Assepoester


Oke, hierbij dus de eerste opdracht, spannend! Bij deze opdrachten moesten we een verhaal aansluitend schrijven op de scene dat de prins lang komt om de dames het schoentje te laten passen. Iedereen kent het verhaal wel, alleen er was een ding anders, Anastasia paste het muiltje wel! Say Whuuuut! o.O

We mochten er voor kiezen de scene ervoor of erna te schrijven. Ik heb voor die ervoor gekozen dus jullie komen er nu achter hoe Anastasia haar grote schuiten in dat muiltje kreeg!

POV Anastasia

'AAH! DRIZELLA! De prins komt bij ons thuis!' Brulde ik uit terwijl ik in mijn fuchsia roze pyjama door de blinkend schoon gepoetste gangen van ons riante herenhuis rende. Het was al een uur of een 's middags, niet dat ik normaal voor die tijd wel aan gekleed was, of überhaupt uit bed was, maar vandaag had ik een excuus. Ik en Drizella hadden het gisteren nog al laat gemaakt op het bal.

We hadden ons echter niet zo vermaakt. Die vervloekte prins had de hele avond maar met een meisje zitten dansen! Kennelijk was ze rond een uur of twaalf al weg gegaan, maar de rest van de avond had de prins als een emotioneel wrak boven haar glazen schoentje zitten janken. Wat een afknapper! Wie wil nou trouwen met zo'n huilebalk? Nou ik. Het scheelt namelijk dat hij een prins is, en dat ik behoorlijk wanhopig ben.

Maar half zo wanhopig als hij trouwens. Deze ochtend was er namelijk een brief binnen gekomen. Geadresseerd aan alle meisjes die op het bal waren geweest. Hij zou persoonlijk langskomen en ieder meisje het muiltje laten passen.

'AAH!' Weergalmde het uit Drizella's slaapkamer. Ik kon een aardig stemgeluid produceren maar wat Drizella uit haar keel krijste oversteeg mijn verwachtingen. 'AAH! ANASTASIA!' Onder haar gegil was het breken van potten en vazen - of wat Drizella ook gebruikte om haar make-up in te bewaren - nauwelijks hoorbaar. Oké, ik was ook door het dolle heen geweest. Maar moest Drizella hiervoor nou werkelijk weer haar hele kamer afbreken? Tja, we moesten ook niet hebben dat Assepoester zich zou vervelen.

Ik bereikte eindelijk haar slaapkamer en zag haar ten midden van een grote puinhoop balancerend op een krukje met een vloerlamp om zich heen slaan. 'MUIZEN ANASTASIA! GRIJP ZE!' brulde ze nu uit. 'ZE DRAGEN KLEDING!' stamelde ze.

Natuurlijk dacht ik dat haar kater nog niet weggezakt was. Eigenlijk wist ik het wel zeker. Maar ik zag het ook. Twee muizen met een shirtje en een muts. Mijn kater was vast nog dikker dan lucifer. Misschien dat dat de jager in mij los maakte, want ik voor ik het wist had ik er een te pakken.

'Tom, Tom! Ze heeft me!' piepte het dikke muisje dat ik bij zijn gele shirtje tussen duim en wijsvinger vasthield.

'Pieter, kop dicht!' siste de andere muis terug, hij had een spitste snuit en een rood mutsje. 'Ze mogen niet weten dat we kunnen praten!'

'ZE KUNNEN PRATEN!' Gilde ik Drizella tegelijk uit.

'Oeps, haha.' Lachte het dikke muisje, kennelijk dus Pieter genaamd. 'Zolang ze maar niet weten dat we Assepoesje gisteren geholpen hebben naar het bal te gaan, toch?' Vroeg hij sloom.

'Pieter!' Siste het andere muisje, dat nu bijna net zo rood zag als zijn mutsje, woedend terug.

Ik had het beeste geschrokken het raam uit willen gooien, maar hield hem nu nog steviger vast met een gemene blik op mijn gezicht. 'Assepoester is naar het bal geweest?!' Krijste ik met mijn neus gevaarlijk dicht bij de scherpe tanden van het hongerige monster. Ik kon nogal onbevreesd zijn als het Assepoester of de prins betrof.

'Niets zeggen, Pieter!'

Drizella poederde het beestje martelend in met een van haar make-up kwastjes. 'Zeg op!' siste ze dreigend.

Het muisje kuchte luid en keek vertwijfeld naar Tom, het andere muisje. 'Waarom mogen ze niet weten dat Assepoesje op het bal was? Ze zouden het vast niet zo erg vinden als ze maar niet weten dat Assepoesje degene was waar de prins de hele avond mee gedanst heeft.'

Tom sloeg zijn hand tegen zijn hoofd en zakte door zijn pootjes heen.

Mijn mond viel open. Ik dacht al dat ik haar herkend had! Maar hoe? Waar ze die choker vandaan had wist ik wel, die is zo in de mode dat je er onderhand mee dood gegooid word. Een wat die glazen muiltjes betreft, Assepoester leek me altijd al zo'n type dat dol was op glasblazen. Hoe kwam ze anders aan al dat as van voor de haard? Maar die jurk?

'Hoe kwam ze aan die jurk? Heeft ze die soms gestolen?' Siste ik dreigend naar Pieter.

Tom zwaaide wild naar Pieter dat hij zijn mond moest houden. Maar ik had zo'n vermoede dat hij net als ik ook wel wist dat Pieter alles zou zeggen.

'Nee, stelen? Dat zou Assepoesje nooit doen!' verdedigde pieter. 'Ze heeft die gekregen van een goede fee. Die heeft ze zo, Bibedie babedie boe, getoverd!'

'Met een toverstokje?' Ik keek het muisje ongelovig aan, maar ik wist dat magie de enige verklaring zou zijn waarom de prins met Assepoesje op het bal zou willen dansen in plaats van mij.

Ik grijnsde vals naar mijn zus. 'We moeten dat toverstokje te pakken krijgen! De prins komt zo hier en trouwt met het meisje dat het glazen muiltje past.' Mijn valse plan werd al snel overspoeld door enthousiasme en ik trappelde opgewonden op mijn lange knobbelige tenen. 'Ik ga met de prins trouwen!'

'Met je maatje 46?' Sneerde Drizella spottend. Normaal was zij de slimste van ons twee maar de alcohol van gisteravond had onze rollen omgedraaid.

Ik lachte weer vals. 'Er zijn wel honderden dames in dit rijk met een elegant maatje 38, zoals Assepoester. Maar er is hier maar een dame met een maatje 46, en als wij dat muiltje veranderen in een maatje 46, dan is de prins van mij.'

Ik drukte Pieter plat op de grond en lachte kwaadaardig. 'Mwuahahaha... Helemaal van mij alleen. Dus Pieter, vertel op! Hoe kom ik aan dat stafje? Of wil je soms eindigen als kattenvoer?'


Bewapend met mijn dwarsfluit op mijn pantoffels van tapierbont stampte ik de deur uit. Niet veel later zat ik onder de treurende wilg boven het graf van Assepoesters moeder. Pieter zei dat de goede fee daar verschenen was, toen Assepoester een potje had zitten janken omdat we haar jurk gesloopt hadden. Aansteller, wat dat betreft past ze wel bij de prins. Maar goed, ik begon dus ook maar dramatisch te jammeren.

'Oh goede fee! Ik vind het zo verschrikkelijk wat we Assepoester aan doen! Altijd maar schrobben. Ik wou dat ik het over kon nemen maar ik heb zo'n slechte rug! Hadden we maar een robotstofzuiger die het zware werk over kon nemen. Het duurt vast nog honderd jaar voor die uitgevonden wordt.' Snikte ik. En toen Piew! Er stond in eens een mollige toverfee voor me.

'Och, kindje toch.' Suste ze. 'Ik wist wel dat er een goed hartje in je school, kijk hier is!' Ze zwaaide met haar toverstok en riep, 'Bibedie babedie boe!' en daar voor mijn neus stond plots een robotstofzuiger!

OMG, Een robotstofzuiger! Die moest ik echt gaan testen! Lucifer zou er zo grappig uit zien in een haaienkostuumpje op dat ding! Nee, focus Anastasia. Ik moest er achter komen hoe ze dat deed. 'Je kan toveren!' stamelde ik zo bewonderd mogelijk. 'Gewoon met dat stokje zwaaien en dan...'

'Nou, eigenlijk moet je er bij zingen.' Gniffelde de goede fee. Toen begon ze enthousiast te zingen en te dansen. Ik hoorde op de achtergrond de koets al naderen. Hier had ik dus zo geen tijd voor!

'Bidedie babedie...' BOEM! Ik haalde uit met mijn dwarsfluit en de vrouw tuimelde achterover.

'Expeliarmus!' siste ik driegend terwijl ik met mijn dwarsfluit naar haar toverstokje wees. Er gebeurde niets dus ik griste snel het stokje uit haar handen. Net op dat moment passeerde de lakeien met het glazen muiltje op een rood kussentje. 'Bibedie babedie boe!' krijste ik, en voor mijn ogen zag ik het muiltje veranderen in een schuit. Perfect!

Nu moest ik me snel gaan aankleden. Mijn tandenpoetsen zou ik wel overslaan. Ik was toch niet van plan een potje met die domme prins te gaan zoenen, jakkes! Als we eenmaal getrouwd waren zou ik zijn fortuin stelen en investeren in de productie van robotstofzuigers. Daarna zou ik helemaal stinkedrijk zijn en de wereldmacht overnemen, want wie kan nog zonder robotstofzuiger als die er eenmaal eentje heeft gehad?*

'Mwuahahaha.'

1330 woorden

ddevonnel

*Ik heb geen aandelen in robotstofzuigers, en ja, ik wil heel graag een robotstofzuiger.


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top