Tes zit op de rug van haar geliefde draak, Sanilish, als een oude vriend van haar naar haar toe komt vliegen. De vriend, Robert, kent ze praktisch al sinds ze een baby is. Hij komt naast haar vliegen op zijn draak, Diarain. 'Hey, Tes. Zin in een korte race?'

Tes kijkt om. Als ze ziet dat het Robert is lacht ze. 'Ben je klaar om ingemaakt te worden, Robert? Want dan wil ik wel racen!'

Robert lacht terug. 'Oh, ik ben klaar om jou in te maken. Kom maar op, Tes. Diarain en ik hebben flink getraind. Deze keer maak je ons niet zo makkelijk in!'

Tes geeft Sanilish een paar zachte klopjes op haar schouder, voor ze in haar oor fluistert. 'Maak ze in, Sanilish.'

Sanilish gromt zacht, bijna onhoorbaar over het geruis van de wind. Robert wijst naar een oude windmolen. 'Wie het eerste bij de windmolen is!'

Hij spoort Diarain aan, die als antwoord zijn vleugels inklapt en een duikvlucht begint. Tes kijkt afkeurend naar Robert en Diarain. 'Die twee leren het ook nooit. Zullen we, Sanilish?'

Sanilish klapt haar vleugels half in en achtervolgt de twee. Tes drukt haarzelf tegen de rug van Sanilish en beweegt haar gewicht iets zodat zij Sanilish iets kan bijsturen. Waar Robert en Diarain door blijven gaan met hun duikvlucht tot ze bijna de grond raken gaat Sanilish al vroeg uit de duikvlucht. Tes en Sanilish bewegen als een om de nieuwe windturbines heen, met gemak de grote wieken ontwijkend.

Ze ziet hoe Robert en Diarain onder haar moeite moeten doen om niet alleen de basis van de windturbines te ontwijken, maar ook de heuvels waar ze op gebouwd zijn en de vele boerderijen die ertussen gebouwd zijn. Door de vele bochten die ze moeten maken verliezen ze veel snelheid, waardoor Tes en Sanilish al snel de leiding over nemen. Tes en Sanilish scheren richting de molen, tot ze enkele centimeters boven de grond vliegen. Ze maken een volledige kurkentrekker om de molen voor ze als eerste landen. Enkele secondes na hun landen Robert en Diarain. Robert maakt zijn benen los van het zadel en stapt af. 'Jij bent gewoon te goed. Hoe doe je dat?'

Ik stap van de rug van Sanilish af. Dan geef ik haar een zachte aai over haar kop. 'Als eerste is mijn zadel niet zo belemmerend voor ons tweeën. Ik zit er bijna los in. Daardoor kan ik makkelijker de bochten nemen. We kunnen sneller door scherpere bochten gaan. Daarnaast zorgen we ervoor dat we de route van te voren verkent hebben. Wij gaan niet zomaar voor de maximale duikvlucht. Soms is het beter om hoger en langzamer te vliegen, omdat je meer snelheid verliest als je laag vliegt. Oh, Sanilish en ik zijn ook goed op elkaar afgestemd. Ik voel wat zij wil doen en kan er op reageren.'

Robert haalt iets van zijn zadel af. 'Je lijkt gewoon professioneel. Waarom ga je niet hier aan meedoen? Misschien win je nog iets!'

Hij houdt een poster omhoog. Tes leest het kort door, om vervolgens te lachen. Een drakenrace in haar thuisdorp. Reken maar dat ze mee gaat doen.