Hoofdstuk 4

Chantal

Nog voor ik het portaal kan sluiten komen de andere meiden naar me toe. Denise en Anouk zien er beiden nog beter uit dan eerst. Denise heeft nu de eigenschappen van Surkal gedeeltelijk over genomen, waardoor ze naar wil kan veranderen naar een ondode draak en terug. Momenteel is ze net als de rest van ons erg in de draken. Zij en Surkal zijn, niet erg verbazingwekkend, erg naar elkaar gericht en Surkal maakt regelmatig advances naar haar, die ze zo vriendelijk mogelijk afwijst. Anouk, aan de andere kant, wordt regelmatig door Orden opgezocht. Hoewel ik het leuk vind dat de groep zo hecht is geworden is dit een beetje te extreem. Maar wat kan ik ertegen doen? Denise houd me dan tegen. 'Chantal, stop.'

Ik draai me om naar Denise. 'Denise, het portaal moet dicht. Gerard is terug en iedereen loopt gevaar. Ze kunnen voor geen meter vechten, dus tot ik dit opgelost heb moet het portaal dicht. Ik wil niet de verantwoordelijkheid van een dode op me krijgen.'

Denise blijft me tegenhouden. 'Chantal, ik weet niet waar hij heeft aangevallen, maar het is niet hier in de buurt. Voor nu is het veilig hier. Laat het portaal open. Als het echt gevaarlijk wordt kunnen we het altijd sluiten.'

Ik schud mijn kop. 'Hij was in dat dorp waar wij begonnen, Denise. Hier in het elven gebied. En nu is het mijn verantwoordelijkheid om hem te stoppen. Ik ben de godin die deze duivel terug moet gooien naar zijn helgat. Ik ben de verantwoordelijke. Dus laat mij dit regelen.'

Anouk houdt me tegen nu. 'Dat jij verantwoordelijk bent betekent niet dat je bij een beetje gevaar de hele wereld moet afsluiten. Wij kunnen dit aan, net als eerst. Denise heeft een punt. We kunnen altijd later nog de wereld afsluiten. Maar tot die tijd kunnen we het zelf proberen.'

Ik laat mijn schouders zakken. 'Prima. Laten we het maar proberen. Maar als het fout gaat geef ik jullie de schuld. '

Denise en Anouk geven elkaar een high-five. Ondertussen bekijk ik de opties. Ik heb nu Denise, Anouk, mijn kids en Siceria om me te helpen. Ik moet Gerard en de beesten die hij ondertussen heeft weghouden van de hoofdstad, het dwergen-gebied en de katten-vlakte. De rest is redelijk onbelangrijk.

Aan de andere kant moet ik wel de bewoners overal waarschuwen voor het gevaar van Gerard. Dat kan ik niet alleen. 'Goed, nu jullie me toch helpen, denk ik dat jullie je beter nuttig kunnen maken. Denise, regel wat draken die rond gaan en iedereen waarschuwen voor Gerard. Vertel ze dat ik een leger aan het verzamelen ben in de hoofdstad van de elven. Anouk, verstevig de stad. Ik wil alles hier volledig verstevigd hebben. Regel wat dwergen om te helpen. Deze stad moet onmogelijk te verslaan worden. Niks mag doorbreken, en ik bedoel ook niks. Al haal je een hele berg neer voor de stenen, het maakt me niks uit. Siceria, regel dat de beste soldaten die hier zijn gaan trainen voor de verdediging.'

De drie geven aan dat ze aan de slag gaan en gaan ervan door. Dat geeft mij de kans om te kijken naar het volk dat het portaal gebruik voor binnen komen en vertrekken. Ik heb bijna medelijden met ze. Geen van hun heeft door welke oorlog er niet al te ver weg gevochten wordt. Ik moet deze oorlog zo snel mogelijk afronden. Zo snel mogelijk om zo min mogelijk schade te doen. Zodra deze stad zijn fortificaties heeft ga ik op zoek naar Gerard. Ik hoop dat hij niet weer terug is naar de hel. Als dat het geval is dan ben ik in de problemen. Siceria haalt mij uit mijn gedachten. 'Ehm, Chantal?'

Ik kijk om. Siceria ziet dat als een toestemming om te praten. 'Ik heb na zitten denken, en misschien heb ik een idee.'

Om de een of andere reden is het eerste wat er in mij opkomt cynisme. 'En, heeft het pijn gedaan om na te denken?'

Gelukkig weet Siceria beter dan boos tegen mij te doen. Er is simpelweg te veel stres nu. 'Nee. Maar mijn idee is het volgende. Veel mensen komen hier om rond te hangen in een andere wereld. Maar sommige willen ook vechten. Je hebt al het toernooiveld hier in de hoofdstad. Ook heb je de juiste betoveringen geplaatst. Het enige wat je hoeft te doen is een toernooi te organiseren, de mensen doen dan mee, en jij krijgt een groep van de beste vechters die er zijn. Oplossing gevonden.'

Siceria heeft een punt. Maar een ding zit me nog dwars. 'En hoe trek ik ze dan? Mensen willen een beloning hebben voor hun moeite. Ik heb alleen macht over deze wereld.'

Siceria lacht. 'Wat is een grotere beloning voor die mensen dan vechten aan de zijde van een drakenkoningin en godin? En anders vertel je dat de kampioen op de rug van een draak mag vliegen.'

Ik zucht. 'Weet je niet hoe waardeloos dat klinkt? Maar goed, ik ga het proberen. Het is een poging waard.'

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top