-/H2\-

09:15

Ik kom tien minuten later aan bij het kantoor van meneer van Soesteren. Zachtjes klop ik op de deur, omdat ik weet dat meneer van Soesteren een hond heeft.

*WAF! WAF! WAF! WAF!*

Ik schrik van het geblaf en mijn handen zakken al automatisch naar de deurklink. Wachtend op antwoord, sta ik daar bevroren aan de grond genageld.

'BINNEN!!!'

*WAF! WAF! WAF! WAF!*

'SCI-FI, STIL!!!!' hoor ik meneer van Soesteren streng zeggen tegen zijn hond. Wie noemt zijn hond nou weer Sci-fi?

Ik open voorzichtig de deur en opeens springt er een Chihuahua tegen me aan, die fel tegen mij begint te blaffen. Meteen verstijf ik en begin heftig te trillen. Ik vind honden leuk, maar dan laat ik het alleen bij Husky's!

'SCI-FI! Hier!' zegt meneer van Soesteren streng tegenzin hond. Hij of zij gehoorzaamd meteen en trippelt naar een mandje naast de bureau van de onderdirecteur.

Bevend loop ik naar het bureau toe en neem plaats op de stoel voor het bureau. Nu moet ik ook mijn verhaal doen ook, ben ik bang!

'Aah, kijk eens aan. Het is mevrouw van Hijnen! En wat brengt u hier?' vraagt meneer van Soesteren aan mij en kijkt me van achter zijn bril glazen me door grondig aan. Het is een kale man en niet langer die ene Italiaanse jongen. Ik denk zo'n zelfde lengte zelfs!

'Ik euhm... ik heb half opgelet meneer van Soesteren.' zeg ik met een trillende stem. Zijn hond Scifi kijkt me angstaanjagend aan en ik begin te rillen als een rietje.

'Aaah, je hebt alleen half opgelet. Bij welke les was het gebeurd?' vraagt meneer van Soesteren door.

'BbBij Wwwwwiskkkunddde!!!'

'Oke, ik noteer het! U kunt gaan miss van Hijnen!' zegt meneer van Soesteren. Ik sta op en meteen springt Scifi tegen mijn been aan en hapt gemeen naar mij.

*WAF! WAF! WAF! WAF!*

'Sci-fi! Stil!' zegt meneer van Soesteren streng, maar dan voel ik vlijmscherpe tanden in mijn enkel.

'Meneer, hij bijt in mijn enkel!' schreeuw ik wanhopig en hij springt letterlijk van zijn stoel.

'SCIFI!!! FOEI, LOS!!!' schreeuwt hij tegen zijn hond, maar hij laat maar niet los. Bevend sta ik weer aan de grond genageld, terwijl meneer van Soesteren Scifi los probeert te krijgen.

'Wat is er hier allemaal aan de hand?!' buldert de stem van meneer Pronken, de directeur van de school. 'Van Soesteren, u mocht uw hond niet mee nemen naar school! Dat is ten strengste verboden in MIJN school! U bent ontslagen, uw hond heeft een leerling van mij gebeten! Die hond moet meteen afgeschoten worden!'

'Maar- maar-'

'Geen gemaar!!! IK HERHAAL HET NOG EEN KEER, u bent ont-SLAGEN!!!' gilt meneer Pronken en pakt me bij mijn arm beet, waarna hij me mee de gang op trekt.

'En wat u betreft mevrouw van Hijnen? Let beter op in de lessen en laat je niet bijten door zo'n hond. Het had je leven kunnen kosten!' zegt de directeur tegen mij en geeft me dan een duw naar de gangen, die ondertussen al weer vol is met lopende leerlingen.

Trillend als een rietje loop ik maar naar de gang toe en zoek mijn vriendinnen op. Ik probeer onderweg bij te komen van de schrik, maar de schrik zit er zo goed in dat ik voorlopig bevend rondloop.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top