Een aantal dagen na het gif-incident staat Riacella aan een strand. Het strand ligt aan de enige zee in het drakenrijk. Riacella heeft haar harnas aan. Een van haar scouts vertelde haar dat er vijanden gespot waren bij de kust. Riacella had meteen haar leger verzameld en naar de kust toe gebracht. Rotsbreker is achter gebleven om de stad tegen eventuele aanvallen te beschermen. Het is nu avond, en Riacella is een strandwandeling aan het maken. Rentalia loopt ook mee. Riacella stopt even en steekt haar kop in de zachte zeewind. Het water is iets zout. Ze ruikt de verschillende nuances. Vis, zeewier, en draak. Draak? Onmogelijk! Ze trekt haar zwaard. Haar wachters, nu zijn er zeven met de ijsdraken erbij, trekken hun wapens meteen. Het lijkt er even op dat haar geur haar heeft gefaald, maar dan ziet ze het water rimpelen. Eerst een, maar dan meerdere waterdraken stappen het strand op. De waterdraken zijn groen of blauw, hebben vliezen tussen hun klauwen en hebben vinnen aan hun staarten en voorpoten. Ze bewegen soepel als water. De grootste van de draken neemt het woord. 'Dat is geen manier om oude vrienden te ontvangen.'

'Punt een: jullie hebben je terug getrokken voordat ik hier kwam dus ik kan jullie niet gekend hebben, en punt twee: jullie hebben jullie ruggen gekeerd naar ons, dus vrienden zou ik jullie niet noemen.'

'Beiden punten kloppen. We werden geplaagd door invasies van haaien. Van de bovenwereld. De haaien zijn daar helemaal doorgedraaid en vallen nu ons lastig. We hadden ons teruggetrokken naar dieper water hopend dat ze ons met rust zouden laten. Maar waar we ook heen gingen, ze bleven ons volgen. En de reden daarvan is vervuiling. Om een of andere reden zit er veel levenloos afval in het water. Er zijn al draken gestorven doordat ze geen water meer konden ademen.'

'Dat afval. Zag het er doorzichtig uit? Of meer zwart.'

'Het afval had vele kleuren. Soms was het een zwarte vloeistof. Soms was het klein en kleurrijk. En soms was het gewoon grijs of doorzichtig.'

'Ik weet wat het is. Ooit was ik een mens. In die tijd was de mensheid bezig met een aantal dingen. Een van die dingen is zogenaamde aardolie winnen uit de grond. Die olie verwerken ze tot brandstof, plastic en oliën. De zwarte drab die je zag was aardolie in ruwe vorm. De gekleurde en doorzichtige dingen waren plastics. Het grijze is waarschijnlijk een zwaar metaal zoals Nikkel of lood. Het spijt me, dit is de schuld van de mensheid.'

'Dus dit is uw schuld.'

'Je zou mij er de schuld van kunnen geven, maar ik ben niet degene die het gedumpt heeft. De mensheid heeft ook een soort gelaagd systeem. Ik was een student, wat betekent dat ik nog opgeleid werd. De schuld van de vervuilingen ligt onder andere bij de petroleum industrie. En als je denkt dat jullie er slecht aan toe zijn, wacht maar tot ik je de bovenwereld laat zien. Dagelijks sterven dieren door olierampen, gasbranden, verstikking in plastic en oude visnetten en vergiftiging. En weet je wat de regeringen eraan doen?'

'Ik heb geen idee. Geen enkele draak is de afgelopen tijd boven geweest.'

'Ze overleggen een eeuwigheid, komen dan met een aantal lange termijn doelen en klagen vervolgens als ze de doelen niet kunnen halen. Een van de problemen in de bovenwereld is bijvoorbeeld koolstof verbranding. De mensheid, ongeveer 7 miljard mensen, verbranden verwerkte olie, kappen bossen om voor voedselverbouwing en verbranden vaste brandstoffen die ze uit de grond halen voor energie en transportatie. Er zijn wel technieken ontwikkeld om het zonder verbanding te doen, maar die worden massaal afgekraakt en vervolgens blijven ze de oude technieken gebruiken. Er wordt niks aan gedaan, en nu begint bijna al het ijs te smelten in de bovenwereld. De situatie daarboven is dus slechter dan je denkt. En ik kan er niks aan doen. Niemand, behalve de wereldleiders kunnen dat. En zij zijn allemaal te druk bezig een luxe leventje te lijden en de klokkenluiders af te kraken.'

'Willen ze dan niet hun woonplaats redden?'

'Ik kan me in totaal 3 plekken herinneren die iets doen aan de achteruitgang. En die plekken zijn niet bepaald groot.'

'Het spijt me. Ik ben te snel tot een conclusie gesprongen. Wat u wel moet weten, is dat ons leefgebied zo goed als onbewoonbaar is geworden.'

'Dus jullie willen mij helpen en in ruil daarvoor in mijn rijk leven. Sluit alsjeblieft achter aan in de rij.'

'Hoe bedoelt u dat?'

'De boomdraken hadden alleen maar lege jachtgebieden, dus vroegen mij als koningin om hun in mijn rijk te laten in ruil voor hun hulp. Vervolgens kwamen de ijsdraken naar me toe met het verhaal dat hun bossen zijn afgebrand en hun kuddes zo goed als dood zijn. die komen over een paar dagen ook al bij ons aan. Nu missen alleen de vuurdraken nog.'

'De deals zijn zeker gesloten met bloed?'

'Ja. Ik ben nu naast gouden draak ook deels boomdraak en deels ijsdraak.'

'Dus u heeft magie, gif en ijs tot uw beschikking?'

'Ja. Dankzij Drogan van de ijsdraken weet ik dat een deal pas gesloten is als het verzegeld is met bloed. Ik ben dus de koningin van de boomdraken en ijsdraken naast de gewone draken.'

'Ik denk dat aarddraken de juiste benaming is. Dat of magiedraken.'

'Dus, wat is de deal?'

'De deal is wat u zojuist heeft verteld. Wij helpen u met uw oorlog, en u laat ons in uw rijk leven.'

'En hoe wil je de deal sluiten? De manier waarop Drogan het deed met het delen van drakenbloed of zoals Sequoia van de boomdraken deed: proberen de deal vast te leggen met woorden om vervolgens op een later tijdstip erachter te komen dat de deal beter in bloed verzegeld kan worden?'

'De eerste manier, als het u uitkomt.'

'Het komt me uit, maar eerst wil ik graag weten wie je bent en welke positie je bekleed.'

'Ik ben Revernel. Ik ben de laatste waterdraak van de koninklijke bloedlijn.'

'Dus een soort koning?'

'Bij waterdraken mogen er geen koningen gekroond worden. Ik heb de leiding over mijn volk genomen, maar ik ben geen koning.'

'Geen moeder of zus?'

'Nee. Wel een halve gare van een neef, maar de rest van mijn familie is gestorven in zo een plas "aardolie".'

'Je hebt mijn medeleven, prins Revernel. Maar begrijp ik nou goed dat met het delen van waterdraken bloed ik ook nog eens de koningin van de waterdraken wordt?'

'Correct.'

'Laten we het doen voor de raad. Mam, kan jij even de raad halen?'

Een half uur later staat de rest van de raad op het strand. Ze zien er onzeker uit omringd door de waterdraken. De zielloze draak die de waterdraken aan Riacella presenteren is nog groter dan Riacella. Het kost Riacella dan ook veel moeite om haar klauw op de juiste plek te leggen. Revernel spreekt de sleutelwoorden uit. 'Hierbij geeft ik koningin Riacella de krachten van ons ras, en daarmee de kroon van de waterdraken. Laat de krachten van communicatie, water ademen en snel zwemmen tot haar komen.'

Riacella wordt door blauw licht omringd. Het resultaat deze keer is een stel vinnen op haar voorpoten en staart, kieuwen in het middendeel van haar nek en vliezen tussen haar voor en achter klauwen. Al haar nieuwe lichaamsdelen zijn goud. Riacella loopt naar het water en zakt erin. Het voelt even raar om water door haar kieuwen te laten lopen. Na een paar minuten zwemt ze een stukje. Ze heeft tijdens het zwemmen geen idee van tijd. Het voelt alsof ze ongeveer net zo snel zwemt als ze vliegt. Ze gebruikt haar vleugels en vinnen om haarzelf voort te bewegen. Door haar enorme flexibiliteit maakt ze al snel kurkentrekkers om de waterdraken die haar uit nieuwsgierigheid volgen. Een van de draken vraagt aan haar of zij de nieuwe koningin is. Ze reageert kort en zwemt er dan vandoor. Na een stukje voelt ze een waterdraak rakelings langs haar heen gaan. De draak keert om en achtervolgt haar. Riacella zegt tegen de draak dat hij zijn achtervolging moet staken. De draak blijft stug doorgaan. Riacella maakt een volledige rol. De draak hapt naar haar staart. Hij mist net. Zodra Riacella achter de draak is schiet ze een straal ijs. De draak wordt vol geraakt. Door de dichtheid van het ijs drijft het drakenijsje naar het oppervlak. Riacella trekt de draak naar het land. Revernel en Rentalia vragen wat er aan de hand is. 'IJsblokje hier viel mij aan. Hij verwachtte blijkbaar niet dat het ijs onderwater werkt. Ik eigenlijk ook niet.'

'Dat is mijn neef. Totaal geschift en daagt iedereen uit. Dat is typisch mijn familie. De rest is er ook aan gegaan toen ze probeerde te communiceren met de olie.'

'Hierbij, dit ijsblokje zal voorlopig geen water meer betreden.'

'Begrepen. Kan u hem wel in leven houden?'

'Ligt eraan of hij zich gedraagt.'