Lux geeuwt en trekt een jeansbroek met een roze hoodie aan. Gisteren was een leuke avond met de jongens en Amber en Alexa. Het is nu zaterdag dus hebben ze vrij. Amber en Alexa liggen zoals altijd nog te slapen. Vroegevogels kun je ze zeker niet noemen.

Lux geeft een aaitje over het kopje van Levi die naast Kostra en Blodo aan het slapen is en loopt dan de kamer uit naar de eetzaal.
In de eetzaal zitten nog niet zo veel kinderen. Ze kijkt om haar heen en ziet Jake alleen aan een tafeltje zitten eten. Ze glimlacht en pakt een bord waar ze een broodje met kaas op legt en loopt dan met nog steeds een glimlach op haar gezicht naar Jake waar ze naast hem plaats neemt.

'Hey, Jakie.' Jake kijkt geschrokken op en grinnikt als hij Lux ziet. 'Hey, Luxie. En goed geslapen?' Lux houdt haar schouders op. 'Valt mee en jij?' Jake houdt ook zijn schouders op. 'Valt ook mee maar ik moet de hele tijd aan die verdwenen kinderen denken.' Lux knikt. 'Ik ook', zucht ze.

Een paar dagen geleden zijn Rick Smit en Nick De Ruiter verdwenen toen ze naar Selene Noles haar kantoor moesten. Nu weet Lux zeker dat Selene Noles iets met de verdwijning van de verdwenen kinderen te maken heeft.

'Jake?', vraagt Lux voorzichtig en neemt een hap van haar broodje. Jake knikt en kijkt naar Lux die slikt. 'Wat zou Selene Noles met de verdwenen kinderen hebben gedaan?' Jake kijkt naar zijn broodje niet wetend wat hij moet zeggen. 'Ik weet het niet, echt niet.' Lux zucht en neemt een hap van haar broodje.

'In haar kantoor had ze een deur. Naar waar leid die deur?' Jake houdt zijn schouders op. 'Ik weet het niet, ik ben nog nooit in haar kantoor geweest.' Lux knikt nadenkend. 'En die handschoenen die ze draagt? Toen in haar kantoor bij Sam had ze die niet aan maar toen ze mij mee trok het kantoor in trok ze eerst snel die handschoenen aan. Wat zou er zo speciaal zijn aan die handschoenen? Of is het iets anders?'

Jake zucht. 'Lux je moet het los laten, het komt wel goed.' Lux schudt haar hoofd. 'En de stem dan?' Jake slikt. 'Heb je het niet gewoon ingebeeld?' Lux kijkt hem ongelovig aan en schudt haar hoofd hevig 'Ik weet zeker dat die stem niet ingebeeld is.'
Jake legt een hand op Lux haar schouder. 'Lux, ik weet het niet, het komt goed ik beloof het.'

'Hoe kun je iets beloven dat je niet kan beloven?!' Lux staat op en loopt de eetzaal uit. Ze gaat op de trap zitten en kijkt boos voor haar. De stem is niet ingebeeld! En het komt niet goed! Wat moet ik doen?, vraagt Lux in haar eigen.

'Ik ben niet ingebeeld, ik ben het. Je kent me niet in het echt maar je weet wel wie ik ben. Ik sta op het schilderij in de gang. Meisje, ik ben het Christopher Room.'

Lux haar mond staat open van verbazing. De stem is Christopher Room maar hoe en waarom?

'Kom terug', fluisterd Lux maar de stem is al weer verdwenen. Verslagen leunt ze tegen de muur van de trap. 'Wat is er met hem gebeurd?', vraagt ze luidop.

Jake loopt de eetzaal uit en kijkt om hem heen. Zijn ogen blijven opgelucht bij die van Lux hangen. Hij loopt naar haar toe en gaat naast haar op de trap zitten.

'Het is Christopher Room', fluisterd Lux nog steeds verbaasd en verward tegelijkertijd. Jake kijkt haar verward aan. 'Wat is er met Christopher Room?' Lux kijkt naar Jake. 'Je moet beloven dat je me gelooft alsjeblieft.' Jake knikt. 'Ik beloof het.'

'De stem is Christopher Room. Hij heeft het net zelf verteld en daarna was hij weer weg. Ik weet niet hoe en waarom maar je moet me geloven.'

Jake knikt. 'Dus Christopher Room is de stem die tegen je praat? Dan kun je hem vragen wat er met hem en de verdwenen kinderen gebeurd is.' Lux zucht. 'Dat is het probleem juist ik weet niet hoe.'
Jake knikt en geeft haar een knuffel. 'We komen er samen achter, jij en ik.' Lux grinnikt en geeft hem een knuffel terug. 'Kom gaan we iets leuks samen doen?' Lux knikt. 'Wat dan?' Jake krijgt een grote glimlach op zijn gezicht.

'Tikkie jij bent hem!', roept hij en loopt het gebouw uit naar buiten. Lux lacht en loopt achter hem aan. 'Wat ben jij kinderachtig zeg, je bent toch al veertien jaar!?'

Jake lacht en knikt zijn hoofd hevig. 'En wat maakt dat uit? Voor tikkertje maakt mij niet uit hoe oud je bent. Mijn oma speelde vroeger nog tikkertje met mij toen ze zestig was.' Lux lacht en loopt naar Jake die snel weg loopt. Lux neemt een sprintje en springt recht op Jake. Samen rollen ze over de grond tot Jake boven haar hangt.
Jake grinnikt. 'Nu geraak je niet meer weg he.' Lux lacht en geeft hem een tik op zijn neus. 'Nu ben jij hem weer.' Jake grinnikt en drukt zijn lippen op die van Lux. Een bom met vlinders exploderen in Lux haar buik. Ze wilt dat dit moment nooit meer stopt.
Jake houdt zijn lippen van Lux haar lippen af en gaat naast haar op de grond liggen. 'Sorry, dat moest ik echt even doen ik-' Lux onderbreekt hem. 'Ik snap wat je bedoelt.' Jake kijkt Lux glimlachend aan. 'Voel jij het zelfde voor mij?' Lux zucht en houdt haar schouders op. 'Ik weet het niet, Jake. Ik vind je leuk heel leuk, maar ik denk niet dat ik klaar ben voor een relatie nu toch nog niet.' Jake knikt. 'Ik begrijp het, we hebben tijd we zijn nog maar dertien en veertien. Maar weet dat ik altijd van je hou oke?' Lux glimlacht en geeft hem een knuffel. 'Ik heb nog nooit een relatie gehad daarom, en nu met al die kinderen die verdwijnen enzo.'
Jake knikt weer begrijpend. 'Ik snap het. Ik hou van je, Luxie.' Lux glimlacht. 'Ik ook van jou, Jakie.'

Lux kruipt dichter naar Jake die een arm om haar heen doet. 'Gaan we sebiet naar de andere?' Lux knikt en staat op. 'Oke kom.' Ze trekt Jake overeind en loopt het gebouw in. Jake volgt haar als een hondje met een leiband.

Ze lopen naar de kamer van Jake, Sam en Luuk en zien daar Amber en Alexa. 'Hey', zeggen Jake en Lux die naast Sam op bed ploffen.

'Wat gaan we doen? Ik verveel me', mompelt Amber die verveeld om haar heen kijkt. Lux kijkt naar Amber. 'We kunnen naar het kantoor van Selene Noles gaan? Elke zaterdag van half tien tot twaalf uur is ze weg', fluisterd Lux stil maar hoorbaar. Iedereen kijkt haar aan alsof ze gek geworden is.

'Waarom? Ben je gek?!', vraagt Amber verbaasd. Lux slikt. 'Ik wil weten wat erachter de deur in haar kantoor bevind.' Luuk kijkt naar Lux en knikt. 'Ze heeft gelijk we moeten kijken wat er daar achter zit. Ik ben al is in haar kantoor geweest en zag die deur. Ze had me niets kunnen aandoen omdat een andere leerkracht er ook bij stond.'

Amber kijkt verbaasd van Lux naar Luuk. 'Jullie zijn allebij gek geworden!' Jake schudt zijn hoofd. 'Dat is een te groot risico. Willen jullie net als die andere kinderen verdwijnen? Ik wil jullie niet kwijt', zegt Jake en kijkt naar Lux.

Lux slikt. 'Sorry jongens, maar ik moet er echt achter komen.' Lux wilt opstaan en weg lopen maar Jake trekt haar op zijn schoot en doet zijn armen strak om haar heen. 'Lux, niet doen alsjeblieft.' Lux zucht en draait haar half om naar Jake. 'Jake, wil jij niet weten wat er met al die verdwenen kinderen gebeurd is? In haar kantoor ga je misschien vinden hoe en waarom.' Jake knikt. 'Ja maar nu nog niet.'
Lux zucht. 'Wanneer dan wel?'