>> irenicsoc
>> XTXR123

Oké, ik was misschien soort van vergeten deze taak uit te voeren, ik was iets te druk bezig met mijn verslag gisteren dat het helemaal uit mijn gedachten was verbannen. Maar nevertheless, ben ik hier! Wederom een review van iemand die het eigenlijk helemaal niet kan en Engelse woorden er doorheen gebruikt, let's go! Het is eigenlijk niet echt een review, maar ik die gewoon een tijdje aan het doorratelen is over het boek xd. 

Mijn eerste impressie van de cover was dat hij heel cute was, hij gaf me echt meteen een romantische tienerfictie vibe. Het verhaal begint echter best wel grimmig, met arme Javen die ooggetuige is van de dood van zijn moeder.

Het verhaal is makkelijk weg te lezen, alles is mooi beschreven door XTXR123 (even, waar staat je gebruikersnaam voor :O). Javen is in sommige aspecten relatable, vooral het in huis blijven, want wauw ik kan me bijna niet herinneren wanneer ik voor het laatst uit huis ben geweest voor iets wat niet 'uni' heet :'). Alleen in mijn geval is het natuurlijk door een pandemie, dus het is eigenlijk niet te vergelijken, anyway moving on.
Ik maak me wel een beetje zorgen om Haley, een alcoholisch probleempje op je vijftiende klinkt namelijk niet zo goed. Het brengt me wel wat vragen, doet haar vader er niet wat aan? Doen haar vrienden eraan mee? Ik moet waarschijnlijk wel wat meer lezen om daarachter te komen, maar er zijn vragen:p.
Tot nu toe geeft het verhaal me een beetje 'het perfecte meisje en de gebroken jongen' vibe, maar in de promo stond dat Alyce ook haar bagage had, dus daar ben ik nog super benieuwd naar! Voor mijn gevoel is Alyce tot nu toe een bitterbal, breek door het buitenste laagje en ontdek hoe de snack daadwerkelijk is (dit is een weirdass vergelijking, ik weet het, maar ik ben te moe om er wat moois van te maken.). Anyway, ik heb wel het gevoel dat Alyce mijn favoriete persoon in het verhaal gaat worden hmmm. 
Het enige wat ik als tip kan meegeven, is iets grammaticaals:
Als iemand iets zegt wat wordt vervolgd met een dialooglabel (zei ik, vertelde hij, mopperde ze etc.), dan moet je het citaat eindigen met een komma.
Dus:
"Mijn konijn kan drie meter springen," beweerde het kleine meisje. 
Als er geen dialooglabel erna komt, dan sluit je de citaat wel af met een punt.
Ik geef dit mee als opmerking omdat ik het regelmatig met een punt zag en vervolgens het dialooglabel, dus ja haha. 
Maar ik ga dit verhaal zeker nog verder lezen (wanneer ik weer tijd heb :')), en ik raad het ook aan voor fans van tienerfictie, want ik heb het gevoel dat dit een rollercoaster van gevoelens gaat worden en ik heb er nu al zin in. Props naar XTXR123 voor het schrijven van dit verhaal en ik ben super benieuwd naar wat je verder zal neerzetten :D.

En ik ben eigenlijk niet zo fan van een cijfer hangen aan boeken, vooral niet als ik maar het miezerige oppervlakte heb geschraapt van het verhaal. Dus geen sterbeoordeling van mij, als het me wordt gevraagd wanneer ik wat meer heb gelezen, doe ik het met liefde :).

En nu kruipt deze huismol terug naar haar scheikundeboeken T^T