Soms verlies je iets.

Zo ook mijn inspiratie, of vermogen om tijd te maken voor de dingen die ik leuk vind én me goed doen voelen. Af en toe ben ik iets te makkelijk en verkies ik de simpele hobby's, boven de hobby's waar ik me beter door ga voelen.

Maar genoeg over mij, meer over die cover waar het hoog tijd voor werd. Ik heb me ingeschreven voor een nieuwe coverwedstrijd (die van @lowalowa1 ), en voor de eerste opdracht moesten we iets doen met bepaalde vectoren. Ik koos de romantische en besloot er iets verdrietigs van te maken, om een contrast te bieden tegen deze zwoele zomerdagen (als 30 graden nog zwoel te noemen is).

En in plaats van een boek over hereniging, schoonheid en liefde, besloot ik dat het boek zou gaan over het uit elkaar trekken, schoonheid en liefde. In een poging om het vergeten visueel uit te beelden, zag ik voor me hoe de man in vele stappen steeds meer zou vergeten. Daaruit ontstond het idee om hem vele malen weer te geven, van een versie zonder haar tot een versie met haar in zijn armen. Maar niet zozeer met de vrouw, maar met zijn herinneringen aan haar. Vandaar de invulling van bloemen in volle bloei.

Ik moet zeggen dat ik hartstikke tevreden ben! Ik zat te twijfelen of ik met de selectie van vectoren wel iets neer kon zetten wat ik zelf mooi zou vinden, maar bedacht me dat ik ze kon manipuleren om ze zo eigen te maken.

Bedankt voor het lezen - vooral na zo'n lange tijd jeez