Snel draai ik me om en zie 3 grijze wolven op me afkomen rennen. Ik spring in de lucht en ren naar een boom toe. Voor ik het weet zit ik in de boom en ik verander snel terug naar mijn mens. Ik kijk naar beneden en zie de 3 grijze wolven verbaasd naar boven kijken. Naar mij waarschijnlijk!

Waar ben je nou?

Ik schrik van de stem in mijn hoofd en verlies mijn evenwicht. Hard beland ik op de grond en ik zie hier en daar wat sterretjes. 3 paar hoofden kijken me bezorgd aan. Wacht eens, dat zijn: Avery, Demi en Jolien!

'Meiden, waar waren jullie?' vraag ik blij aan hun en omhels hen.

'Wij waren in een ander huis. Ze namen ons apart mee.' zucht Jolien.

'Ach, we hebben elkaar weer terug!' gil ik vrolijk en ik trek hun in een groepsknuffel.

'Waarom kunnen we eigenlijk in een wolf veranderen? Heeft iemand enig idee?' vraagt Avery bang. We halen onze schouders op en opeens horen we iets of iemand aankomen rennen.

'Snel verstop je!' zeg ik snel en meteen spring ik weer de boom in, terwijl de andere de bosjes in duiken.

Stiekem gluur ik naar beneden en zie 2 donker grijze wolven nu onder me. Ik slik en kijk weg. Er land een vogeltje op mijn hoofd, die daarna hard begint te tjilpen. Fijn, stomme rot vogel! Dalijk verlinkt hij me nog.

Kom te voorschijn! Ik weet dat je hier bent. Jij bent mijn mate!

Ik slik en kijk weer naar beneden en zie nog 2 andere donker grijze wolven aan komen rennen. Stil til ik mijn arm op en wil de vogel zijn snavel laten houden, maar in plaats van dat hij zij snavel houdt bijt hij in mijn vingers.

'AU!' gil ik uit en snel sla ik mijn handen voor mijn mond. Oeps!

'Hey jij daar, kom uit de boom! We hebben je wel gehoord.' zegt een stem van beneden. Ik zucht en kruip richting de boomstam, maar voor ik het weet begint de vogel ineens te fladderen en trekt me met zich mee.

'Gloeiende! Takke vogel!!!' gil ik uit pure frustratie en grijp naar de vogel, maar ik kan er niet bij. 'Laat. mijn. haar. los!'

Precies nadat ik dat heb gezegd laat de vogel mij los en ik duikel zo naar beneden. Met een harde klap beland ik weer op de grond. Pijnlijk kom ik overeind en wrijf over mijn hoofd. Ik kijk de jongens een voor een aan, terwijl ze me bezorgd aankijken.

'Alles oke met je?' vraagt Ashton rustig.

'ALLES OKE? HELEMAAL NIKS OKE!! WAAROM KAN IK IN EEN WOLF VERANDEREN EN WAAROM HOOR IK EEN STEM IN MIJN HOOFD?' val ik tegen hem uit en hij deinst even terug. Ha, nu weet hij niet wat hij moet doen!