Hoofdstuk 11

'Lux kom je?', vraagt Amber vrolijk. Lux knikt en volgt Amber en de rest mee naar buiten.

Als ze buiten zijn doet Luuk een arm om Lux heen. Jake kijkt naar Luuk en dan naar Lux. Je ziet jaloersheid in zijn ogen staan.

'Naar waar gaan we?', vraagt Alexa die om haar heen kijkt. 'Naar het bos?', stelt Sam voor. Iedereen knikt instemmend waardoor ze het bos in lopen.

In het bos is het lekker rustig, je hoort alleen de wind langs de bomen waaien en de vogeltjes die tjilpen.

'Zoek in de bibiotheek naar het element boek, je zal het nodig hebben', zegt de stem van Christopher Room in Lux haar hoofd.

Lux blijft stil staan waardoor iedereen haar vragend aankijkt. 'Ik moet even weg, tot straks', mompelt Lux en loopt weg.

Ze loopt het gebouw terug in en ziet dat Luuk achter haar aan loopt. 'Lux, wat ga je doen? Wat is er?' Lux kijkt bij het secertariaat op een bordje en ziet dat de bibiotheek de trap op, rechtse gang, naast het voorlaatste klaslokaal is.

'Ik moet naar de bibiotheek nu!', roept Lux naar Luuk en trekt hem mee de trap op. Samen lopen ze de rechtse gang in, de bibiotheek in.

Lux zoekt in een paar rekken totdat ze het boek "Alles over elementen" heeft gevonden.

Luuk kijkt verward naar het boek. 'Alles over elementen? Waarom wil je er alles over weten en waarom nu?' Lux antwoord niet en gaat op de grond zitten. Ze doet het boek open en zoekt vuur. Ze vindt het element vuur bij de laatste bladzijde. Er staat niet veel!

Het element vuur!
Het element vuur is heel speciaal. Heel weinig mensen hebben dit element. Meestal krijg je het element dat je ouders, oma of opa, overgroot ouders of... hebben.
Als je het element vuur hebt heb je ook een Renkim. Een Renkim is een klein rood harig beestje met gele ogen. Hij kan zijn ogen rood laten kleuren wanneer hij wilt, maar als hij boos is verkleuren ze vanzelf naar rood.
Loana was de eerste met het element vuur en een Renkim. Ze kon niet naar een school gaan zoals De Element Academie om daar hun element onder controle te krijgen.
Loana had een achternaam dat ze niet goed bij haar voornaam vond passen, daarom zegt ze haar achternaam nooit. Als je haar achternaam wilt weten dan zul je dat hier niet vinden.

Lux zucht. 'En bedankt Christopher Room hier heb ik niets aan, of wacht jawel.' Lux staat snel op en doet het boek terug in de kast. Ze kijkt voort in de kasten, maar vindt niets meer.

Lux zucht. 'Het zal wel in die kasten bij Selene Noles liggen, dan moet ik terug gaan.' Luuk schudt zijn hoofd. 'Je gaat niet weer haar kantoor in, wat nou als ze je betrapt?' Lux zucht. 'Luukie komaan, nu lijk je op Levi.' Luuk zucht. 'Oke dan maar alleen als ik mee ga.' Lux knikt en geeft Luuk blij een knuffel. 'Dankje, Luukie.'

Luuk glimlacht. 'Kom gaan we nu terug naar de andere?' Lux kijkt hem twijfelend aan. 'Ik weet niet.'  'Waarom wil je niet meegaan?' Lux zucht. 'Ik wil gewoon weten wat er met die verdwenen kinderen en Christopher Room gebeurd is. Ik kan nog in de bibiotheek of op mijn gsm zoeken.' Luuk zucht en schudt zijn hoofd. 'Lux je moet ook een keer iets leuks doen, kom.' Luuk pakt haar hand vast en trekt haar mee de bibiotheek uit, de trap af naar buiten.

Ze lopen naar het bos waar ze de andere zien. 'Hey jongens', zeggen Luuk en Lux tegelijkertijd. Jake glimlacht en geeft Lux een knuffel. 'Wat ben je gaan doen?' Lux houdt haar schouders op. 'Ik moest gewoon even naar de bibiotheek.' Jake knikt langzaam. 'Oke dan.'

'Jongens ik heb honger', mompelt Luuk als zijn buik begint te knorren. Lux grinnikt. 'Laten we dan naar de eetzaal gaan.'
Als ze in de eetzaal aankomen gaan ze aan een tafeltje zitten met twee pakken chips. 'Rustig eten he', zegt Luuk maar niemand luisterd naar hem en begint als een beest te eten.

Lux eet niets ze kijkt alleen nadenkend voor haar. Ze denkt aan Christopher Room en de verdwenen kinderen. Wat zou er met hun gebeurd zijn?

'Lux, wil je ook nog eten? Want sebiet is alles op he', haalt Jake haar uit haar gedachten maar Lux schudt haar hoofd. 'Ik heb geen trek, eet maar.' Ze kijkt terug nadenkend voor haar. Wat heeft Selene Noles te verbergen? Heeft het iets met die handschoenen te maken? Of met die schilderijen? En wat zit er achter die deur in haar kantoor?

'Lux?', vraagt Jake zuchtend. Lux kijkt naar Jake. 'Wat is er?' Jake zucht weer. 'Laat het even los, je moet niet elke dag, elke minuut en elke seconde aan Christopher Room, Selene Noles en de verdwenen kinderen te denken.' 'Dat moet ik wel', mompelt Lux en kijkt naar beneden. 'Ik wil gewoon weten wat er met hun gebeurd is.' Jake legt een hand op haar schouder waardoor Lux hem aankijkt. 'Lux, het komt wel goed we komen er wel achter.'

Lux schudt haar hoofd en slaagt Jake zijn hand van haar schouder af. 'Je snapt het niet! Het boeit jullie precies niets dat iedereen verdwijnt! Jullie helpen me niet eens! Ik heb het gevoel dat ik er achter ga komen!', roept Lux en staat op. Voordat iemand haar tegen kan houden is ze al weggelopen.

Lux loopt naar de sportzaal en doet de deur opslot. Ze voelt dat heel de zaal warmer en warmer wordt. Ze maakt met haar handen een vuurbal die ze hard tegen de muur aan gooit.

'Waarom snapt niemand mij!? Ze zeggen dat alles goed komt en dat we er achter gaan komen, maar hoe gaat dat als ik de enige ben die er iets voor doe!?', roept Lux die boos tegen de muur slaagt. Haar knokkels beginnen te bloeden maar dat maakt haar nu niets uit.

Ze maakt de kamer warmer en warmer en begint vuurbalen door de kamer te gooien.

Na een tijdje gaat ze uitgeput op de grond zitten. De kamer heeft gelukkig element vaste muren waardoor ze niet kappot gaan, anders waren ze nu al de sportzaal kwijt.

Ze hoort aan de deur gebonk. 'Lux, doe die deur nu open!', hoort ze Luuk zijn bezorgde stem roepen. Lux zucht en doet niets.

Ineens wordt de deur met een harde knal open gegooit. Jake en Luuk lopen bezorgd naar Lux met de andere achter hun aan. Als ze bijna bij Lux zijn kruipt Lux naar achteren. Ze gaat in een bolletje zitten met haar knieën opgetrokken en haar hoofd beschermend in haar knieën.

'Laat me met rust', mompelt Lux en voelt dat de kamer nog steeds warmer en warmer wordt. Jake wilt naar Lux toe gaan maar Luuk houdt haar tegen. 'Laat mij maar', mompelt hij en stapt voorzichtig naar Lux. Lux kijkt naar Luuk die naast haar gaat zitten en haar voorzichtig in een knuffel trekt. 'Wow je bent heel warm', mompelt hij verbaasd. 'Heel de kamer is warm', mompelt Lux terug waardoor Luuk grinnikt.

'Sorry', zegt Lux zachtjes maar hoorbaar. 'Het is niet erg en we willen je echt helpen dat beloven we, maar je snapt toch wel dat we bezorgd en beschermend over je zijn, nu zeker omdat ik weet dat je mijn zusje bent.' Lux knikt zachtjes en gaat op Luuk zijn schoot zitten met haar gezicht in zijn tshirt. Luuk glimlacht. 'Ik hou van je, zusje.' Lux glimlacht ook. 'Ik ook van jou, grote broer.' Hij grinnikt en geeft haar een kusje op haar haar. 'Je bent speciaal, heel speciaal.'

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top