Het was vrijdag laatste uur. We hadden Latijn en gingen het proefwerk bespreken. Ik had mijn cijfer al op magister gezien en was als een stuiterbal door de kamer gerend omdat ik  een  5,8 had maar dat even terzijde. Ik zat naast Sanne en Pien. Op een gegeven moment viel Pien van haar stoel. We begonnen te lachen. Onze Latijn docent vond het niet zo grappig helaas.. Toen draaide hij zich om en begon voor de honderdste keer uit te leggen wat een naamval was. Opeens kwam er een woordgrapje naar boven en Sanne  begon weer te lachen. "Wat is er?" vroeg Pien. "NaamVAL. Snapje, val? Naamval," gierde ze. Toen begonnen wij ook weer te lachen en dat ging zo weer een tijdje door.

Het was dinsdag laatste uur en we hadden Latijn. We stonden voor het lokaal te wachten. Opeens kwam ik met een geweldig idee en omdat de docent Latijn altijd te laat komt hadden we genoeg tijd. Het idee was namelijk allemaal achter in de klas te verstoppen en de deur op slot doen. We waren in een melige bui dus we stemden allemaal in. We lagen nog maar net achterin de klas of de deur ging weer open. Een paar hadden geen tijd meer om te verstoppen dus die zaten al op hun plek. Dat was nog meer voordeel voor ons omdat we zo moeilijker te zien waren.  Onder het bureau zaten  Julia, Emma en Emma. Meneer Notten (onze Latijn docent) ging zitten, werd beet gegrepen aan zijn voet en schrok zich helemaal kapot! En toen kwam ik heel eenzaam tevoorschijn.

Het was weer een dinsdag, laatste uur en we hadden weer Latijn. Het was de week na de vakantie en we wisten dat meneer Notten naar Rome was geweest met 5 HAVO en 6 VWO. En als je meneer Notten iets vraagt als in : "Hoe was het in Rome?" of "Laat anders een plaatje zien van die kerk," kletst hij het volle lesuur door. En wij zouden geen 1HICgr en 1gj zijn als wij dat niet zouden uit proberen! Dus het volgende gebeurde, meneer Notten kwam de klas binnen en ik vroeg bijna meteen : "Hoe was het in Rome?" Hij keek als een blij kind en begon enthousiast te vertellen wat hij allemaal had gezien, meegemaakt en had verteld aan zijn leerlingen. We deden allemaal of we heel aandachtig luisterde. Toen uiteindelijk de bel ging zeiden we allemaal vrolijk : "U hebt de ontgroening doorstaan!" Hij keek beduusd hoe wij het klaslokaal al lachend uitliepen en keek ons zwijgend na....