kielekiele of we het wel haalden. Gelukkig was dat wel het geval, anders waren we nu niet aan het feesten. Ik ben best tevreden met wat we bereikt hebben. Koning Arnaut danst met zijn vrouw. Doel bereikt, koning Arnaut is terug en genezen. Ik denk dat hij voortaan beter nadenkt over wie hij vertrouwt. Dat zou ik doen tenminste. "Sil! Jij bent Emaraanse, dus jij weet dit vast wel. Moet je een zwaard met een of twee handen vasthouden?" Tony liet me opschrikken. Hij en Gerard kijken me verwachtingsvol aan. "Ik zou zeggen, loop naar Auron. Die weet dat wel. Zelf zou ik hem met een hand vasthouden, want dan heb ik nog plek voor een schild." Tony grijnst naar Gerard. "Laten we naar Auron gaan dan. Waar is hij?" Ik wijs naar de tafel waar hij met een van de andere Emaraanse soldaten praat. "Daar." Gerard en Tony lopen naar hem toe en laten mij alleen achter. Ik glimlach. Ik ben blij dat het allemaal goed is gekomen uiteindelijk. Wie weet hoe het er nu uit zou zien als het niet goed af was gelopen. Ik zie Gerard en Tony een beetje ongemakkelijke naar Auron kijken. Laat ik eens even helpen.

POV Tony
Nadat Sil ons bevrijd had van het gezwets en geouwehoer van Auron gingen we bij Jenny en Goldur staan. Gerard zag iemand die hij kende en rende daaropaf, waardoor wij vieren achter bleven. "En? Hoe zit het met de plannen om naar Faralla te gaan?" vraagt Goldur. "Faralla?" vraagt Jenny verbaasd. "Een buurland van Emara. Daar komt Tony oorspronkelijk vandaan." legt Sil uit. "O." Het blijft even stil. "Ik ga erheen. In naam van Araluen, die er dan meteen een handelspartner bij heeft. Ik heb het al overlegd met koning Arnaut, die het een goed idee vind. Gaan jullie mee?" Silferina en Goldur knikken. "Tigerai gaat ook mee, als baas van het leger dat we meekrijgen voor het probleem daar." zegt Goldur. Jenny glimlacht naar ons. "En jij?" vraag ik. Jenny kijkt me heel verbaasd aan. "Ik?" Ze wijst naar zichzelf. "Ja. Waarom niet? Je bent tenslotte een diplomate-leerling." Jenny schudt haar hoofd. "Ik kan alleen als vrouwe Pauline me een opdracht geeft. Die is mijn baas. Ze geeft ons allemaal soms een opdracht om onze talenten en vaardigheden te testen, maar ik mag nog geen andere opdrachten aannemen." "En als ik je dat nou als opdracht geef, regel een verdrag tussen Faralla en Araluen, wat zeg je er dan van?" We draaien ons om. Daar staat vrouwe Pauline, samen met Will en Gilan. "Will gaat ook mee, dus die kan op jullie letten." voegt vrouwe Pauline eraan toe. "Maar... Ik kan helemaal geen verdragen regelen!" "Jawel. Je krijgt de zegel van de koning, je hebt drie leden van een koninklijke familie bij je en een zeer goede grijze jager die je helpen kan. Je onderschat jezelf teveel." reageert vrouwe Pauline op Jenny's protest. "Of wil je niet mee?" vraagt Will. "Tuurlijk wel!" roept Jenny. "Nou dan!" zeggen de drie volwassenen in koor. Ik grinnik. "Ze bieden je een kans Jenny. Neem je hem?" Jenny denkt even na. Met bange, onzekere ogen kijkt ze ons aan. Silferina glimlacht geruststellend naar haar, Goldur steekt zijn duimen op en ik knik. "Ik ga mee. Ik regel het verdrag tussen Araluen en Faralla en ga mee op avontuur." Dat laatste was volgens mij meer tegen haarzelf dan tegen ons gezegd, maar dat maakte niet uit. "Nou, dan denk ik dat we koning Arnaut even gaan inlichten." Will en Gilan draaien zich om en lopen naar koning Arnaut toe, die met Auron aan het praten was. Vrouwe Pauline pakt Jenny bij haar schouders. "Ik ben trots op je." Ze klopt op Jenny's schouders en loopt dan Will en Gilan achterna. Ik, Goldur, Silferina en Jenny kijken elkaar even aan. "Op naar het volgende avontuur dan maar!" zegt Silferina vrolijk. "Zullen we de dansvloer weer op?"

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top