Eenmaal aangekomen bij de grot van de draak zet de draak de landing in. De draak duikt naar beneden. Vlak boven de grond flapt ze een paar keer met haar vleugels om af te remmen, en land dan rustig op de grond. Elisabeth slaat haar linkerbeen over de nek heen, en laat zich van de nek af glijden. Zodra Elisabeth van de draak af is gestapt loopt de draak naar de grot toe en klimt er in. Elisabeth volgt haar voorbeeld. De grot van de draak is gigantisch. Ze komen binnen in een grote centrale kamer. In het midden is een vuur put. Aan de zijkanten staan verschillende meubels. Van de centrale kamers lopen 5 tunnels. Elisabeth ziet niet waar de tunnels naar toe lopen. De draak gaat voor de vuur put liggen. Ze spuwt een klein beetje vuur in de put. Een vlammetje ontstaat in de put. Elisabeth gaat bij het vuur zitten. Het is niet bepaald koud buiten, of binnen, maar door het vliegen heeft ze het frisjes gekregen. De draak spreekt haar weer aan. 'Kan je mij vertellen wat je over draken weet?'

'Het meeste wat ik over draken weet heb ik gelezen. Ik weet dat draken, of Draconi zoals de wetenschappelijke naam is, niet zoals andere rassen zijn. De schubben zijn vuurvast en kunnen het veel of alle wapens afketsen. De vleugelmembranen zijn zo goed als onbeschermd. Veel draken kunnen vuur spuwen. Ik weet niet zeker of de botten ook hol zijn, omdat de meeste boeken het zeggen maar een paar dit betwisten. Er wordt ook vaak gezegd dat draken magie kunnen gebruiken. Zover als ik kan bedenken zijn er een stuk of 5 drakenrassen. Er zijn waterdraken, boomdraken, vuurdraken, luchtdraken en normale draken.'

De draak gebruikt een van de klauwen om stukjes tussen haar tanden vandaan te peuteren. Ze is niet erg onder de indruk. 'Je hebt zo te horen niet erg veel informatie over ons gehoord. De vuurdraken zijn al eeuwen geleden uitgestorven. Die sukkels dachten dat ze naar de kern konden zwemmen, omdat de kern en vulkanen van vuur zijn. Ze zijn geplet door de druk van de kern. De normale draken bestaan niet. Tenminste: de drakensoorten hier vallen onder de Europese draken. De boomdraken bestaan nog wel, maar persoonlijk heb ik ze nog niet gezien. En de lafaards van een waterdraken bestaan ook. Al sinds onze laatste koningin is gestorven hebben we hun hulp ingeroepen. Er is niet een waterdraak verschenen. We hebben na hun verraad alle contact met hun verbroken. De laatste soort die je noemde, de luchtdraken, zijn verkeerd benoemd. Hun ware naam is Ijsdraken. Ze leven op de zuidelijke ijsvlaktes. Ze noemde zichzelf luchtdraken, omdat ze niet wilde dat andere rassen achter hun verborgen krachten kwamen. Ze leven een teruggetrokken bestaan, en niet een ijsdraak is ooit van de ijsvlaktes afgekomen vanaf het moment dat de draken zich hier hebben teruggetrokken. Ze hebben hun eigen leider of leidster, en verantwoorden zich aan geen enkele andere draak. Dan over onze anatomie: ja, onze botten zijn hol. Anders zouden onze skeletten te zwaar zijn om te vliegen. Alle drakensoorten kunnen vuur spuwen, maar niet alle draken kunnen tegen vuur. Wat je zei over het afketsen van wapens klopt gedeeltelijk. Als een drakenjong uit een ei komt, dan is zijn huid nog zacht en kan een botte klauw nog door de huid heenkomen. Wanneer een draak de honderd jaar voorbij is, dan zijn de schubben hard genoeg om alles behalve een Drakenspeer tegen te houden. Over de magie heb je gelijk. Wij draken kunnen magie gebruiken, tot op zekere hoogte. De meeste draken hebben een of twee keer in hun leven een moment waarop hun magie iets doet, en zij hebben er dan geen controle over. Een enkele draak kan zijn of haar magie echt controleren. De meeste van die draken bevinden zich bij de koningin in de buurt.'

Elisabeth is overdonderd. Zoveel dingen die ze over draken had gelezen, en die fout of half waar zijn. Ze bedenkt zich iets. 'Hoe zit het dan met de Chinese draken? De draken zonder vleugels, langgerekt als een serpent, maar wel met voor en achterpoten?'

'Die draken kan je amper draken noemen. Het zijn net honden. Ze hebben amper intelligentie om over te spreken, ze kunnen niet vliegen tenzij ze hun magie gebruiken daarvoor, en ze hebben de irritante neiging om iedereen overal naar te volgen. Ik was blij dat een van de eerdere koningen ze heeft afgescheept naar het noorden. Totdat het land waar zij leefden ineens onvruchtbaar werd, en ze een invasie pleegde. Het kostte een hoop energie om ze tot rust te manen.'

De draak gaapt uitgebreid. Dan spreekt ze weer. 'Het is laat. Kom, dan gaan we slapen.'

'Hoe weet je dat het laat is? Het lijkt alsof het hier altijd licht is.'

De draak tikt tegen een kristal aan de muur. Toen Elisabeth binnen kwam was het kristal gelig van kleur. Nu is het kristal meer paars. 'Dit is onze klok. We zien hoe het boven is, en stemmen ons ritme daar op af. Zo weten we zeker dat we genoeg slaap krijgen. Ik heb mijn rust nodig, en jij zult ook meer leren als je goed uitgerust bent.'

Ze lopen naar de tunnel links van de middelste tunnel. De tunnel leidt naar een grote grot met gladde wanden. In het midden van de grot is een komvormige verlaging met gladde randen. De draak gaat er op haar zij liggen, en spreid haar vleugels uit. 'Kom onder mijn vleugels. Vannacht slaap je veilig bij mij.'

Elisabeth doet wat de draak haar vraagt. Ze gaat tegen de buik van de draak liggen, met haar hoofd tegen de voorpoot aan. De warmte van de draak vult haar rug. Dan stelt Elisabeth de vraag die al de hele tijd in haar geest rondzweeft. 'Wat is eigenlijk jouw naam? Is het Raciël?'

'Nee. Mijn naam is niet Raciël. Dat had Kahless gewild. Mijn naam is Cerciel. Ik was een adviseur toen de laatste koningin nog leefde.'

De draak had haar tanden ontbloot toen Elisabeth vroeg of ze Raciël was. Blijkbaar is er niet veel dynamiek in deze wereld. Cerciel legt haar vleugel over Elisabeth heen, en Elisabeth gebied haar welterusten. 'Slaap lekker, kleintje. Mogen jouw dromen je vleugels geven.'

De volgende ochtend wordt Elisabeth wakker met brandende buikpijn. Ze ziet het dan ook niet als Cerciel binnen komt met Kahless. Ze merkt pas dat de twee in de kamer zijn als Kahless een hand op haar hoofd legt. Vervolgens zegt hij wat in de gromtaal van de draken. Cerciel reageert met een paar klanken. 'Wat is er met me aan de hand, Cerciel?'

'Kahless wil het niet vertellen. Hij heeft ook zijn geest afgeschermd, dus ik kan het niet weten.'

Wanneer Kahless zich weer naar Elisabeth toe draait met een natte doek, pakt Elisabeth zijn arm. 'Wat is er aan de hand met mij? Waarom mogen wij het niet weten?'

'Ik mag het niet vertellen. Het is te gevaarlijk dat je het nu al weet. En de draak is niet mijn baas, dus ik vertrouw haar niet.'

'Ik weet wie ze is, en als jouw koningin order ik het dat je mij een uitleg geeft.'

Dan krijgt ze weer een gigantische kramp. Kahless legt zijn hand vlak boven Elisabeth' s navel. Hij mompelt wat in zichzelf. 'Goed. Ik geef je een uitleg, maar in je geest. Je bent voorlopig niet in staat om te praten. Hoe lang weet ik nog niet.'

Ze voelt naast de gebruikelijke aanwezigheid van Cerciel nu een andere geest. Deze geest is overduidelijk mannelijk, en voelt erg vreemd aan. Er zijn veel muren opgeworpen, wat erop wijst dat hij een hoop te verbergen heeft. 'Ik heb liever dat de draak niet mee luistert. Wat er nu namelijk gebeurt kan jouw training omgooien.'

'De draak is al betrouwbaarder gebleken dan jij in de afgelopen 24 uur. Wat ik weet moet zij weten. Zij verbergt tenminste niet wat ik moet weten. Jouw eerlijkheid is nog niet bepaald zichtbaar geweest.'

'Gaat dit om die agent?'

'Nee. En hou nu op met het buitensluiten van haar, en vertel me wat er aan de hand is.'

Een paar muren worden neergelaten, en Elisabeth voelt de vertrouwde aanwezigheid van Cerciel bij het gesprek. 'Kahless, waag het niet nog een keer om mij buiten te sluiten. De enige reden waarom ik jou erbij heb geroepen is omdat ik naast gevechtsmagie niet veel kan, en ik bang ben haar transformatie te blokkeren.'

'Ik laat je alleen meeluisteren met ons gesprek omdat Elisabeth dat wil. Niet omdat ik je vertrouw.'

'Fijn, maar zowel Elisabeth als ik zijn jouw eeuwige geheimen beu. Ik kan het zien aan de staat van haar geest. Vertel maar eens wat je denkt dat er mis is.'

'Ik denk dat Elisabeth een vuurorgaan aan het ontwikkelen is. Ze heeft een temperatuurverhoging, en de plek waar bij een draak het vuurorgaan zit is bij haar het heetst. Maar er gaat iets niet helemaal goed, want het vuur is erg onstuimig. Vandaar de krampen. Ik denk dat over een paar uur haar vuurorgaan volledig is ontwikkeld. Wat betekent dat het niet lang meer duurt voor ze vuur kan spugen. Ik weet alleen niet of het dan vrijwillig is of omdat ze geen controle heeft.'

Een vuurorgaan? Draken hebben een orgaan voor vuur spuwen? En zij heeft er een? En dan komt Cerciel er door heen. 'Jij hebt geneesmagie, en jij ben zo sterk, als dat geen leugen is, dus zorg ervoor dat ze er geen pijn meer door lijdt. Of ben jij zo harteloos dat je haar gewoon aan de pijn over laat? Ik durf te wedden dat je vergeten bent te vertellen dat de transformatie nog nooit eerder is gebeurt, en dat voor zover wij kunnen weten dit niet de laatste pijn zal zijn die ze zal krijgen.'

Hoeveel geheimen die Elisabeth wat aan gaan houdt Kahless voor zichzelf? Hij heeft zoveel geheimen voor haar, dat ze niet zeker is of ze hem nog kan vertrouwen. Gelukkig reageert Kahless niet op de beledigingen. 'Zoals ik al zei, de pijn komt niet zo zeer door de vorming van het orgaan, maar door het onstuimige vuur in het orgaan. Wat gebruikt een draak wanneer hij of zij last heeft van onstuimig vuur?'

Cerciel loopt uit de kamer. Op dat moment krijgt Elisabeth weer een kramp. Ze klapt dubbel en trekt haar armen over haar buik. Wanneer de kramp over is helpt Kahless haar met het liggen. Even later komt Cerciel terug. Ze heeft een plant in een van haar klauwen. Doordat Cerciel de plant van de grond probeert te houden, huppelt ze een beetje. Cerciel breekt een tak af van de plant en geeft die aan Elisabeth. 'Eet dit op. Dit is vuurkruid. Dit eten draken als hun vuur te heet wordt. Het is een probleem dat elke draak heeft, vaak eens per jaar. Ik heb toevallig een voorraadje liggen omdat het mijn tijd van het jaar is. Het vuurkruid koelt het vuur niet af, maar helpt het vuurorgaan om een beschermlaag te vormen. En als een draak heter vuur nodig heeft dan eet hij of zij de wortels van een vuurplant, die het vuur helpen.'

Elisabeth pakt de tak aan, en bijt de top af. De plant is taai, en het kost haar veel moeite om de plant weg te kauwen. Als ze de tak op heeft, gaat ze weer liggen. Langzaam worden de krampen minder.